یگانه عصاری، خبرنگار: پنجشنبه 18 مردادماه 1403 روزی برای ثبت در تاریخ ورزشی ایران و البته تاریخ ورزش بانوان ایران است. از المپیک سیدنی که رشته تکواندو بهصورت رسمی وارد میدان المپیک شد، تکواندوی ایران در مجموع 6 دوره حضور در این رقابتها صاحب 2 مدال طلا و یک برنز توسط هادی ساعی، یک نقره توسط محمد باقریمعتمد و 2 برنز توسط یوسف کرمی و کیمیا علیزاده شد. اگرچه از آخرین طلای ایران در المپیک 16 سال میگذرد، اما با مدال برنز مبینا نعمتزاده و مدال نقره ناهید کیانی، رکوردها و طلسمهایی در ورزش ایران شکست که به اندازه چندین مدال طلا میارزد. ناهید حالا ستاره ورزش بانوان ایران است.
همه رکوردهایی که شکست
تا پیش از کسب مدال نقره ناهید کیانی، تاکنون هیچ دختری موفق به حضور در فینال المپیک نشده بود و ناهید حالا اولین ورزشکار زن تاریخ ایران و اولین تکواندوکار زن تاریخ است که در فینال المپیک حضور داشته است. او البته پیش از این نیز به شکستن طلسمها عادت داشت و موفق شد اولین تکواندوکار زن ایرانی باشد که مدال طلای جهان را روی گردن دارد و حالا اولین ورزشکار زن باشد که مدال نقره المپیک را بهدست آورده است. کیانی با این مدال نقره به پرافتخارترین بانوی ورزشکار ایران در تاریخ المپیک تبدیل شد. پیش از این دختران ایران توانسته بودند دو مدال برنز در المپیک کسب کنند.
بهترین نتایج تکواندو در المپیک
المپیک 2004 آتن، دومین حضور رسمی تکواندو در المپیک بود و هادی ساعی توانست اولین طلای تاریخ تکواندو ایران در المپیک را بهدست آورد. المپیک بعدی، یعنی المپیک 2008 پکن دومین مدال طلای تاریخ المپیک بهدست آمد و البته اولین حضور زنان ایران در تکواندو المپیک ثبت شد و سارا خوشجمالفکری از طرف دختران در المپیک شرکت کرد. در المپیک 2012 اولین مدال نقره ایران توسط باقریمعتمد ثبت شد و المپیک 2016 اولین مدال المپیک تاریخ ورزش زنان ایران توسط کیمیا علیزاده بهدست آمد. همچنین در این دوره بیشترین تعداد سهمیه المپیک در تکواندو بهدست آمد و ایران با چهار ورزشکار موفق به حضور در المپیک شد. در المپیک 2020 اما مردان و زنان موفق به گرفتن مدال نشدند و بدترین نتیجه تکواندو ایران در تاریخ المپیک رقم خورد. این آمار اما تا چند روز گذشته بود و حالا برگ جدیدی در تاریخ تکواندوی ایران رقم خورده است.
تاریخسازی به سبک ناهید
حالا در حالی که هادی ساعی ریاست فدراسیون را برعهده دارد، ناهید کیانی دست به شاهکار زد و کاری کرد که 18 مرداد 1403 در تاریخ ورزش ایران ماندگار شود. ورزشکاری که پس از شکستن رکوردها و طلسمهای بسیار کنار مردم کشورش ایستاد، مدالش را به آنها تقدیم کرد و گفت: «من این موفقیت را تنها کسب نکردم، یک ملت پشت من بود که دستبوس همه آنها هستم. من فقط میخواهم مردم کشورم بخندند و این مدال را به مردم تقدیم میکنم. هدفم گرفتن مدال طلا بود اما حریفم بهتر از من کار کرد و توانست قهرمان شود. خیلی خوشحالم این اتفاق افتاد و امیدوارم ادامهدار باشد.» ورزشکاری که فریادها و اشکهایش، خوشحالی و خندههایش مردم کشورش را خوشحال کرد و حالا نوبت مسئولان و مدیران ورزشی است که قدر حضور ناهید کیانی و مبینا نعمتزاده را در ورزش ایران بدانند و برای آنها سنگتمام بگذارند. یادمان نرود که سکوی کسب مدال و بهخصوص سکوی المپیک بسیار لغزنده است و حمایت و توسعه میخواهد. حمایتی که اگر نباشد، نمیتوان موفقیتهای حاصله را ادامهدار دانست.