برپا شدهاست در دل من خیمه غمی
جانم! چه نوحه و چه عزا و چه ماتمی...
عمریست دلخوشم به همین غم که در جهان
غیر از غمت نداشتهام یار و همدمی
بچهتر که بودم، نمیدانستم که دقیقا چه روزی ماه محرم شروع میشود، اما برای آمدنش لحظهشماری میکردم. حال و هوای خانه ما حسابی تغییر میکرد. بوی اسفند کوچه، اتاق را برمیداشت و دل مرا هم با خودش به کوچه میکشید. مادرم نذر داشت که تا هفت سالگی لباس سقایی بپوشم و به کودکان محل شیر تعارف کنم. لباس بلند سفیدی که مادرم از شب پیش اتو میکرد و زنجیر 40 بسم اللهی که با شال سیاه گردنم میانداخت، بیشتر از همه از خودم دلبری میکرد... . کودکی من با امام حسین گره خورده بود. بزرگتر که شدم فهمیدم نهتنها من که زندگی تمام مردم کشورم از دوران دور با این ماجرا پیوند خورده است. دبیرستان که بودیم، در تاریخ ادبیاتمان فصلی بود به نام «کسایی مروزی، پرچمدار شعر شیعی» و من که به شعر و ادبیات علاقهمند بودم، انگار که گنجی پیدا کرده باشم، با خودم گفتم حتی این شاعر که در نیمه دوم سده چهارم هجری زندگی میکرده هم دلش برای این ماه و شهید این ماه میتپیده. بیشتر دنبال این قصه رفتم و بیشتر خواندم. مثل تشنهای که دنبال چشمه است، آرام ننشستم.
شاعران کهنی مثل کسایی و ناصرخسرو که دلداده این جریان بوده تا شاعرانی مانند صائب تبریزی، بیدل دهلوی، سلیم تهرانی و... که به قرن ما نزدیکترند، میراث گرانی را برای ما برجا گذاشتهاند. گنجینهای که هنوز شاعران بزرگ آیینی ما مثل استاد علی معلم، استاد علی انسانی، استاد امیری اسفندقه و همچنین شاعرانی مانند محمدسعید میرزایی، سیدحمیدرضا برقعی، سعید بیابانکی – که در ابتدای این نوشته ادبیاتی از او نقل شد- هنوز مشغول مشقکردن و آموختن از آن هستند.
بر سیل اشک خانه بنا کردهام ولی
این بیت سست را نفروشم به عالمی
گفتی شکار آتش دوزخ نمیشود
چشمی که در عزای تو لبتر کند نمی
دستی به زلف دسته زنجیرزن بکش
آشفتهام میان صفوف منظمی
سالهاست که این اشک چشم، این غم سوزان و این آه فروزان را به هیچ شعفی نفروختهایم، چراکه شعفی از این غم بالاتر نیست. به قول آن شاعری که گفت «اصلا حسین جنس غمش فرق میکند» هربار که برای غم شهید کربلا گریه کردهایم، چنان گشایشی در دلهایمان ایجاد شده که با آن «ما را سر باغ و بوستان نیست.» سالهاست که برخلاف مردم کوفه، اماممان را تنها نگذاشتهایم و لحظهای نبوده که دفتر شعرهایمان از مرثیه او خالی باشد و این اصلا بعید نیست. ما امت او هستیم؛ ما ملت امام حسینیم.
دسترسی سریع
اخبار این صفحه
حسین دهلوی ، شاعر
غیر از غمت نداشتهام یار و همدمی
ارسال نظر