به گزارش «فرهیختگان»، روزهای سخت به این زودی‌ها قصد دست برداشتن از سر ما را ندارند. اعداد همچنان بیانگر اتفاقات خوبی نیست. هر روز چند ده نفر، کمتر و بیشتر از هموطنان و چند هزار نفر از مردم دنیا، جان‌شان را به‌خاطر ابتلا به ویروس کرونا از دست می‌دهند و پروسه واکسیناسیون هم به کندترین صورت ممکن درحال اجرایی‌شدن است. هنوز هم مثل تمام این حدود یک‌سالی که گذشت، رعایت فاصله‌گذاری، دوری از تجمعات و ماسک و این‌طور چیزها کارسازتر از هر نوع مقابله دیگری است. این چند روز با اخبار تلخ و ناگوار جان باختن دو نفر از فوتبالیست‌های صاحب‌نام کشورمان، یعنی مهرداد میناوند و علی انصاریان به‌سختی گذشت و می‌گذرد. این سختی‌ها اما سخت‌تر می‌شود وقتی بر چنین فضایی هم حاشیه سایه می‌اندازد و به‌جای اینکه برای قلب یکدیگر دنبال تسلی باشیم به این زخم موجود، دامن می‌زنیم. هنوز خیلی از خاکسپاری مرحوم انصاریان نمی‌گذرد که برخی ادعاها پیرامون روند درمانی او و مهرداد میناوند مطرح می‌شود و شبهاتی در این رابطه ایجاد شده است.

 ما هیچ‌وقت نگفتیم حال علی انصاریان خوب است

برای پاسخگویی به این شبهات با محمدرضا هاشمیان، فوق‌تخصص ICU بیمارستان مسیح دانشوری که به‌طور مستقیم در جریان بخشی از روند درمانی این دو فوتبالیست قرار داشت گفت‌وگویی انجام دادیم و او در ابتدا و به‌محض اطلاع از کلیت ماجرای این گفت‌وگو توضیحاتی ارائه کرد و به «فرهیختگان» گفت: «خانواده آقای انصاریان در تمام مدت درمان آنجا حضور داشتند و پزشک معتمد در کنار ما بوده و ما مشورت‌ها را به‌خاطر اینکه می‌دانستیم این بیماری سنگین است و از ابتدا هم در تلویزیون این را نشان دادم، ارائه می‌کردیم. آقای جهانپور به‌جای اینکه بگوید عجب CTscan سنگینی است، علیه ما موضع گرفت. کسی نگفت چرا با این آدم مصاحبه نمی‌کنیم؟ مگر علی انصاریان هنرپیشه نیست؟ چرا مصاحبه قبول نکرد؟ چون نمی‌توانست صحبت کند، تکه‌تکه صحبت می‌کرد. دوست نداشت مردم آن وضعیت را ببینند. این کسانی که این حرف‌ها را بیان می‌کنند چه چیزی را می‌خواهند ثابت کنند؟ پیج‌هایی که جلو آمدند چطور مردم را گمراه می‌کنند؟ من حداقل در حوزه ICU پنج‌نفر را دعوت کردم. رئیس ICU بیمارستان شهدا، رئیس ICU بیمارستان لبافی‌نژاد، رئیس ICU بیمارستان امام حسین(ع)، رئیس ICU بیمارستان بوعلی و رئیس ICU بیمارستان بهمن را دعوت کردم و آنجا حضور داشتند. اگر کسی را داشتند و نفرستادند آنها مقصر هستند و به وجدان خود مراجعه کنند. اگر می‌توانند چرا کمک نکردند؟ اگر آقای جهانپور می‌توانست کمک کند و فقط تکه انداخت که چرا CTscan را نشان دادید حالا باید جواب بدهد. به جهانپور بگویند چه‌کاره بوده است؟ در وزارتخانه هستید و میکروفون و خبرنگار دارید، همه میکروفون‌ها دست شماست اعلام کنید یک مشکلی در کشور وجود دارد و فرد محبوبی در تخت ICU است و وضعیت او بسیار بحرانی است.

