مریم فضائلی - محمدحسین سلطانی، گروه فرهنگ: شاید زمستان امسال تلویزیون به داغی سال آینده نباشد. بنا بر آمار سال آینده، همین حوالی پخش سلمان فارسی شروع میشود و نمایشخانگی هم با تولیدات خارج از مرزهایش به میدان میآید. با این حال، پاییز و زمستان امسال یک بازی تدارکاتی خوب برای پلتفرمها و رسانه ملی خواهد بود. تلویزیون فعلاً با احتمالات جلو میرود و هنوز زمان قطعی برای هیچ کدام از ساختههایش نداده است. پلتفرمها هم با حدود 39 اثر خودشان را برای شش ماه دوم سال آماده میکنند. البته اخبار واصله میگوید، تلویزیون با تک اثر و شش ماهه مهران مدیری به میدان خواهد آمد و قرار است با 39 اثر نمایش خانگی رقابت کند. اتفاقی که میتواند بازار سرگرمی در کشور را از همیشه گرمتر کند.
ششماهۀ دوم سال برای پلتفرمها
حالا دیگر زمان آن رسیده که بتوان گفت پلتفرمهای نمایش خانگی روی غلتک افتادهاند و هرکدام کموبیش به برندی که از ابتدا قصد داشتند با آن شناخته شوند، نزدیک شدهاند. «فیلمنت» با سریال پوست شیر بر سر زبانها افتاد و در ادامه با آثاری مثل «در انتهای شب» و «افعی تهران» بیشتر خودی نشان داد. «فیلیمو» که از چند سال پیش تلاش کرده بود کنداکتوری پر و متنوع داشته باشد، با مجموعههایی چون «همگناه»، چهار فصل «زخم کاری»، «یاغی» و بهتدریج برنامههایی مانند جوکر توانست جای پای خودش را در این بازار محکم کند. اما «نماوا» از مقطعی به بعد در مسیری افتاد که اصطلاحاً به آن میگویند «کجدار و مریز». بعد از سریال خاتون در سال ۱۴۰۰، تولیدات این پلتفرم روندی نزولی پیدا کرد؛ هم در کیفیت و هم در محبوبیت. حالا به جایی رسیده است که میتوان گفت بسیاری از تولیدات پرخرج و پرسروصدای نماوا در نهایت بیمخاطب ماندهاند. طبق اطلاعات «فرهیختگان»، سه پلتفرم فیلیمو، فیلمنت و نماوا برای ششماهه دوم سال، 39 اثر را پیشبینی کردهاند. حال باید دید هرکدام چه نقشهای در سر دارند و چگونه میخواهند گوی سبقت را از یکدیگر بربایند.
فیلم نت: 11 اثر نمایشی، 13 اثر غیرنمایشی
لیست ۲۴ اثر تازه فیلمنت نشان میدهد این پلتفرم بهدنبال آن است که با سبدی متنوع، سلایق گوناگون مخاطبان را همراه خود کند. از یکسو سراغ ژانرهای جدی و پرریسک مثل درام تاریخی و جنایی رفته و از سوی دیگر با تولیدات کمدی، انیمیشن و رئالیتیشو کوشیده فضایی راحتتر و عامهپسند را هم پوشش دهد. همین پراکندگی در نگاه اول به چشم میآید و پرسش اصلی را پیش میکشد: آیا این تنوع میتواند به جذب طیف گستردهای از بینندگان کمک کند؟
در بخش سریالها، فیلمنت ترکیبی از درام اجتماعی، جنایی و پلیسی معمایی را پیش گرفته است. همکاری با هومن سیدی در سریال وحشی یا حسن فتحی در پروژه تاریخی مست عشق نشان میدهد این پلتفرم همچنان روی برندینگ با چهرههای شناختهشده حساب باز کرده. در همین مسیر، حضور جمشید و نوید محمودی با درام جنایی دهه ۵۰ به نام یل و همایون اسعدیان با سریال معمایی جزیره پنجم، نشانهای از این است که فیلمنت میخواهد در فضای درام تاریخی و اجتماعی هم جای پای محکمی داشته باشد. در عین حال، تمرکز پررنگ روی ژانر پلیسی و جنایی با آثاری مثل برتا، کوری، بیست و یک و اعتراف میکنم نشان میدهد این پلتفرم به سراغ همان سلیقهای رفته که این روزها بخش مهمی از مخاطب ایرانی به آن گرایش دارد؛ یعنی قصههای پرتعلیق و معمایی.
