مجتبی اردشیری، خبرنگار گروه فرهنگ: سینمای ایران سال جدید را در شرایطی آغاز کرد که تلاقی ماه مبارک رمضان با بازه طلایی نوروز، دامنه تصورات را به این سمت سوق میداد که استقبال چندانی از سینماها به عمل نمیآید و خاطرات خوب رکوردشکنیهای متوالی، محدود به گیشه ۱۴۰۲ خواهد ماند اما چند ابتکار سبب شد تا نوروز امسال علیرغم تلاقی با ماه رمضان و تعطیلات شبهای قدر، عملکردی بهمراتب بهتر از نوروز سال گذشته از خود به نمایش بگذارد. حالا و با تداوم این روند که به نظر میرسد تا تعطیلات نیمه خرداد تدوین شده است، خیالها از بابت گیشه فصل بهار راحت است. اگر این برنامهریزیها برای چند گلوگاه مهم امسال ضمانت اجرایی پیدا کند، شاید بتوان به استقبال ۳۰ میلیونی مخاطبان از سینماها و گیشه ۲۰۰۰ میلیاردی در پایان امسال امیدوار بود. گرچه روی کاغذ آمارها برای سینمای ایران فراتر از این ارقام خواهد بود اما نکته مهم آن است که امیدواریهای روی کاغذ بتواند در چند گلوگاهی که در ادامه به آنها اشاره میکنیم، از ضمانت اجرایی برخوردار بوده تا سینما بتواند طبق حیات نرمال و طبیعی خود، چنین آماری را در پایان امسال به خود ببیند.
۳ ابتکاری که اکران نوروزی را نجات داد
همانگونه که عنوان شد، اکران نوروز ۱۴۰۳ روی کاغذ نمیتوانست اتفاق چندانی را به نفع سینماها رقم بزند. زمانی که از بسته نوروزی رونمایی شد، موافقان و مخالفان نسبت به موفقیت این بسته اظهارنظرهایی عنوان کردند اما ۳ ابتکار سبب شد تا عملکرد اکران نوروز امسال پربارتر از سال گذشته باشد. اولین ابتکار به تعدد فیلمهایی برمیگردد که در قالب اکران نوروز به روی پرده رفت. تا پیش از آن، صحبتهایی به نقل از برخی مسئولان سینمایی عنوان میشد که اکران نوروز با ۳ تا ۴ فیلم بسته شده و مابقی فیلمها، در اکران فطر رونمایی میشوند. در اکران نوروز ۷ فیلم به اکران رسید که اتفاق خوبی بود. در غیر اینصورت، با فوت وقتی که صورت میگرفت، زمان طلایی نوروز صرف ۴ فیلم میشد و راندمان استقبال و گیشه، افتی نسبی را شاهد میبود.
ابتکار دوم، به باز گذاشتن دست فیلمها برای نمایش زودتر مربوط است. شورای صنفی نمایش اعلام کرد که ۷ فیلم اکران نوروزی میتوانند به جای اکران از ۲۳ اسفند، از شانزدهم به روی پرده بروند. اگرچه تنها «تمساح خونی» از این فرصت استفاده کرد و موفق شد طی این یک هفته زودتر، با ۲۰۵ هزار جذب مخاطب، گیشهای ۱۱ میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومانی را در اسفندماه رقم بزند. این ابتکار سبب شد تا ضمن رونق اکران خموده اسفند، تبلیغات خوبی برای فیلم تمساح خونی رقم بخورد و روند استقبال از این فیلم در تعطیلات نوروزی پرشتاب شود.
ابتکار سوم اما به چینش فیلمها مربوط است. زمانی که بسته نوروزی منتشر شد، به معمول هر سال انتقادهایی شنیده شد که فیلمهای خوبی برای این بازه انتخاب نشده است. از قضا حالا که به عملکرد فیلمها نگاه میکنیم متوجه میشویم که فیلمهای خوبی برای این زمان تعیین شدند. از همان ابتدا مشخص بود که تمساح خونی با اقبال بالایی مواجه میشود و «بیبدن» بهعنوان نماینده سینمای اجتماعی، فرصت خوبی برای دور برداشتن دارد. دو فیلم «پرویزخان» و «آپاراتچی» بهواسطه فضاهای روایی خود، بهعنوان اهرمهای کمکی فیلمها در صدر جدول بودند. «نوروز» و «ایلیا جستوجوی قهرمان» نیز نمایندگان خوبی برای سینمای کودک بودند. آسمان غرب نیز میتوانست مشتاقان سینمای دفاع مقدس را جذب کند. بنابراین هم تجربه ثابت کرده بود و هم یک آنالیز ساده نشان میداد که اکران فیلمهای پرمخاطبتر از این آثار، تنها سبب فیلمسوزی میشد و بسیار بعید بود که آمار سینما بتواند به وضعیت کنونی برسد. این ۳ ابتکار سبب شد تا گیشهای که تصور میشد بهواسطه تلاقی با ماه مبارک رمضان و لیالی قدر کاملا سوخته است، به یک فرصت پربازده تبدیل شده و آورده خوبی را برای سینمای ایران به همراه داشته باشد.
متن کامل گزارش را از اینجا بخوانید.