سید مهدی طالبی، خبرنگار گروه بینالملل: سیدابراهیم رئیسی رئیسجمهور ایران روز گذشته به مناسبت 31 مرداد روز صنعت دفاعی، با حضور سرتیپ محمدرضا قرایی آشتیانی وزیر دفاع و سردار امیرعلی حاجیزاده فرمانده نیروی هوافضای سپاه، ضمن بازدید از نمایشگاه محصولات دفاعی، دستور آغاز الحاق و واگذاری انبوه موشکهای راهبردی «خرمشهر-4» و «حاجقاسم» به نیروهای مسلح و نیروی هوافضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را صادر کرد. در جریان بازدید یکونیم ساعته رئیسجمهور از نمایشگاه محصولات دفاعی، پهپاد مهار-6 نیز رونمایی شد. نکته مهم مراسم روز دوشنبه، تحویل انبوه موشکهای خرمشهر-4 بود؛ موشکی که برد فعلی آن 2 هزار کیلومتر بوده ولی درصورت تصمیمگیری، قابلیت تنظیم دربردهای چندبرابری را نیز دارد.
تحویل انبوه موشکهای بالستیک و رونمایی از یک پهپاد جدید، به دلیل ویژگیهایی که داشتند، حاوی نکاتی است:
1 ایجاد تحول در تسلیحات تولید شده و بالابردن سقف کیفی آنها باعث میشود سلاحهای پیشین در ذیل سلاحهای جدید قرار گرفته و قابل صادرات باشند. این مساله از ممنوعیت صادرات آخرین دستاوردهای تسلیحاتی ناشی میشود. ایران در گذشته از موشکهای بالستیک میانبرد مثل شهاب و سجیل برای پوشش منطقه استفاده میکرد اما درحال حاضر به شکل فزایندهای درحال اتکا به موشکهای بالستیک تاکتیکی ب است که نقطه اوج پایینتری نسبت به موشکهای بالستیک پیشین داشته و از جو خارج نمیشوند. این نمونهها قابل فروش یا قابل ارائه به دوستان هستند. اگر این اتفاق در حوزه موشکی قابل رخ دادن باشد، وقوع آن در دیگر حوزهها حتمی است؛ بهویژه عرصه پهپادی.
2 تولید و تحویل انبوه موشک خرمشهر-4 که در بین تمام موشکهای بالستیک ایران، تنها موشکی است که با کاهش وزن کلاهک قادر به پوشش سراسر خاک اروپا و همچنین رسیدن به پایگاه دیگوگارسیاست، عملا دایره آتش ایران از منطقه را به فرامنطقه ارتقا میدهد.
3 تولید جدیدترین نمونهها در حوزه تسلیحاتی ضمن نشان دادن پویایی، درحال حاضر آشکارکننده گذار ایران از بنگاه زودبازده علمی-صنعتی به مجتمع علمی-صنعتی است. بنگاههای زودبازده میتوانند به سرعت با تمرکز در یک حوزه ساده یا متوسط، به تولید برخی محصولات بپردازند؛ مانند تولید پهپاد توسط ایران که تا دو دهه قبل متکی بر سرهمبندی قطعات وارداتی بود و تولیدات نیز تا حد زیادی ساده بودند. با اینحال امروزه حوزه نظامی ایران عرصه رونمایی از موشکهای هایپرسونیک، انواع پهپادهای پیشرفته، سنگین و دوربرد و سامانههای پدافند هوایی است؛ تسلیحاتی که دارای طراحی ساده نیستند، از کپیبرداری به دست نیامده و حاصل سرهم بندی قطعات عادی بهدستآمده از بازارهای خارجی نیستند. یک ویژگی دیگر مجتمع علمی-صنعتی کاهش سرعت رسیدن به دستاوردهاست بهگونهای که دستیابی به موشک هایپرسونیک کمتر از یک دهه به طول انجامید اما ساخت نمونههای قابل اتکا از پهپادها مانند نمونههایی که قابلیت پرتاب موشک داشتند، بیشتر از یک دهه زمان برد، درحالیکه دستیابی به آن بسیار سادهتر از ساخت هایپرسونیک بود.
برای خواندن متن کامل گزارش، اینجا را بخوانید.