از سوی دیگر، فیلمنت به ردههای سنی مختلف هم توجه نشان داده و برای کودکان نیز محتوایی تدارک دیده است. انیمیشن بچه زرنگ و مجموعه عروسکی فلفل نبین چه ریزه از نمونههایی هستند که میتواند پای کودکان را هم به این پلتفرم باز کند. با این حال، تنها اثر کمدی در میان تولیدات فیلمنت، سریال هشتاد به علاوه چهار است؛ موضوعی که در مقایسه با سیطره کمدی در سینمای ایران طی سالهای اخیر، کمی غیرمنتظره به نظر میرسد. نسبت آثار کمدی به دیگر ژانرها در این پلتفرم دقیقاً برعکس آن چیزی است که در سینما شاهدش هستیم.
در بخش رئالیتیشو و برنامههای ترکیبی هم سیاست فیلمنت روشن است: تکیه بر چهرههای پرطرفدار ادامه دارد. رامبد جوان که در حال حاضر با پروژه کارناوال در این پلتفرم حضور دارد، قصد دارد با دو پروژه دیگر به نامهای استندآپشو و نقطه جوش که اجرا و کارگردانی آنها را برعهده دارد، و همچنین با تهیهکنندگی برنامه استندآپ کمدی که توسط ابوطالب حسینی اجرا میشود، حضورش را پررنگتر کند. مهران مدیری که پیشتر تنها با سریال قهوه پدری در این پلتفرم دیده شده بود و برنامهسازیهایش در پلتفرم رقیب فیلیمو بود، حالا با سه برنامه به نامهای شاهکار، گفتمان و شاهگل به میدان آمده. امین حیایی که به عنوان بازیگر شناخته شده است، حالا به سراغ تجربهای جدید رفته و اجرا کردن را انتخاب کرده. مسابقه مگاپولی که یک بازی خرید و فروش است اولین برنامهای است که اجرای آن را به عهده گرفته. حامد آهنگی که چند سالی است در حال ساخت شبآهنگی است، قرار است فصل چهارم این برنامه را بسازد تا این پلتفرم در بخش سرگرمیهای نسبتاً راحت، از رقبا عقب نماند. حتی در تاکشوهایی مثل پرسونا با اجرای امیرعلی دانایی یا برنامه ترکیبی انجمن اشباح با کارگردانی محمدرضا علیمردانی، باز هم همین الگوی «ستارهشو» دیده میشود.
درمجموع، تولیدات فیلمنت نه ادامه مستقیم پروژههای قبلیاش هستند و نه یک تغییر مسیر ناگهانی. بیشتر میتوان گفت نوعی پراکندگی حسابشده وجود دارد: از درامهای سنگین و پرخرج گرفته تا شوهای سرگرمکننده. این تنوع میتواند هم نقطهقوت باشد، چون طیف گستردهای از مخاطب را جذب میکند، و هم نقطهضعف، چون معرفی و شناساندن این حجم از تولیدات متنوع، قطعاً نیاز به یک برنامهریزی منسجم دارد که کمتر در این چند سال از پلتفرمها دیده شده است.
