ارثیه‌ ‌شوم

محمدمهدی نوریه، پزشک عمومی: از اواسط دهه 80 که وارد عرصه دانشجویی و سیاسی کشور شده‌ام، نوعی مواجهه از بالا به پایین و حتی هتاکانه مسئولان کشوری نسبت به مردم و به‌ویژه منتقدان را دیده و شنیده‌ام؛ الفاظی مانند حسود و مزاحم تا خس‌وخاشاک و بی‌شناسنامه و بزدل و... دایره واژگان مسئولان نسبت به مردم است. جالب آنکه حسب آموزه‌های علوی در میثاق‌نامه مالک‌اشتر حاکم و مسئول باید نسبت به درشت‌گویی مردم ملاطفت نشان دهد ولی طی چند سال اخیر متاسفانه مردم باید نسبت به درشت‌گویی مسئولان از سر اغماض نگاه کنند.
منش و رفتار سیدابراهیم رئیسی در مناظرات ریاست‌جمهوری چه در سال ۹۶ و چه در ۱۴۰۰ منتقدان و اصحاب رسانه و دانشگاه را دلخوش کرد که منتخب ۱۴۰۰ قرار است خلاف‌رویه‌ اسلاف عمل کند. حداقل آنکه دیگر انتظار درشت‌گویی از سوی دولت سیزدهم نمی‌رفت و قرار بر این بود که ژن بددهانی با مردم و منتقدان از DNA دولت طی یک موتاسیون انقلابی حذف شود. نمونه رفتاری که رئیسی نسبت به راننده‌خودرو حامل ایشان داشت و تذکر اینکه مردم عیال‌الله هستند، این موج امیدواری را بیشتر کرد.  مع‌الاسف رفتار و بیان محسن عباسی، مشاور اجرایی دبیر شورای آموزش و پزشکی تخصصی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، دنده معکوسی بر دلخوشی بیان نرم در دولت سیزدهم است. عباسی در مصاحبه با رادیوتهران داوطلبان آزمون دستیاری که به‌دنبال اجرای احکام دیوان عدالت اداری درخصوص آزمون دستیاری هستند را در پی «اغتشاش» معرفی می‌کند. در نمونه دیگر در مصاحبه با خبرگزاری صداوسیما همان داوطلبان را که تا دیروز مدافعان سلامت بودند عده‌ای «منفعت‌طلب» خطاب می‌کند.
فارغ از دعوای قانونمداری درخصوص آزمون دستیاری ۴۸ و ۴۹ نحوه بیان آقای مشاور نه‌تنها در شأن ایشان به‌عنوان یک مسئول نیست، بلکه می‌تواند پیگیری‌های قضایی به‌دلیل اتهامات امنیتی و افترا و تهمت در پی داشته باشد.
به‌نظر علاوه‌بر لزوم عذرخواهی در اسرع‌وقت چه از سوی مشاور یا معاون آموزشی وزارت بهداشت، لزوم بازنگری در حضور افرادی که ارثیه شوم معاونت آموزشی پیشین وزارت بهداشت در جایگاه دبیری شورای آموزش پزشکی عمومی هستند، ضروری به نظر می‌رسد. افرادی که بنابر قول رئیسی مسببان وضع‌ موجود هستند و معلوم نیست با چه مزیتی همچنان در صدر امور آموزش پزشکی کشور به تولید احکام و افکار و ادبیات مسموم ادامه می‌دهند.