علی باقری فعال سیاسی اصلاحطلب، معتقد است مهمترین نقطه ضعف دولت، چگونگی چینش مدیریت است و همچنین اشاره کرد مهمترین نقطه قوت اعتمادسازی در تمام سطوح است.
ضعف مدیریتی در کابینه؛ مهمترین نقطه ضعف دولت
باقری گفت: «مهمترین نقطهضعف دولت چهاردهم، چگونگی انتخاب همکاران و ضعف مدیریتی است. دولت پزشکیان از همان ابتدا، حتی با لحاظ آن چهارچوبهای مدنظرشان ــ که بحث شایستهسالاری و از آن مهمتر تجلی وفاق بود تا کابینهای متشکل از نحلههای فکری مختلف شکل بگیرد ــ میتوانست قویتر عمل کند. البته مطلع هستم بخشی از مشکلاتی که دولت با آن مواجه است، انتخابی نیست و برای بهرهمندی دولت از مدیران توانمند با گرایشهای مختلف مشکلات قانونی و شبهقانونی به وجود آمد. به نظر من، قانون مصوب ۱۴۰۱ مجلس در خصوص مشاغل حساس و همچنین شیوه اعمال آن توسط نهادهای نظارتی، در پارهای موارد باعث شد که دولت ناخواسته امکان استفاده از ظرفیت چهرههای مدیریتی قوی کشور را از دست بدهد. اما علاوه بر این، در برخی زمینهها باید گفت چنین بهانهای وجود نداشت. یعنی دلیل موجهی نبود و مشکل، ناشی از نوع تصمیمگیری و انتخابها بود. درواقع، با وجود همان قانون ۱۴۰۱ و مضیقههایی که ناخواسته ایجاد کرد، باز هم میشد انتخابهای بهتری انجام داد. نتیجه این شد که امروز، در یکسالگی دولت، از میان همکاران ارشد دولت در سطح وزرا و رؤسای سازمانها، چند نفر بهطور تقریباً اجماعی از سوی کارشناسان با نگاههای مختلف سیاسی مورد نقد قرار گرفتهاند؛ یعنی تقریباً اتفاقنظر وجود دارد که آنها در این یک سال نتوانستهاند آنگونه که باید، دولت را یاری کنند. این بزرگترین مشکل و نقطهضعف دولت پزشکیان در طول یک سال گذشته است. طبیعتاً انتظار میرود که اکنون، پس از آزموده شدن مدیران و همکاران اصلی دولت، در آغاز سال دوم، شخص رئیسجمهور با شجاعت وارد عمل شود و در حوزههایی که ضعف مدیریتی وجود دارد و بهواسطه آن نقصان در عملکرد دولت دیده میشود، اقدام کند و شرایط را تبدیل به احسن نماید. این از نظر من مهمترین نقطهضعف است.»
دولت توانست اعتمادسازی در تمام سطوح ایجاد کند
باقری نقاط قوت دولت را اعتمادسازیها و هماهنگیهایش دانست و گفت: «در صدر آنها باید به زمینهسازی و بسترسازی برای توافقسازیهای گسترده فراتر از جناحهای سیاسی اشاره کنم. دولت موفق شد اعتمادسازیهایی ایجاد کند و اعتماد حاکمیت و رهبری را جلب نماید. همچنین هماهنگی و همراهیای که در سطح سه قوه و بهویژه رؤسای آنها دیده میشود، از دهههای گذشته کمنظیر بوده است. این همراهی در اصول کلی حکمرانی را باید از نتایج تلاش دولت دانست. همچنین توافقسازیهایی در بدنه جامعه به وجود آمد که جلوهای از آن را میتوان در جریان جنگ ۱۲ روزه مشاهده کرد. البته نه اینکه همه آن اتحاد و انسجام ملی فقط ناشی از رفتار دولت باشد، اما قطعاً به نظر میرسد رفتار دولت در پیگیری شعار وفاق و ایجاد اعتمادسازی در سطوح مختلف حکمرانی، در این انسجام داخلی و ملی مؤثر بوده است. این را میتوان بزرگترین و مهمترین نقطهقوت دولت دانست. نکته دیگر، پرهیز دولت از نگاه تکبعدی در حوزههای مختلف است. در دوگانههایی که در سالهای گذشته در سطح حکمرانی و جامعه ایجاد شده بود، دولت توانست از برخی زمینهها بهخوبی عبور کند، دوقطبیها را تعدیل نماید و به سمت وحدترویه پیش ببرد. از جمله این دوگانهها که این روزها هم به چشم میخورد و بهنوعی مسئله روز جامعه است، دوگانه مربوط به «دیپلماسی و میدان» بود. در این حوزه، دولت کاملاً موفق عمل کرد و اثبات کرد فعالیت دیپلماتیک از یکسو و تقویت قدرت دفاع ملی از سوی دیگر، میتوانند مکمل و همافزا باشند. دولت توانست در این عرصه نقش مؤثری ایفا کند. همچنین در حوزههای اجتماعی، مانند بحث نوع پوشش و سبک زندگی، دولت با درایت توانست دوقطبیهای شدید و حساس موجود در جامعه را تعدیل کند و جامعه را به سمت اعتدال پیش ببرد. در این زمینه هم به نظر میرسد دولت توانست موفق عمل کند. موارد ریزتر زیادی را میتوانم در جهت نقاط قوت دولت ذکر کنم. یکی از آنها توانمندی و کفایت دولت در اداره جامعه در جریان جنگ ۱۲ روزه تحمیلی بود که در این خصوص یک وحدت عمومی و وحدت برداشت عمومی در سطح جامعه وجود داشت. دولت توانست با توجه به وضعیت و شرایط بحرانی که جامعه داشت - طبیعتاً با بروز یک جنگ - جامعه را هم از نظر روانی و هم از نظر خدماترسانی در طول آن دوره بهخوبی اداره کند و از این جهت آرامش را به جامعه تزریق نماید. این را هم میتوان یکی از نقاط درخشان حرکت دولت دانست.»
باقری در مورد اینکه دولت باید در سال جدید به چه نکاتی توجه کند، توضیح داد: «دولت در سال دوم در حوزه پاسخگویی به مطالبات، ممکن است نیاز به کار یا سرمایهگذاریهای کلان و اموری که فعلاً از عهده دولت خارج است نداشته باشد؛ بلکه مقدمات و اجرای آنها در دسترس است و آثار وضعی بالایی هم در جامعه، در ایجاد رضایت و مقبولیت عملکرد دولت در میان آحاد مختلف مردم ایجاد میکند. هرچند برخی از این امور مدعیانی در کشور دارند و دولت به سبب مراعات شعار وفاق و بهدنبال کسب همراهی عمومی برای اجرای این سیاستها، مقداری شتاب اقدامات خود را کند کرده است، اما توصیه این است که دولت در سال دوم، در این حوزهها - که هم مطالبات بخشهای عمدهای از جامعه است و هم نیاز به کارهای خاص و خارج از حیطه امکانات دولت ندارد - قدری تسریع کند و خواست عمومی را در اولویت قرار دهد و آن را اجرا کند، ولو اینکه برخی اقشار و گروهها این مطالبه عمومی را نپذیرند.»
.gif?v=0)