فیلیمو: ۷ اثر نمایشی، ۴ اثر غیرنمایشی
لیست ۱۱ اثر تازه فیلیمو نشان میدهد این پلتفرم همچنان به سیاست پر کردن کنداکتور با ترکیبی از آثار نمایشی و غیرنمایشی پایبند مانده است. نسبت هفت سریال به چهار برنامه ترکیبی یا سرگرمی نشان میدهد وزن اصلی فعالیت فیلیمو همچنان بر دوش سریالسازی است، اما در عین حال تولیدات غیرنمایشی هم بهعنوان مکمل پررنگ شدهاند.
در بخش نمایشی، فیلیمو سراغ پروژههای پرخرج و پرستاره رفته است. سریال هزار و یکشب به کارگردانی مصطفی کیایی، محصول مشترک با ترکیه و با حضور چهرههایی چون هدیه تهرانی، بهرام رادان، پرویز پرستویی، محسن کیایی و سحر دولتشاهی شاخصترین نمونه است؛ پروژهای که به نظر میرسد بیش از هر چیز برای دیدهشدن در سطح بینالمللی طراحی شده است. در کنار آن، جادوی سفید با کارگردانی آیدا پناهنده و حضور پارسا پیروزفر، علی شادمان و پردیس پورعابدینی، نمونه دیگری است که روی ترکیب بازیگران شناختهشده و قصهای متفاوت حساب کرده است.
از سوی دیگر، حضور نامهایی چون حامد عنقا در پروژه ۵۳، سعید سلطانی در سریال حضرت اجل و پیمان معادی در خاویار نشان میدهد فیلیمو روی تنوع در کارگردانی و تهیهکنندگی هم سرمایهگذاری کرده است. آثار دیگری مثل جناب ابر به کارگردانی امین حسینپور، درمانده با تهیهکنندگی محمد شایسته و قصههای تارا ساخته مصطفی کیایی نیز طیفی متنوع از ژانر و لحن را در بر میگیرند. درمجموع، این بخش تصویری از پلتفرمی به دست میدهد که میخواهد با اتکا به ستارهها و نامهای معتبر، هم مخاطب داخلی را حفظ کند و هم نیمنگاهی به بازارهای بیرونی داشته باشد.
در بخش غیرنمایشی، فیلیمو مسیر متفاوتی را دنبال میکند. برنامه کندو با تهیهکنندگی امیرحسین بزرگزادگان، شفرونی به تهیهکنندگی حسین ربانی و اجرای نیما شعباننژاد در ژانر رئالیتیشوی آشپزی، گیمشوی صحنه به تهیهکنندگی حامد جوادزاده و فصل تازه گل یا پوچ به تهیهکنندگی علی اسدزاده نشان میدهند این پلتفرم سرگرمیها را هم جدی گرفته است.
درمجموع، تولیدات تازه فیلیمو بیش از آنکه نشاندهنده یک تغییر مسیر ناگهانی باشد، ادامه همان رویکرد همیشگی این پلتفرم است: پر کردن کنداکتور با پروژههای بزرگ و پرستاره در کنار برنامههای سرگرمی متنوع. این ترکیب اگرچه بهظاهر میتواند مخاطبان مختلف را پوشش دهد، اما پرسش اساسی اینجاست که آیا این حجم از پراکندگی و تکیه بیشازحد بر چهرهها میتواند در بلندمدت برای فیلیمو هویت متمایزی بسازد یا نه.
نماوا: ۳ اثر نمایشی، شاید ۱ اثر غیرنمایشی
لیست چهار اثر تازه نماوا بیش از هر چیز تأییدکننده همان مسیری است که این پلتفرم در سالهای اخیر طی کرده؛ مسیری کجدار و مریز که بعد از خاتون در سال ۱۴۰۰ نه کیفیت چشمگیری به همراه داشت و نه محبوبیت پایداری. ادامه پروژههایی مثل فصل دوم سووشون، فصل ششم نیمهشب و فصل دوم ازازیل نشان میدهد نماوا همچنان به بازتولید همان برندهای پیشین خود دل بسته است؛ برندهایی که برخلاف هزینههای بالا و تبلیغات پر سروصدا نتوانستند جایگاهی جدی در میان مخاطبان پیدا کنند. تداوم آنها بیشتر شبیه به یک حرکت از سر ناچاری است تا یک انتخاب استراتژیک.
