فرهیختگان: در هر انتخابات ایرانیان داخل کشور به نزدیکترین مدرسه و مسجد محلهشان مراجعه میکنند تا رایشان را ثبت کنند و در بسیاری از شعب دوربینها منتظر ایستادهاند تا از مردم شرکتکننده فیلم و تصویر بگیرند و از آنها تقدیر و تشکر کنند. قصه ایرانیان خارج از کشور بسیار متفاوت است. تعداد شعب رای حداقلی در شهرهای مختلف برخی کشورها و همچنین فعالیتهای شبانهروزی رسانههای فارسیزبان خارج از کشور برای ناامنسازی محلهای اخذ رای روزهای انتخابات را از روزهای سخت ایرانیان خارج از کشور کرده است.
تجمعات پرسروصدا، فحشهای رکیک، آزارهای فیزیکی و توهینهای جنسی تنها بخش کوچکی از تونل وحشتی است که ایرانیان خارج از کشور برای رسیدن صندوق رای باید از آن عبور کنند تا رای خود به جمهوری اسلامی ایران را به صندوق بیندازند؛ آن هم بعد از طی کردن کیلومترها مسیر برای رسیدن به شهری که در آن شعب اخذ رای وجود داشته باشد.
تلاش برای کاهش مشارکت ایرانیان خارج از کشور اولین سال نیست که اتفاق میافتد. اما میتوان به طور قطع گفت که این تلاش دوره به دوره سختتر شده است؛ تا آنچه که علاوه بر آزارهای خیابانی قرار است به شکل اینترنتی و مجازی نیز این آزارها ادامه پیدا کند. به طوریکه به گفته برخی ایرانیان شرکتکننده در انتخابات، فیلمبرداری از رایدهندگان تلاشی است برای پیدا کردن نام و نشان آنها و بعد ایجاد مزاحمتهای بعدی. ازجمله اینکه از طریق هوشمصنوعی بتوانند با تطبیق تصویر پروفایلشان در لینکدین پیدایشان کنند و به محل کارشان نامه و پیام بفرستند تا مقدمات اخراج آنها را انجام دهند. برای همین بسیاری از رایدهندگان ایرانی ناچار بودند برای آنکه از این آزارها در امان بمانند صورت خود را بپوشانند تا درصورت عکسبرداری و انتشار فیلم و عکسشان هویتشان شناسایی نشود.
ایجاد رعب و وحشت در اطراف محلهای اخذ رایگیری هرساله در شعاعهای بزرگتری اتفاق میافتد. اگرچه پلیس در این نواحی حضور دارد و در تلاش برای آرام کردن فضا بین طرفین است اما فیلمهای منتشرشده از سوی رایدهندگان و تعقیب آنها با خودروهای شخصی و شعارهای اهانتآمیز قرار بود مانع از برگزاری درست انتخابات در این نواحی شود. به گفته برخی از ایرانیان خارج از کشور، فعالان ضدجمهوری اسلامی بلافاصله بعد از دیدن یک خانم محجبه در اطراف محل او را شناسایی میکردند و با اهانتهای بسیار زیاد مانع از حرکت او به سمت صندوقهای رای میشدند.
عکسهای منتشرشده از تجمع جلوی سفارتخانهها و دفاتر جمهوری اسلامی ایران در شهرهای مختلف به خوبی گویای این وضعیت است که چطور کمپینهای ضدانتخاباتی جلوی درها بساط کردهاند تا حداقل روز آزاردهندهای را برای ایرانیانی که میخواهند در انتخابات شرکت کنند بسازند.
