حکومت هند در سابقه تاریخی خود، سنتهای شناختهشدهای داشت و مردم هند در نحوه رفتار درست با ادیان مختلف معتقد بودند که هرکسی در هر مذهبی آزاد باشد که به دستورات مذهبی خود عمل نماید و از زمان ورود اسلام به هند یعنی از اواخر قرن یکم تا سالهای اخیر، از سلاطین گورکانی تا ماهاتما گاندی و تا زمان شکست حزب کنگره و حاکمیت بیجیپی، این سنت حسنه پابرجا و مورداحترام بود.
بزرگان این حکومتها و سلاطین مانند اکبرشاه گورکانی بسیار تلاش کردند که مسلمانان و هندوها را به هم نزدیک کنند. قیام مردم هند اعم از مسلمانان و هندوها علیه استعمار انگلیس در سال 1857، یک نمونه از همکاری و همدردی پیروان دو مذهب مهم در هند، یعنی اسلام و هندو، در دفاع از استقلال وطن و مبارزه با استعمار بود. بزرگانی چون ماهاتما گاندی، جواهر لعل نهرو، لعل بهادرشاستری، ایندیرا گاندی، راجیو گاندی و از سوی دیگر سر سیداحمد خان، ابوالکلام آزاد و دکتر ذاکر حسین از پایهگذاران حزب کنگره بودند که مسلمانان و هندوها با کمک هم توانستند بر استعمار 500 ساله انگلیس بر این سرزمین خاتمه دهند و سال 1857 دست در دست هم قیام کردند و در سال ۱۹۴۷ بعد از ۹۰ سال مبارزه بیامان، استقلال هند را بهدست آوردند ولی با دخالت انگلیس در اواخر استعمار منحوس آن کشور در هند موضوعی که قبلا هیچ گاه در هند رایج نبود راه افتاد و مسلمانان و هندوها بیش از هر زمان دیگری در تاریخ با یکدیگر درگیر شدند.
شادروان ماهاتما گاندی بسیار هوشیارانه عمل کرد و روز عاشورا را در تمام کشور تعطیل رسمی اعلام نمود و این کار برای احترام به مسلمانان بود ولی با تشدید دخالت عوامل انگلیس، شخصیتهای بزرگی همچون محمدعلی جناح چاره را در این دیدند که کشور را به دو قسمت هندونشین و مسلماننشین تقسیم کنند که پاکستان در یکسو و هندوستان در طرف دیگر باشد. از زمان انشقاق هند و پاکستان، سه جنگ در سالهای 1948 و 1965 و 1971 اتفاق افتاد. در سال ۱۹۷۱ بعضی از القائات تندروانه در هند، خانم گاندی برخلاف خطمشی شادروان ماهاتما گاندی و پدرش جواهر لعل نهرو و با دخالتهای شوروی سابق پاکستان شرقی را از غربی طی جنگی تحمیلی جدا کرد. در آن زمان بین مائوئیستهای چین و بهتعبیر چینیها تجدیدنظرطلبان روسی نزاع سیاسی تا حد درگیری نظامی در کنار رودخانه اوسوری درگرفت و لذا روسها برای اینکه بتوانند به پیروزی برسند به هندیها نزدیک شدند و هواپیمای میگ، تانکهای زرهی T72 و تکنولوژی انرژی هستهای به آنها دادند. در آن زمان یحییخان که رئیسجمهور پاکستان بود، استعفا داد و ذوالفقار علی بوتو وزیر خارجه، سکان اجرایی کشور را به دست گرفت و در داخل پاکستان حزب مردم را تشکیل داد و در سازمان ملل نطق تاریخی ایراد کرد و درحالیکه گریه میکرد شرح میداد که چگونه پاکستان تجزیه شد. بعدها بوتو کار مهمی انجام داد و تلاش کرد به چین نزدیک شود و چینیها نیز باانگیزه مقابله با روسها و دستیابی به اقیانوس هند، به پاکستان ازجمله در مورد انرژی هستهای کمک زیادی کردند و پس از آن ضیاءالحق علیه ذوالفقار علی بوتو کودتا کرد و او را کشت و بنا به قولی آمریکاییها در هواپیمای ضیاءالحق مواد منفجره گذاشتند. البته درکنار هزاران نفر مسلمان و هندو در جریان این جابهجایی، چالش و درگیریهای قومی برخی روسای آنها نیز از دوطرف ترور شدند. بهطور مثال ماهاتما گاندی توسط نیروهای افراطی ترور شد، خانم گاندی توسط سیکها کشته شد و راجیو گاندی نیز توسط افراطیهای جنوب هند (تامیلها) ترور گردید و همانطور که گفته شد ضیاءالحق و ذوالفقار علی بوتو و بعدا خانم بینظیر بوتو نیز ترور یا اعدام شدند. امروز متاسفانه شاهدیم بعضی از تندروهای هندو به جان مسلمانان افتادند و باید گفت نمیتوانند بیش از 500 میلیون مسلمان شبهقاره در پاکستان و هندوستان و بنگلادش و همچنین 30 میلیون مسیحی و 30 میلیون سیک را از بین ببرند و حقوق حدود 600 میلیون غیرهندو را نادیده بگیرند و مدعی پیشرفت باشند و درمقابل ترقیخواهی و پیشرفت و تفکرات خالص منطقی و دینی آنها بایستند. توصیه ما این است که هرچه زودتر این اقدامات تأسفبرانگیز که موجب تضعیف و بدنامی میشود را متوقف کنند و باید بدانند که صهیونیستهایی که درحال اضمحلال میباشند، کشورهای غربی و آمریکا نیز درحال ضعف هستند و نمیتوانند به چنین سیاست تبعیض مذهبی کمک کنند و در این بین نکته بسیار تاسف آور این است که هند در زمان حاکمیت بزرگانی چون ماهاتما گاندی و جواهر لعل نهرو و شاستری سر آمد و ستون فقرات کشورهای غیر متعهد بود و نمیتوانند در برابر 5/1 میلیارد نفر از مردم مسلمان جهان بایستند و درعینحال حیثیت هند را که بهواسطه سیاستهای درست و بااقتدار اسلاف آنها مانند ماهاتما گاندی، نهرو و... ایجاد گردیده از بین ببرند. سرنوشت صهیونیستها در جنگ اخیر باید پیش روی هندیها باشد که علیرغم همه حمایتهای غربیها درحال ضعف و شکست و زبونی میباشند.
دسترسی سریع
اخبار این صفحه
در بیانیه مجمع جهانی بیداری اسلامی مطرح شد
ضرورت توجه هند به سابقه ارزشمند زندگی مسالمتآمیز ادیان
ارسال نظر