تنها روزنه تازه در میان این فهرست، تلاش نماوا برای ورود به یک رئالیتیشوی جدید است. شنیدهها حاکی از آن است که این پلتفرم در حال انتخاب میان چند ایده است و یکی از محتملترین گزینهها، برنامهای برای کشف چهرههای هنری تازه خواهد بود. اگر چنین پروژهای ساخته شود، شاید فرصتی برای فاصله گرفتن از مسیر تکراری سالهای اخیر فراهم کند، هرچند بعید است بهتنهایی بتواند چرخش بزرگی در وضعیت نماوا ایجاد کند.
در مجموع، آنچه از این لیست برمیآید، بیش از آنکه خبر از پوستاندازی بدهد، یادآور ادامه همان روند نزولی است. نماوا در حالی به فصل تازه فعالیتهایش رسیده که بخش زیادی از سرمایهگذاریاش صرف زنده نگه داشتن آثاری میشود که پیشتر هم نتوانستند به محبوبیت برسند. پرسش اصلی این است که آیا با چنین ترکیبی، نماوا میتواند دوباره سهمی جدی در رقابت پلتفرمها داشته باشد یا همچنان در همان دور باطل پروژههای پرخرج و بیمخاطب باقی خواهد ماند؟
جای خالی همان همیشگیها
یکی از نکات جالب در فهرست تولیدات تازه این است که بسیاری از بازیگران و هنرمندانی که بهعنوان «همان همیشگیها» شناخته میشوند، یا ادامه پیدا نکردهاند یا با تغییر شکل و حتی تغییر پلتفرم دوباره به میدان آمدهاند. بهعنوان مثال، نیمهشب حالا در سه پلتفرمِ نماوا، تماشاخونه و فیلیمو با شکلهای مختلف دیده میشود؛ یا گل یا پوچ که در فیلیمو ادامه دارد، در فیلمنت با تغییر فرمت و نام تازه شاهگل بازطراحی شده است. این جابهجاییها بیش از آنکه نشانهای از وفاداری به برندهای تثبیتشده باشد، از تلاش برای بازتعریف آنها حکایت میکند. از سوی دیگر، حضور پررنگ برخی چهرهها در چند پروژه همزمان، مثل رامبد جوان با استندآپ شو، استندآپ کمدی و نقطه جوش یا مهران مدیری با سه عنوان شاهگل، شاهکار و گفتمان، بازتاب همین نگاه است: استفاده از ستارهها، اما در قالبهای جدید. این نشان میدهد پلتفرمها کمتر به ادامه همان مسیرهای قبلی تکیه میکنند و بیشتر به بازسازی یا برندینگ تازه دل بستهاند. به بیان دیگر، «جای خالی همان همیشگیها» عمداً در حال پر شدن با تجربهها و نامهای نو است؛ مسیری که اگرچه پرریسک است، اما شاید همان جایی باشد که پول و آینده بازار در آن نهفته است.
شاید پول در برندسازیهای جدید است!
نگاهی به تولیدات تازه پلتفرمهای اصلی نمایش خانگی نشان میدهد در میان ۳۹ پروژهای که برای نیمه دوم سال روی میز قرار گرفته، تنها شش مورد ادامه فصلهای قبلیاند و باقی همه تولیداتی از صفر هستند. این آمار ساده اما معنادار میتواند نشان دهد که پلتفرمها بیش از آنکه روی برندهای تثبیتشده خود سرمایهگذاری کنند، به دنبال ساخت نامهای تازهاند. در نماوا سه پروژه ادامهدار به چشم میخورد: فصل دوم سووشون، فصل ششم نیمهشب و فصل دوم ازازیل. این در حالی است که بخش عمدهای از برنامههای دیگر این پلتفرم از صفر آغاز میشوند؛ گویی تجربه فصلهای قبلی چندان موفق نبوده که بتواند پشتیبان ادامه تولید باشد. فیلمنت در این میان فصل چهارم شبآهنگی با اجرای حامد آهنگی و فصل دوم وحشی با کارگردانی هومن سیدی را بهعنوان ادامه مسیر معرفی کرده، اما سایر آثارش همگی پروژههایی تازهاند. فیلیمو هم تنها با فصل دوم گل یا پوچ در این فهرست قرار دارد و بقیه آثارش همگی تازهنفس و نوآغازند.