و حالا درست در روزهایی که در داخل کشور مشارکت چنگی به دل نمیزند و شعب اخذ رای در داخل با وجود همه تمهیدات و آمادگیهای لازم روز چندان شلوغی را پشت سر نگذاشتند و در هر محله و خیابان چند شعبه اخذ رای در اختیار مردم قرار گرفت، باید به ایرانیانی که هزاران کیلومتر دورتر از خاک وطن برای آبادی و سرافرازی کشورشان تلاش میکنند و کیلومترها مسیر برای رسیدن به شعب اخذ رای طی میکنند تا بعد از تونل وحشت ضدانقلاب رایشان به جمهوری اسلامی ایران را در صندوق بیندازند خداقوت جانانهای گفت و از آنها به دلیل این میزان از میهندوستی و وطنپرستی تشکر کرد.
حمله مسلحانه به مشارکت مردم
شامگاه 9 تیرماه و تنها چند ساعت پس از اتمام زمان رایگیری چهاردهمین دوره ریاستجمهوری، خبری مبنی بر حمله اشرار مسلح به خودروی حامل صندوقهای رای در جکیگور راسک منتشر شد.
در ساعات ابتدایی، برخی از منابع غیررسمی از مجروحیت پنج نفر از اعضای تیم همراه خبر دادند و گفته شد که دو تن از مجروحان حادثه حال وخیمی دارند. چندی نگذشت که خبر رسید که دو سرباز مصدوم به شهادت رسیدند.
کنار هم گذاشتن ماجرای فحاشی اپوزیسیون خارج از کشور به هموطنانی که قصد رای دادن داشتند و ماجرای حمله به ماشین حامل رای در راسک میتواند یک پیام روشن داشته باشد و آن این است که جریانی در داخل و خارج، با مشارکت در انتخاب سرنوشت کشور مخالف هستند و دقیقا رای مردم را نشانه گرفتهاند. این جریان در خارج از کشور با فحاشی و الفاظ رکیک سعی داشت هموطنان ایرانی را از رای دادن منصرف کند و یا با توهین آنها را تهدید کند. اما با چه چیزی مواجه شدند؟ با این امر مواجه شدند که شناسنامه ایرانی، مسئولیتی برای برخیها به همراه دارد و هنوز هم حتی با وجود زیستن در جغرافیایی خارج از ایران، خود را در انتخاب سرنوشت کشور سهیم میدانند. حمله به صندوقهای رای در راسک نیز اتفاقی از همین دست اما شکلی عریانشده از فحاشیها بود. در حمله اشرار در راسک به جای الفاظ رکیک، گلوله به سمت رایهایمان نشانه گرفته شد و در راه حفاظت از آرا دوتن از سربازان وطن به شهادت رسیدند.
آنچه که نباید در این بین فراموش شود، هزینههای قابل توجه برای افزایش میزان مشارکت است. یعنی هموطنان خارج از کشور، آبروی خود را به میان آوردند و حاضر شدند از اپوزیسیون فحاش، رکیکترین الفاظ را بشنوند اما خودشان را پای صندوق رای برسانند و در نهایت نیز در شامگاه 9 تیر هزینه مشارکت در این دوره از انتخابات بیشتر شد و دو تن از سربازان وطن، برای حفاظت از آرا مردم جان خود را در مقابله با اشرار از دست دادند.
همین امر اهمیت افزایش میزان مشارکت را بیش از پیش عیان میسازد. یعنی وقتی که هموطن خارجنشین، خود را ملزم به شرکت در انتخابات میداند و در سویی دیگر، برای برهم زدن امنیت انتخابات حاملان صندوقهای رای ما را به شهادت میرسانند، این امر را آشکار میکند که مشارکت برای جریان اپوزیسیون خارج و داخل کشور، اهمیت دارد و برای عدم مشارکت ما برنامهریزی و طرح دارند.
البته شهادت دو تن از سربازان وظیفه در راسک آن هم در زمان رایگیری و انتخابات، بار دیگر مساله امنیت به ویژه امنیت منطقه جنوب شرق را به طور جدی در سطح کشور مطرح کرد و بار دیگر اقدامات تروریستی و تقابل با مرزبانان را در کانون توجه قرار داد.