وی خاطرنشان کرد: ما چه زمانی گفتیم حال علی انصاریان خوب است؟ از ابتدا گفتم ریه او بدتر از آقای میناوند است. مگر من CTscan آقای میناوند را ندیده بودم؟ چرا CTscan آقای میناوند را قرار ندادیم؟ چرا CTscan آقای انصاریان را گذاشتم؟ تا اعلام کنم حال ایشان بد است. در بدو ورود عددی که چک شد 240 بود، وضعیت را پرسانحه نشان می‌داد. ظاهر آرام و ظاهری که لبخند بزند نشانگر وضعیت ریوی نیست ولی در روزهایی که گذشت وقتی ایشان نمی‌توانست پای خود را با فیزیوتراپ از تخت پایین بگذارد و می‌گفت تنگی‌نفس می‌گیرم و نمی‌توانم، آن‌هم با بالاترین حد اکسیژن!

هاشمیان بیان داشت: هنر بنده و یک پزشک این است که با دستگاه و امکانات ایشان را نگه دارد تا فرجی شود و دارویی تاثیرگذار باشد. متاسفانه این اتفاق نیفتاد. ما منتظر شانس نبودیم. ما منتظر این بودیم که تمام درمان‌ها روی ایشان جواب بدهد. درمان‌هایی که نه یک شخص بلکه با گروه مشاوران این مملکت انجام دادیم. من فراتر از مملکت هم حرکت کردم. حداقل 6 متخصص عفونی، حداقل 7 فوق ‌تخصص ریه، 7 فوق ‌تخصص ICU، دو فوق تخصص کلیه، 4 جراح تراپیست و دو متخصص قلب، فیزیوتراپیست همراه با داروساز بالینی، دو فوق تخصص غدد و رشته‌های مختلف درگیر این امر بودند. به هر حال ایشان مشکلاتی داشتند، غیر از اینکه کمک می‌کردیم به وضعیت بهبود، از این مشاوران هم استفاده کردیم و در پرونده موجود است. نه‌تنها در پرونده موجود است بلکه با اینها تلفنی در تماس بودیم و مطالب را سوال می‌کردیم.

فوق‌تخصص ICU بیمارستان مسیح دانشوری ادامه داد: من از این ناراحت هستم آقای جهانپور وقتی اعلام کرد مساله اخلاقی است حتی به اینجا نیامد که ببیند همراه بیماران اینجا هستند. شرایطی را در بیمارستان فرهیختگان برای این عزیزان ایجاد کردیم که از صبح تا 11 شب آنها بودند چون باید در کنار او می‌بودند، چون این آدم از نظر روحی به‌هم می‌ریخت که اگر علی را نمی‌دید یا آقای حامد را نمی‌دید به‌هم می‌ریخت. در این شرایط به‌جای پرستار مجبور شدیم از دو پرستار استفاده کنیم. هر تخت ICU یک پرستار نیاز دارد. برای ایشان از وقتی من مسئولیت ایشان را برعهده گرفتم، من از روز دوم یا سوم مسئولیت ایشان را برعهده گرفتم، البته به من مسئولیت را دادند، من را دعوت کردند؛ من یک پرستار مستقیم گذاشتم که از روز سوم مجبور شدیم دو پرستاره حمایت را جلو ببریم. چنین چیزی در کل کرونا نداشتیم که دو پرستار در کنار دو همراه بیمار و پزشکان با این جمعیت باشند. نتوانستیم از دستگاه‌های مرسوم استفاده کنیم و مجبور شدیم دستگاه اصلی را از مسیح دانشوری بیاوریم. این به‌راحتی نبود. اگر کسی می‌توانست کمک کند و این کار را نکرده است به وجدان خود مراجعه کند. ما در خبر 20:30 اعلام کردیم وضعیت بد است، شما چه کار کردید آقای جهانپور؟ حتی حضور فیزیکی داشتید؟ شدت بیماری انصاریان و میناوند را همه می‌دانستند. چه دلیلی داشت که وقتی رسیدند به بیمارستان این اتفاقات برای آنها افتاد؟ چرا بیمارستان آمدند؟ اگر خوب بودند در خانه درمان می‌شدند. چطور شد که به بیمارستان آمدند؟ حتما حال آنها بد شده است.»