این نسبت نشان میدهد در بازاری که مخاطب هنوز اعتماد بلندمدت به برندهای پلتفرمی پیدا نکرده، سرمایهگذاران بیشتر به سمت ریسک روی پروژههای جدید میروند. پرسش کلیدی این است: آیا این همه پراکندگی و شروعهای تازه، به ساخت برندهای پایدار منجر میشود یا باز هم چرخه تولیداتی را شاهد خواهیم بود که بعد از یک یا دو فصل فراموش میشوند؟
تلویزیون انتظارها را به پایان میرساند
پلتفرمهای نمایش خانگی، هم در پایان اسفند و هم در چند روز اخیر افتادهاند به اعلام برنامههای جاری و آیندهشان و یکییکی اسمهایی را به عنوان اثر تازه بر سر زبانها میاندازند. در آنسو صداوسیما دو سریال الفویژه در دست ساخت دارد و عمده اخبار این سازمان به این تولیدات معطوف شده است؛ سریال سلمان فارسی و موسی کلیمالله که به نظر میرسد، نزدیکترین زمان پخش این آثار مربوط به یک سال و چند ماه بعد است. در این بازه –حداقل- یک ساله تا پخش سلمان، پلتفرمهای نمایش خانگی حدود چهل اثر را در دست تولید دارند و باید دید تلویزیون در این بازه چند سریال را به کنداکتور پخش میآورد.
بر اساس اخباری که تاکنون منتشر شده مهمترین سریالهای در حال ساخت تلویزیون حدود 27 عنوان است (به جز 2 اثر موسی(ع) و سلمان فارسی) که بخش مهمی از این آثار در مرحله پیشتولید قرار دارد و احتمالاً تا پایان 6 ماه آینده به پخش نمیرسد. سریالهایی همچون پایتخت8، شیرعلی مردان خان، کندو و کارآگاه علوی3 در مرحله پیشتولید و ماقبل آن قرار دارد و از تولیدات آینده تلویزیون محسوب میشوند. برخی از آثار همچون آژانس دوستی2 و همسران در مذاکرات برای ساخت قرار دارند و هنوز تصویب بودجه آنها قطعی نشده است. عمده آثار در دست ساخت تلویزیون مربوط به ملودرامهایی است که مبتنی بر بومهای خاص (مهگنج و دامون) یا دوره تاریخی خاص (روزهای روشن) ساخته شده. در این گزارش به سریالهایی که از گوشه و کنار سازمان ساخته شدنشان به گوش میرسد، پرداختیم. سریالهایی که احتمالاً در ماههای آینده روی آنتن تلویزیون قرار خواهند گرفت.
دفاع مقدسیها در دست کار اولیها
یکی از جدیترین آثاری که به پخش نزدیک است و حتی احتمال دارد به شش ماه آینده برسد سریال 024 است. سریالی که تا پیش از این با نام لبخند پشت خاکریز شناخته میشد و کارگردانی آن را علی شاهحاتمی بر عهده دارد و حالا ساخت اثر به یک کارگردان کار اولی به نام علیرضا محمدی روزبهانی محول شده است. محمدی تا پیش از این در جشنواره فیلم اصفهان برای اثر «سینگو» جایزه ویژه هیئت داوران را دریافت کرده بود و حالا به عنوان اولین اثرش در تلویزیون به سراغ سوژهای مربوط به دفاع مقدس رفته است.
