• تقویم روزنامه فرهیختگان ۱۳۹۹-۱۱-۱۴ - ۰۸:۵۶
  • نظرات روزنامه فرهیختگان۰
  • 0
  • 0

در جستجوی قصه ای که گم شد

داستان منصور و قهرمانش فقط مختص به سال‌های جنگ نیست. داستان همه آن‌ قهرمان‌های گمنامی است که با اعتقاد به توانستن خود، برای دانش بومی کشور تلاش می‌کنند. در چهل‌ سال گذشته از این جنس قهرمانی‌ها و همچنین داستان‌های جذابش کم نیستند و فیلمسازها می‌توانند با رجوع به آنها، آثار خوبی برای سینمای ایران تولید کنند.

  به گزارش «فرهیختگان»، معین احمدیان، دبیر گروه فرهنگ طی یادداشتی در روزنامه «فرهیختگان» نوشت:

1 _  قهرمان «منصور» می‌توانست به دو فرم طراحی و بازنمایی ‌شود، یکی آنجایی که این جنس قهرمان به ندای درونش گوش سپرده و قرار است میل به تغییر در وضع موجود را به فعلیت برساند و دیگری جایی که در برخورد با پیرامونش و در نقطه تلاقی با جامعه قرار می‌گیرد؛ آن هم جامعه‌ای که در پوسته رخوت، هراس و طمع گرفتار شده است. اما در فرم اول نقطه عزیمت قهرمان «منصور» برای حل مساله و میل به تغییر، مشخص نیست. قهرمانی بی‌پیشینه که قرار است طی فیلم با کلاژهایی از خاطرات زندگی‌اش آشنا ‌شویم. گویی قصه‌ها گفته می‌شوند تا شخصیت محوری فیلم طراحی شود و گاهی آنچنان بی‌ارتباط با اصل قصه هستند که تماشاچی از خودش می‌پرسد چه شد که یک‌باره شهید ستاری هنگام موشک‌باران از ماشین پیاده می‌شود تا دخترکی زیر آوارمانده را نجات دهد. واضح است که زندگی یک شخصیت واقعی می‌تواند پر از قصه‌ها و رویداد‌های جذاب باشد اما فیلمساز آن چیزی را باید از دل انبوه این رویداد‌ها و اتفاقات گزینش کند و مقابل دیدگان تماشاچی قرار دهد که به داستان اصلی فیلم ربط پیدا کند. کاراکتر «منصور» گم‌شده میان پرحرفی و قصه‌گویی‌های بی‌مورد است. سلوک قهرمان این فیلم می‌توانست در قالب یک داستان محوری و با باز شدن گره‌های داستان بهتر نشان داده شود اما آنچه در فیلم شکل گرفته، قصه‌هایی بی‌ربط با داستان محوری «ساخت هواپیمای آذرخش» است.

طراحی وجوه قهرمانی «منصور» در تصادف با دنیای اطرافش هم، گرفتار همین پرگویی شده درحالی که فیلمساز می‌توانست با پرداخت دقیق‌تر از کنش‌ ضدقهرمان‌های فیلم که اینجا لابی‌های سیاسی و اقتصادی هستند، وجوه و عمل قهرمانانه «منصور» را بهتر نشان دهد. طراحی قهرمان‌هایی از جنس شهید منصور ستاری و دنیایی که در آن زیست‌ کرده‌اند نیازمند طراحی میزانسنی است که اطلاعات داستان به صورت تلویحی منتقل شوند. میزانسنی که نه در تک‌لحظه‌ها بلکه در ارتباط با سیستم روایی کل فیلم، به درستی عمل کند، چیزی که در «منصور» شاهدش نیستیم و در حال حاضر با فیلمی طرف هستیم که با یک کار تدوینی سر پامانده است.

2 سینمای جهان از جنس فیلم‌هایی شبیه منصور کم ندارد و البته علاقه‌مندان خاص خودش را هم دارد. آثاری مثل «بازی تقلید» یا «کلاشینکف» که از ابداعات و تلاش‌های مخترعان و متخصصان فن در دوران جنگ جهانی می‌گویند در رسته این جنس آثار قرار می‌گیرند. پرتره قهرمان‌های علم و فناوری با تمام مختصات حرفه‌ای‌شان برای مخاطبان هم جذاب و کنجکاوبرانگیز است. اخیرا خبری منتشر شده بود که شهاب حسینی نقش پروفسور علی جوان را بازی می‌کند و هنوز این پروژه سینمایی شروع نشده، این فیلم کنجکاوبرانگیز شد. علی جوان دانشمند ایرانی است که نخستین لیزر گازی دنیا را اختراع کرد و گمان می‌رود این شکل فیلمسازی‌ها در فضای سینمای ایران تازه راه خودش را باز کرده است. بعد از تماشای منصور برای اینکه دقیق‌تر با داستان واقعی طراحی و ساخت هواپیمای جنگنده آذرخش آشنا شوید، حتما مستندات متخصصان و طراحان ایرانی را هم بخوانید. پروژه‌ای که توسط سرلشکر منصور ستاری فرمانده فقید نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی عملیاتی شد. با اینکه فیلم از اشارات تاریخی و مستند طراحی این جنگنده باز می‌ماند اما یکی از محاسن آن این است که توجه تماشاچی را معطوف به داستانی می‌کند که در دل تاریخ گم شده بود. البته داستان منصور و قهرمانش فقط مختص به سال‌های جنگ نیست. داستان همه آن‌ قهرمان‌های گمنامی است که با اعتقاد به توانستن خود، برای دانش بومی کشور تلاش می‌کنند. البته که عمده سنگ‌اندازی‌ها و موانع هم از جانب خودی‌هاست. در چهل‌ سال گذشته از این جنس قهرمانی‌ها و همچنین داستان‌های جذابش کم نیستند و فیلمسازها می‌توانند با رجوع به آنها، آثار خوبی برای سینمای ایران تولید کنند.