 جهانپور جریان هتاکی‌ها را آغاز کرد

یکی از شبهاتی که این روزها طرح می‌شود این است که رفاقت و مشاوره گرفتن علی انصاریان و مهرداد میناوند از دکتر هاشمیان باعث شد آنها به بیمارستان مراجعه نکنند. هاشمیان در این باره گفت: «من آقای انصاریان را در زندگی خود ندیده بودم. وقتی خدمت آقای میناوند می‌رفتم آنجا با من مدیریت بیمارستان تماس گرفتند و گفتند آقای انصاریان در بیمارستان ما بستری هستند. من اصلا خبر نداشتم آقای انصاریان کجا بستری هستند. از من خواستند که بالای سر ایشان بروم. من هم نصفه‌شب رفتم، پزشک معالج آقای انصاریان آقای موقر بودند. ایشان متخصص عفونی بودند. من ایشان را دیدم و به من گفتند شما لطف کنید چون ایشان حال بدی دارند در سرویس شما قرار بگیرند. چرا از سرویس عفونی به سرویس فوق ICU می‌رود؟ به‌خاطر وخامت حال بیمار است. به‌نظر شما این وضعیت نرمال است؟ رسانه‌ها آنجا آمدند از من پرسیدند ریه ایشان چطور است و من عکس ریه ایشان را نشان دادم. چرا آقای جهانپور به آنجا نیامد؟ هتاکی در توئیتر را شروع کرد، الان این هجمه‌ها قطعا در ادامه هجمه آقای جهانپور است چون ایشان به‌عنوان مقام دولتی به یک پزشک معالج توهین کرد، توهین اشتباهی و مردم این را یاد گرفتند که می‌شود به پزشک معالج توهین کرد.

هاشمیان گفت: من به مساله اخلاقی از این جهت معترض هستم که چرا یک مقام دولتی وزارت بهداشت به پزشک معالج آقای انصاریان در بدترین شرایط کاری توهین می‌کند که حتی همراهان بیمار به من می‌گفتند ناراحت نشوید! اعصاب من را هر روز با توئیت‌های خود به‌هم می‌ریخت و همه هر روز به من زنگ می‌زدند که جهانپور برای شما این را می‌گوید و فلان می‌کند. با من بازی کرد و مردم بعد از این اتفاق شروع به هتاکی کردند. همه رفت و آمد بنده را مشاهده کردند، در 48 ساعت انتهایی ایشان، از کنار ایشان تکان نخوردم. در طول مدت کرونا این همه بیمار داشتم، کدام بیمار را 48 ساعته همراهی کردم. هیچ پزشک معالجی در کنار بیمار خود 48 ساعت در تاریخ کرونا نمانده است. آن هم بیماری که ممکن است از او بیماری را بگیرند. چه تضمینی هست که من امروز کرونا نگرفته باشم.»