بنا بر گفته مجتبی خیاط احسانی این سریال سال گذشته ۱۵ دی ۱۴۰۳ پیش تولیدش آغاز و ۱۶ بهمن ۱۴۰۳ فیلمبرداری سریال شروع شد که تا پایان تیر ۱۴۰۴ به پایان رسید. این مجموعه ۲۰ قسمتی این روزها در مرحله پستولید است. این اثر درامی دفاع مقدسی است و راوی روزهای جنگ در سالهای 62 و 63 است. بنا بر گفته تهیهکننده، این سریال به قصهای کمتر گفتهشده درباره ساخت قایق در هور و نیز داستان «رختشویخانه» درباره فعالیت زنان در پشت جبههها میپردازد. بنا بر اخبار به دست آمده نقش اصلی را نیما نادری ایفا میکند. همچنین هادی دیباجی، جعفر دهقان، حمیرا ریاضی، بهرام ابراهیمی و امید روحانی نیز در این سریال بازی میکنند.
دیگر سریال در حال ساخت در تلویزیون سرباز کوچک امام است که حدود 5 سال (با احتساب زمان نگارش فیلمنامه) ساختش طول کشید. سرباز کوچک امام اثری اقتباسی است که از کتابی با همین نام اقتباس شده و محمدباقر مفیدیکیا، کارگردان این سریال میگوید: «این یک کار خیلی چالشی است. خاطرات مهدی طحانیان «سرباز کوچک امام» که در کتابی حدوداً 650 صفحهای بهچاپ رسیده است دارای شاهپیرنگ خیلی محدودی است. اگر شما بخواهید از آن فیلمی اتوبیوگرافی بسازید ماجراهای پراکنده خیلی زیادی دارد که گاه به لحاظ معنایی و مفهومی به هم ارتباط چندانی ندارد. پس شما نمیتوانید ساختار واحد دراماتیک ایجاد کنید.» در سرباز کوچک امام، نادر سلیمانی و سیامک صفری به ایفای نقش میپردازند.
سوای سریال سرباز کوچک امام، راما قویدل هم بهترین تابستان من2 را در دست ساخت دارد، این سریال که فصل اول آن در دهه 70 با داستانی شیرین و جنگی شناخته شد، در فصل جدید به موضوع جنگ با داعش و تحولات منطقهای میپردازد. داستان ادامه زندگی نوجوانی به نام سعید و سپس فرزند اوست که درگیر مسائل دفاع از حرم و مقابله با داعش میشود. در آخرین ساخته راما قویدل، محمد نادری، امیرحسین صدیق و مریم کاویانی کاراکترهای اصلی را بازی میکنند.
ملودرام با حرف اضافه
تلویزیون چند سالی است ملودرامهایش را مبتنی بر یک داستان خاص میسازد و با همین پیامها که سوژه اصلی آثار را تشکیل میدهند، سعی دارد سریالهایی را روانه پخش کند که از یک ملودرام ساده به اثری استراتژیک بدل شوند. ملودرامهایی همچون مهجنگ یا ایمیدوارن با تمرکز بر دوره زمانی یا منطقهای خاص سعی دارند ملودرامهای تلویزیون را از سریالها اجتماعی نمایش خانگی جدا کنند. سوای این آثار، تلویزیون به اسپینآف ساختن و دنبالهسازی از آثار پرمخاطبش هم روی آورده و بنا بر گفته مسئولان سیمافیلم قرار است ساخت آژانس دوستی2 و همسران را در دستور کار قرار دهد. همچنین سوجان2 که از آثار متاخر تلویزیون است و توانست مخاطب قابل قبولی –بر اساس آمارهای اخیر تلویزیون- بگیرد، قرار است دنبالهاش ساخته شود. به جز اینها تلویزیون آثاری همچون دشتستان، روزهای روشن و ساهره را در دست ساخت دارد که در آنها به ترتیب وحید آقاپور، فرهاد آئیش و وحید رهبانی به ایفای نقش میپردازند.
