مهدی منصرف، خبرنگار: تیم ملی والیبال کشورمان در نخستین دیدار خود در هفته دوم لیگ ملتهای والیبال در شهر فوکواوکا به مصاف ژاپن رفت و در تداوم روند شکستهای خود 3 بر صفر و با نتایج 25-23، 25-22 و 25-17 مغلوب قدرت اول این روزهای والیبال آسیا شد؛ ژاپنی که چهارمین پیروزی خود را در مقابل ملیپوشان والیبال جشن گرفت. تیم ملی والیبال کشورمان نیز با پنج شکست همچنان در قعر جدول مسابقات قرار دارد تا مشخص شود که والیبال ایران نهتنها سهمیه المپیک 2024 پاریس را از دست داده است، بلکه دیگر هیچ نشانی که از تیمی که زمانی برای تمامی مدعیان دنیا یک حریف سرسخت بود، ندارد. فرهاد نفرزاده، کارشناس والیبال کشورمان و سرمربی پیشین تیمهای ملی پایه در گفتوگو با روزنامه «فرهیختگان» ضمن اشاره به روند رو به رشد تیم ملی دلایل افول والیبال ایران را از شش هفت سال پیش میداند. صحبتهای نفرزاده را در ادامه میخوانید.
هفته دوم لیگ ملتهای والیبال نیز برای تیم ملی ما با شکست مقابل ژاپن آغاز شد. عملکرد ملیپوشان را در این مسابقه چطور دیدید؟
با اینکه نتیجه را واگذار کردیم، اما بازی خوبی بود. این بازی و بازی در برابر برزیل دو بازی سخت ما در هفته دوم محسوب میشود، اما در برابر بلغارستان و ترکیه شانس کسب دو برد داریم که خیلی به ما کمک خواهد کرد. البته باید خیلی حواسمان را جمع کنیم تا آن دو بازی را صددرصد ببریم و در مقابل برزیل نیز برای پیروزی تلاش کنیم.
نکته مثبت این مسابقه عملکرد بهتر تیم ملی نسبت به مسابقات گذشته بود. فکر میکنید دلیل این موضوع بهخاطر مدت حضور بیشتر همکاری پائز با ملیپوشان است؟
این موضوع خیلی مهم است. پائز در مسابقات لیگ حضور نداشت و امکان دنبال کردن بازی بازیکنان را نداشت و خیلی دیر نیز به تیم ملی اضافه شد. موضوعی که باعث میشود او به زمان بیشتری نیاز داشته باشد، اما در حال زحمت کشیدن برای تیم ملی است و تیم ملی از لحاظ کار فنی در مسیر صعودی قرار دارد.
قبل از آغاز مسابقات لیگ ملتها مشخص بود کسب سهمیه المپیک پاریس بسیار سخت است، اما هنوز برای مردم قبول چنین نتایجی سخت است. چه روندی طی شد تا والیبال ما در این شرایط قرار گرفت؟
کار که از قبل سخت نبود، بلکه غیرممکن بود و فقط کارشناسان برای اینکه روحیه تیم را خراب نکنند و برای مردم ایجاد ناامیدی نشود از کار سخت صحبت میکردند. این روند نیز به حال حاضر بر نمیگردد و این به عملکرد بد فدراسیون والیبال طی شش هفت سال گذشته باز میگردد که این سیر نزولی شروع شده است. زمانی که ما در رنکینگ تک رقمی فدراسیون جهانی والیبال بودیم و شرایط خوبی داشتیم، اما بهتدریج روند نزولی را آغاز کردیم که زنگ خطر بود، اما دوستان عزیز فدراسیون والیبال به این موضوعات بیتوجه بودند و نتایج ضعیف را به مسائل دیگر ربط دادند تا این اتفاق افتاد. روند نزول ما طی شش هفت سال اتفاق افتاد و حالا نباید انتظار داشته باشیم در یک سال این موضوع درست شود. فکر میکنم حداقل دو، سه سال زمان میبرد تا دوباره بتوانیم شرایط را به مرور زمان بهتر کنیم.
غیبت در المپیک به روند نزولی ما شدت نخواهد بخشید؟
این موضوع به مدیریت فدراسیون والیبال باز میگردد. کسانی که درحالحاضر در فدراسیون والیبال مسئول هستند، افراد جدید نیستند و همه این دوستان عزیز در فدراسیون داورزنی مسئول و در تمام تصمیمگیریها دخیل بودند. اشکال بزرگ کار این است که این طرز تفکر برای موفقیت والیبال مثمرثمر نخواهد بود. حالا ما نمیخواهیم قبول کنیم و در حال کلنجار و پاک کردن صورت مساله و استفاده از عناوین جدید هستیم. این دوستان اگر میتوانستند به والیبال کمک کنند در همان زمان میکردند و والیبال به این روز نمیافتاد. ما نمیتوانیم بگویم همه مسائل به داورزنی مرتبط است و این یک تفکر ادامهدار است که نتایج آن را در حال مشاهده هستیم.
بسیاری از کارشناسان اعتقاد دارند چرا ما باید سرمربی انتخاب میکردیم که تیم بعدیاش از حالا مشخص است.
بهنظر من مربی به تنهایی مقصر نیست. هر مربی نیز میآوردیم همین نتایج اتفاق میافتاد. بعد از مرحله آخر مقدماتی المپیک در برزیل در مهرماه سال گذشته ما فرصتهای دیگری داشتیم و میتوانستیم برنامهریزی دیگری کنیم، اما همه کارها را خواباندیم و تا اسفندماه شش ماه دست روی دست گذاشتیم و در دقیقه 90 به این فکر افتادیم چهکار کنیم که به المپیک برویم. کارها باید بهگونهای باشد که حتی با تغییر رئیس فدراسیون نیز برنامه برای چهار سال آینده مشخص باشد. نباید همه فشارها را روی پائز ببریم و مطمئن باشید اگر بلنجینی نیز بود با این سیستم فدراسیون همین نتایج را کسب میکردیم.
فکر میکنید با توجه به شرایط تیم ملی شانس پیروزی مقابل بلغارستان و ترکیه خواهیم داشت؟
قطعا این دو تیم را خواهیم برد. بلغارستان با تیم بسیار جوانی در مسابقات شرکت کرده است و در مقابل ما حرفی برای گفتن نخواهد داشت. سطح والیبال ما نیز یک سر و گردن از ترکیه بالاتر است و این تیم را نیز شکست خواهیم داد.
با این نتایج روند حضور ما در لیگ ملتها به خطر نخواهد افتاد؟
نه خیالتان راحت باشد؛ چراکه روند تیمها بهگونهای است که حداقل در این مسابقات چهار پنج برد به دست خواهیم آورد. تا المپیک 2028 جزء تیمهای شرکتکننده در لیگ ملتها خواهیم بود و فقط باید جزء 14 تیم مسابقات باشیم.