عاطفه جعفری، خبرنگار گروه فرهنگ: تابستان همین امسال وقتی به دفترش رفتیم و در حین گپوگفت از فیلم جدیدش پرسیدیم، گفت: «موضوع این کار اخیر، بخشیدن است. در مورد این است که هیچکدام از ما بیگناه نیستیم. نیاز تمام جهان در تمام ادوار این است که همدیگر را ببخشیم، چون بیگناهی وجود ندارد. پس باید ببخشیم و امیدوار باشیم که ما را ببخشند.» سروش صحت دنیای خودش را دارد، دنیایی فانتزی که شاید خودش آن را فانتزی نداند و انکارش کند اما هر اثری که میسازد، مخلوطی از فانتزی و رئال دارد. در «جهان با من برقص» از مرگ آگاهی میگوید اما در اثر جدیدش، جور دیگری این بازی با مرگ را ادامه میدهد. انگار میخواهد آن را به یک شوخی تشبیه کند. او جهانی جدید در فیلمش خلق میکند که شاید همه نتوانند با آن ارتباط برقرار کنند. انگار که دنیای فانتزیاش برای همه قابل درک نیست و این را میشد در سالن جشنواره فیلم فجر هم دید که انگار با اتمام فیلم برخی هنوز روی صندلیشان نشسته بودند و مات به تصویر روبهرو نگاه میکردند. صحت در این فیلم به سراغ طبقهای میرود که تا قبل از این در آثارش کمتر دیدیم. در گفتوگویی که با او داشتیم، میگوید: «خاستگاه اجتماعی خود من طبقه متوسط جامعه بوده و آن طبقه و مناسبات و جملهبندی و کلامشان را میشناسم. هر وقت قرار است در کارهایم طبقه بالاتر یا پایینتر را نشان دهم، دستودلم میلرزد، چون هم من و هم ایمان طبقات بالا یا مرفه یا طبقات کمی ضعیفتر را کمتر میشناسیم.» اگر همین حرفهایش را ملاک قرار بدهیم به این میرسیم که شاید این تغییر طبقه باعث شده تا خودش هم کمی دور شود از دنیایی که با آن آشناست و فیلمی از او ببینیم که متفاوت با فیلمهای دیگرش شده است و همین مخاطب را گیج میکند و انگار تکلیفش با فیلم جدید سروش صحت مشخص نمیشود. سروش صحت همیشه به سراغ بازیگران متفاوت نمیرود و سعی میکند با کسانی کار کند که در جهان خودش قرار دارند و همیشه با آنها کار کرده اما در «صبحانه با زرافهها» به سراغ بازیگران جدید رفته و انگار همین بازیگران جدید، فیلمش را نجات میدهند. برگ برنده سروش صحت در صبحانه با زرافههارا باید هادی حجازیفر و بهرام رادان دانست. حجازیفر آنقدر متفاوت ظاهر شده و با نقشهای قبلی که از او دیدیم، فرق میکند که اگر نگارنده این یادداشت میتوانست داور جشنواره در بخش سودای سیمرغ باشد، حتما به هادی حجازیفر جایزهای برای این نقش میداد. دوستداران سروش صحت حتما اثر جدیدش را دوست خواهند داشت اما دیگرانی که با او قرابتی ندارند حتما این اثر برایشان معمولی خواهد بود.