کمدی برگ برندهٔ تلویزیون میشود؟
شاید مهمترین خبر سازمان در یک سال اخیر، بازگشت مهران مدیری به تلویزیون برای ساخت، شش ماه باشد. سریال کمدی که نویسندگی آن را محمدامین فرشادمهر، احمدرضا کاظمی و امین انتظاری برعهده دارند. سریالی که نقش اصلی آن را نیما شعبانپور بازی میکند و در کنار او حسن معجونی، جواد رضویان، سحر ذکریا و خود مهران مدیری به ایفای نقش میپردازند. محمد شعبانپور در سریال «شش ماه» مهران مدیری نقش مرد میانسالی را بازی میکند که صاحب یک زندگی مستقل است. او که نقش همسرش را سحر زکریا برعهده دارد، متوجه میشود فقط شش ماه زنده است.
تلویزیون به جز شش ماه، سریالهایی همچون پایتخت8، ماه عسل به کارگردانی منوچهر هادی، سبزواران ساخته برادران هاشمی، کلینیک رویا به کارگردانی سجاد مهرگان (سازنده آقای قاضی) و پسته خندانِ حسین سهیلیزاده را در تولیدات آینده خود جای داده است. با نگاهی به نام کارگردانان سریالها میتوان گفت سریالهای کمدی بیشترین کارگردان شناخته شده را در میان تولیدات در دست ساخت تلویزیون دارند.
معمایی و جاسوسی پای ثابت تلویزیون
تلویزیون در میان تولیدات امسالش، ناریا را در دست ساخت داشت که البته چندان در پخش و اکران نتوانست موفقیت آثاری مثل گاندو را تکرار کند. با این حال تلویزیون با آثاری همچون گذرگاه میخواهد تجربه کارهای جاسوسی موفقش را تکرار کند و برای این امر حمیدرضا پگاه، لیلا زارع و مهدی فخیمزاده را در اثری به کارگردانی جواد میرزا آقازاده به خدمت گرفته است. به جز میرزا آقازاده برادر داوود میرباقری نیز با الگوریتم قرار است جنایی دیگری را به تلویزیون بیاورد. مهدی زمینپرداز، علیرضا رئیسی، امیرکاوه آهنینجان، سولماز غنی در این اثر به ایفای نقش میپردازند. تلویزیون به مانند کمدیها هم به کارگردانان حساب پس داده خود اعتماد کرده و دو نیمه ماه را به کارگردانی احمد معظمی در دست ساخت دارد و البته در راستای تمرکززدایی دیگر اثر جنایی خود یعنی ملکآباد را به سیستانوبلوچستان برده است. غیر از اینها تلویزیون استراتژی دنبالهسازی را هم در پی گرفته است و کارگاه علوی3 را در برنامههای آینده خود قرار داده است.
تاریخی و الف ویژههایی که در انتظار هستند
تلویزیون در برنامههای خود چند سالی است دو سه نام را به عنوان الف ویژههای در حال ساخت، قرار داده است. پوریای ولی، شیرعلی مردانخان و کندو از آثار تاریخی تلویزیون هستند که چند سالی میشود پای ثابت وعدههای مدیران سازمان قرار گرفتهاند و تاکنون در مرحله پیشتولید و ماقبل پیشتولید قرار گرفتهاند و صرفاً کارگردانان این آثار مشخص شدهاند. احمدرضا درویش قرار است کندو را بسازد و شیرعلی مردان خان را سعید سلطانی و پوریای ولی را مسعود جعفریجوزانی میسازد. سریالهایی که باید دید با ساخته شدنشان رقابت بین تلویزیون و نمایش خانگی به کدام نقطه میرسد.
.gif?v=0)