 ویروس کرونای علی انصاریان را برای بررسی بیشتر ارسال کرده‌ام

گفته می‌شود که سیستم با مرگ این دونفر می‌خواهد وخامت اوضاع را به همه نشان دهد و با ایجاد رعب و وحشت آنها را مجبور به تزریق واکسن کند. یا حتی گفته می‌شود این دو فوتبالیست به ویروس کرونای انگلیسی مبتلا شده‌اند. هاشمیان در این باره هم خیلی کوتاه پاسخ داد: «واکسن وارداتی چه تعداد است که همه بخواهند تزریق کنند. همین امروز که توزیع شود دو ساعت بعد تمام می‌شود. تعدادی نیست که مردم بخواهند تزریق کنند. پس این حرف‌ها و استدلال‌های الکی است. من نمونه کرونای انصاریان را فرستادم، نه به‌خاطر اینکه انگلیسی باشد یا خیر، برای شبهاتی که می‌دانستم ممکن است پیش بیاید؛ من برای بیمارستان مسیح دانشوری فرستادم که آنها برای انستیتوپاستور فرستادند تا بررسی شود. من بعید می‌دانم ویروس انگلیسی باشد. این نوع حدت و شدت را بارها دیدیم. دفعه اول ما نیست این شدت را می‌بینیم. گاهی نجات پیدا می‌کنند و گاهی فوت می‌کنند. من به شما بیان کنم در آن شرایط بیماران دیگری داشتیم که شدت بیماری آنها بالا بود و خوب شدند. این‌طور نیست که بگوییم یک بیمار در این شدت فوت می‌کند. ممکن است با همین دارو، کمتر یا بیشتر زنده بماند یا فوت کند. داستان کرونا چنین نیست که بگویید حتما این راه را بروید زنده می‌مانید. درباره ایشان هر کسی پرونده را ببیند و چک کند امکان ندارد بیش از این جدیت و همیت درخصوص ترکیب داروها قرار گرفته باشد، مرتب همه چک شده است. افرادی که احساس می‌کردم نسبت به برخی پروتکل‌های من ایرادی بگیرند را دعوت کردم که چک کنند تا ایرادی در کار نباشد. ما دوست نداریم بعد از اینکه کار تمام شد ایرادات را نشان دهیم. آن برای کسی است که تجربه کاری ندارد. در این تیپ از بیماران بسیار حساس حرکت کردم.»

 من به‌عنوان پزشک معتمد به روند درمانی این دو بازیکن نظارت داشتم

اصل قبول نظارت بر درمان این دو فوتبالیست از سمت دکتر هاشمیان که تخصص ICU دارد هم مورد نقد قرار گرفته است. هاشمیان در پاسخ به این شبهه هم گفت: «درمورد آقای میناوند من پزشک معالج نبودم. آقای میناوند وقتی با من تماس گرفت حال بدی داشت. من به ایشان گفتم به بیمارستان مسیح دانشوری بیایید، ایشان گفت من از مسیح دانشوری می‌ترسم، حال من خیلی بد نیست. گفتم کدام بیمارستان می‌روید؟ دو سه بیمارستان را با هم چک کردیم و درنهایت گفت بیمارستان لاله می‌روم. آنجا برای آقای میناوند پذیرش گرفتم و کارها را انجام داد. ضمن انجام پذیرش حال ایشان را چک کردند و همانجا بستری شد و کار جلو رفت. من به‌عنوان پزشک معتمد آقای مهرداد میناوند با توجه به اینکه به ایشان علاقه داشتم و با توجه به اینکه آقای علی پروین از من درخواست کرد، با توجه به اینکه خانم و خواهر ایشان آنجا بودند و مرتب به من می‌گفتند دکتر سر بزنید، من این کار را کردم. هیچ نامه رسمی از طرف بیمارستان لاله به بنده برای اینکه ایشان را چک کنم نبوده، فقط آقای دکتر لطفی چون سال‌ها با من دوست است، ایشان به من علاقه دارد اجازه داده با توجه به اینکه خانواده ایشان مرتب گفتند چک کنم من بالای سر ایشان رفتم. خانم و خواهر آقای میناوند وقتی من را می‌دیدند خوشحال می‌شدند که روی برنامه درمان ایشان نظارت می‌کنم. خانم دکتر محرز، آقای دکتر مردانی و... پزشک معالج آنجا بودند. مراحل درمانی ایشان آنجا گذرانده شد. بنده درخصوص اینکه روزی یک‌بار ایشان را ویزیت کنم حضور داشتم. من روز اولی که آنجا رفتم شرایط بدی داشتند. کارهایی انجام شد که روز اول فوت نکند. روز اولی که ایشان را در بیمارستان لاله ویزیت کردم همه می‌دانند بیمار نزدیک فوت بود. کارهایی انجام شد که روز اول به خیر گذشت.»

