کاش مردم سیستان‌و‌بلوچستان، توییت خانم خبرنگار را ندیده باشند

عطیه همتی، دبیرگروه نقد روز: بعد از حمله موشکی جمهوری اسلامی ایران به مقر تروریست‌های «جیش‌الظلم» در پاکستان، وزارت خارجه در بیانیه‌ای اعلام کرد ایران به تمامیت ارضی کشور پاکستان احترام می‌گذارد و تنها تروریست‌های حاضر در این منطقه‌ را که در حوادث‌ متعددی که در ایران اتفاق افتاده‌ دست داشته‌اند، مورد حمله قرار داده‌ است. اما این در حالی است که در جواب به این حمله ایران چند کودک و زن در خاک سیستان‌و‌بلوچستان مورد حمله قرار گرفتند و افکار عمومی کشور از این موضوع بسیار جریحه دارد. اما وزیر کشور در اظهارنظری اعلام کرد کشته‌شدگان ایرانی نبوده و از اتباع هستند! موضوعی که با واکنش‌های زیادی نیز همراه شد و حتی مناقشاتی بر سر هویت قربانیان این حادثه و نسبت‌شان با ایران شکل گرفت. برخی معتقد بودند حتی اگر ایرانی هم نباشند _که بر سر این موضوع اختلاف هست_ قربانی شدن چند کودک و زن در خاک جمهوری اسلامی ایران بسیار دلخراش و نابخشودنی است. در‌حالی‌که در بیانیه پاکستان قربانیان کودک این حادثه تروریست معرفی شدند و آنها را منتسب به گروه‌های ضد‌پاکستانی اعلام کردند.
روز گذشته آمنه‌سادات ذبیح‌پور، خبرنگار پرحاشیه و شناخته‌شده صداوسیما در توییتی عجیب نوشت: «اصلا هم معلوم نبود ایران و پاکستان با هم هماهنگ بودند!»، توییتی که با واکنش‌های متعددی به‌خصوص از سوی اهل رسانه مواجه شد و این توییت را خلاف امنیت ملی و به ضرر دستگاه دیپلماسی کشور دانستند. این ژست «من خبر دارم»‌های فراتر از ‌شأن و جایگاه یک خبرنگار سیاسی از کجا آمده ‌است؟ آیا جمهوری اسلامی ایران با دولت پاکستان برای مورد هدف قرار دادن یک گروهک تروریستی هماهنگ بوده‌ است؟ آن وقت ذبیح‌پور که مدعی این هماهنگی است و با لحن شیطنت‌آمیز و زننده‌ای از آن حرف می‌زند، نظرش درباره پاسخ این حمله که منجر به کشته شدن کودکان و زنان شده چیست؟ آیا این موضوع را هم هماهنگی تلقی می‌کند؟ خبرنگار صدا‌و‌سیما که در سال‌های اخیر ادعای بصیرت و انقلابی‌گری داشته از اثرات این توییت خود و مخاطرات امنیتی که برای ایران دارد خبر دارد؟ نظر مردم سیستان‌و‌بلوچستان که بارها قربانی حملات تروریستی شده‌اند نسبت به توییت این خبرنگار چیست؟ در روزهایی که تمام رسانه‌ها تلاش می‌کنند فضای آرامی را به نفع امنیت روانی کشور رقم بزنند توییت نسنجیده این خانم چه معنایی می‌تواند داشته باشد جز آنکه سوژه را دودستی تقدیم رسانه‌های ضد‌ایرانی کند؟ آیا خبرنگار صدا‌و‌سیما سخنگوی جمهوری اسلامی است که بتواند اینطور درخصوص مسائل امنیت ملی کشور اظهارنظر کند؟
البته این اولین بار نیست که ذبیح‌پور با توییت‌های نسنجیده کار دست امنیت کشور داده ‌است. پیش از این نیز در توییتی درباره دوربین‌های مترو در حادثه به‌وجود‌آمده برای آرمیتا گراوند خوراک ضد‌انقلاب را حسابی فراهم کرد و به خوبی یادشان داد که روی چه موضوعی تمرکز کنند؛ موضوعی که با اطلاع‌رسانی و شفاف‌سازی در روزهای اول به خوبی مدیریت شد اما ذبیح‌پور دوباره با من می‌دانم‌هایش کار را خراب‌تر کرد.
در انتخابات مجلس دوره گذشته نیز ذبیح‌پور بعد از اجماع اصولگرایان واکنش مثبتی در توییت‌هایش نشان داد و نوشت که الحمدلله اصولگرایان اجماع کردند؛ توییتی که باز هم نشان از رفتار نسنجیده شاخص‌ترین خبرنگار صدا‌و‌سیما در سال‌های اخیر داشت و گویی صدا‌و‌سیمایی‌ها یا حواس‌شان به توییت‌های کارمندشان نیست یا اینکه گویا بدشان نمی‌آید ادعای علنی صدا‌و‌سیما مبنی بر حمایت از برخی گروه‌ها و جریان‌های سیاسی بهشان بچسبد.
این در حالی است که پروتکل‌های رسانه‌ای در تمام جهان به این شکل است که خبرنگار حق ندارد خارج از قوانین و چهارچوب رسانه‌اش دست به چنین اقداماتی بزند و در صورت بروز چنین اشتباهاتی با مجازات‌های سختی روبه‌رو خواهد شد. اما این‌طور که به نظر می‌رسد زور خبرنگار صدا‌و‌سیما بیشتر از این حرف‌هاست و سریال گاف‌هایش بعد از ابعاد سیاسی و اجتماعی حالا به قسمت امنیت ملی رسیده‌ است. با گذشت بیش از 24 ساعت از این توییت جنجالی و تا لحظه‌ای که این یادداشت نوشته می‌شود نه ذبیح‌پور واکنشی نشان داده و نه حتی مدیران وی درباره این اظهارنظر سخیف صحبتی کرده‌اند. با این حال با توجه به پیشینه این خبرنگار عذرخواهی که بسیار دور از ذهن بعید به نظر می‌رسد اما حداقل امیدواریم در ادامه فعالیت‌های این خبرنگار سیما این من می‌دانم‌های زاید و البته خطرناک به پایان برسد.