نظرات کاربران
تعداد نظرات کاربران : ۰

یادداشتهای روزنامه فرهیختگانیادداشت

سهم طبقۀ متوسط از صنعت سریال‌سازی؛

«افعی تهران» از چه کسی انتقام گرفت؟

فرصتی برای تجدید ظهور «خوبی مردم ایران»؛

مفهوم ملت را زنده کردند

فیلم پرحاشیه «بیبدن» با قصه‌‌ای به‌اندازه از ایده‌ای مهم دفاع کرد؛

سینمای اجتماعی زنده است

درباره فیلم «بی‌بدن»؛

قصه‌گویی شرافتمندانه درباره قصاص

مصطفی قاسمیان، خبرنگار:

یک درامدی خوب و تماشاگرپسند

اهل ملت عشق باش؛

عشق و دیگر هیچ...

آقای کارگردان! چه داری می‌کنی با خودت؟!

آنتی ‌کانسپچوآل آرت ترک و کُرک و پَر ریخته حسن فتحی

مریم فضائلی، خبرنگار:

چشم‌هایمان گناه داشتند!

میلاد جلیل‌زاده، خبرنگار گروه فرهنگ:

رویاهای شخصی‌ات را نفروش!

سریال پرطرفدار «حشاشین» چه می‌گوید؛

علیه شیعه یا علیه اخوان؟

راضیه مهرابی‌کوشکی، عضو هیات‌‌علمی پژوهشکده مطالعات فناوری:

فیلم «اوپنهایمر» به مثابه یک متن سیاستی

میلاد جلیل‌زاده، خبرنگار گروه فرهنگ:

از شما بعید بود آقای جیرانی

ایمان‌ عظیمی، خبرنگار:

دیکته نانوشته غلط ندارد

درباره هزینه‌ای که می‌شد صرف «هفت سر اژدها» نشود؛

چرخ را از نو اختراع نکنیم

فرزاد حسنی بعد از سال‌ها، به قاب تلویزیون آمد؛

بازگشت امیدوارکننده

در نقد بهره کشی «علی ضیا» از شهرت؛

از موج ابتذال پیاده شو

محمد زعیم‌زاده، سردبیر فرهیختگان:

در عصر پساواقعیت به احمد خطر حرجی نیست اما...

سیامک خاجی، دبیر گروه ورزش:

برای خداحافظی زود بود آقای جملات قصار!

محمدرضا ولی‌زاده، فرهیختگان آنلاین:

عجایب آماری دیدم در این دشت!

محمدامین نوروزی، مستندساز:

از این طرف که منم راه کاروان باز است...

فاطمه دیندار، خبرنگار:

برای درخشش سیمرغ‌های بلورین

محمد زعیم‌زاده، سردبیر؛

کدام سینما؟کدام نقد؟

حامد عسکری، شاعر و نویسنده:

فیلم دیدن با چشم‌های تار...

چهل و دومین جشنواره فیلم فجر؛

چند نقد بر فیلم سینمایی «آپاراتچی»

«صبحانه با زرافه‌ها»؛

یک وس اندرسون ایرانی تمام‌عیار

ویژه‌نامه جشنواره فیلم فجر؛

«صبحانه با زرافه‌ها»؛ معنازدایی از جهان

«صبحانه با زرافه‌‌ها»؛

تهش هیچی نیست، پس لذت ببر!

درباره فیلم جدید سروش صحت؛

قرار صبحانه با خودمان

هومن جعفری، خبرنگار:

مردی که سازش نمی‌کرد

در روزگار بی‌مایگی حضور قاف غنیمتی است؛

برای «قاف» و عمو اکبر

تولد قاف به میزبانی اکبر نبوی با همکاری «فرهیختگان»؛

«قاف» نمی‌خواهد متکلم‌ وحده باشد

میلاد جلیل‌زاده، خبرنگار گروه فرهنگ؛

هنوزم نقش بازی می کنی آقای فرخ نژاد؟

خبرهای روزنامه فرهیختگانآخرین اخبار