 توصیه انجام سی‌تی‌اسکن و مراجعه به بیمارستان را به میناوند داشتم

گفته می‌شود این دو نفر بیماری زمینه‌ای خاصی نداشتند، یا حداقل علی انصاریان در صحت و سلامت کامل بود و نباید این‌طور دچار وخامت حال و فوت می‌شدند. درباره منشأ ابتلا و سرایت این ویروس به این دو نفر هم سناریوهایی چیده شده است. این فوق‌تخصص ICU به این دو شبهه پاسخ داد و گفت: «آقای انصاریان بیماری زمینه‌ای خاصی نداشتند ولی وقتی وارد بیمارستان شدند آن آقای انصاریانی نبود که مردم در تلویزیون و فوتبال می‌دیدند. کسی با آن ریه‌ای که من نشان دادم و متاسفانه آقای جهانپور جبهه گرفتند، خواستیم همین را بیان کنیم که از روی عکس فوتوگرافی نمی‌توان تشخیص داد که ریه شخص در چه وضعیتی است. ریه بسیار مشکل‌دار که حتی خیلی‌ها به من می‌گفتند با این ریه تنها می‌توانید پیوند ریه کنید تا مشکل حل شود، این صحبت را با دوست عزیزمان در بیمارستان مسیح دانشوری که مسئول تیم پیوند بودند مطرح کردم. در شرایطی که ریه عفونت دارد پیوند مطرح نیست. دقیقا ریه شبیه ریه‌هایی بود که باید پیوند شود. ریه‌ای نبود که به‌راحتی بتوان ریکاوری کرد. با توجه به اینکه موردهای مختلفی را در این مدت تجربه کردیم، مراحلی هم بوده که درمان شدند ولی درخصوص ایشان این اتفاق رخ نداد چون وضعیت مساعدی نداشتند.

هاشمیان ادامه داد: من درباره منشأ اصلی ابتلا به ویروس این دو نفر اطلاعی ندارم و فقط شنیدم. چون پزشکان دیگری قبل از من ایشان را دیده‌اند. آنها شرح حال را گرفتند و من در شرایط بدحالی ایشان را دیدم. درخصوص هر دو بزرگوار در منزل با هم صحبت کرده بودند یا خیر، ولی در منزل درمان می‌شدند. من در جریان بیماری آقای انصاریان نبودم ولی درمورد بیماری آقای میناوند می‌دانستم چون با من تماس گرفتند. حتی درباره pcr صحبت کرد و من هم خواستم داروهای فاویپیراویر را مصرف کنند. با توجه به اینکه کورتون استفاده می‌کردند موافقت نکردند و بعد به من زنگ زدند که دوباره برای سی‌تی‌اسکن بروند. حتی با مرکز بیمارستانی که بود صحبت کردم که شرایط خاصی برای ایشان ایجاد کنند تا سریع کار را انجام دهد. ایشان گفتند حال من خوب شده و از وقتی با شما صحبت کردم اوضاع بهتری دارم. داروهایی که استفاده کردم حالم را بهتر کرده و نیازی به هیچ چیزی ندارم. گفت سرم برای من وصل کردند و حالم بهتر است. گفتم سی‌تی‌اسکن بدهید، گفت حال من خوب است و گفت می‌ترسم به بیمارستان بروم و مریض شوم. بعد از چند روز ظاهرا درمانی داشت و بعد با من تماس گرفتند و بدحال شدند و صدای ایشان بسیار بد بود. بیمار تا انتها تمام تجهیزات و امکانات برای ادامه حیاتش را در اختیار داشت و در روند درمان از هیچ چیزی دریغ نشد. دستگاه تنفس مصنوعی هم تا بعد از اعلام رسمی فوت ایشان از طریق رسانه‌ها برقرار بود.»

* نویسنده: ابوالقاسم رحمانی، دبیرگروه جامعه