به گزارش «فرهیختگان»، پروفسور فن هونگدا، استاد دانشگاه مطالعات بین‌المللی شانگهای، موسسه مطالعات خاورمیانه طی یادداشتی نوشت: ایران در حرفه علمی من موقعیت بسیار ویژه‌ای دارد، عنوان پایان‌نامه کارشناسی‌ارشد من «تحلیل سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران» است. رساله دکتری من درمورد «روابط ایالات‌متحده و ایران در دوره پهلوی» است و چهار کتابی که تاکنون منتشر کرده‌ام، همه مربوط به ایران است که موضوع دو جلد از این چهار کتاب ارتباط بسیار نزدیکی با ایران دارند که عبارتند از: «ایالات‌متحده و ایران: در دوران دوستی» و «ایران و ایالات‌متحده: از دوستی تا دشمنی». بنده هنوز هم در زمینه ایران‌شناسی تحقیق می‌کنم و بارها به ایران سفرهای کوتاه و درازمدت داشته‌ام، همچنین در دانشگاه‌های ایران به‌عنوان استاد دانشگاه تدریس کرده‌ام، ایران تاثیر عمیقی روی من داشته است. درحال حاضر من ایران را کشور دوم خود می‌دانم، بنابراین امیدوارم که ایران در مسیر توسعه بهتر قرار گیرد. درحالی که انقلاب اسلامی ایران و جمهوری اسلامی در شرف چهل‌ودومین سالگرد پیروزی خود است، من به‌عنوان دوست کشور بزرگ ایران، می‌خواهم درمورد شناخت خود از جمهوری اسلامی ایران بگویم.

جمهوری اسلامی ایران در بطن انقلاب اسلامی متولد شد. انقلاب اسلامی که در اواخر دهه1970 آغاز شد، نشان‌دهنده تلاش ایران برای توسعه آینده خود بود. انقلاب اسلامی که توانست به‌سرعت سلسله پهلوی را سرنگون کند، نشان‌دهنده این بود که وقوع این انقلاب عقلانی است.

 دو شعار محبوب انقلاب اسلامی که به‌صورت گسترده مورد استفاده قرار می‌گرفت «مرگ بر شاه» و «مرگ بر آمریکا» نشان‌دهنده این بود که خواسته‌ها و مطالبات سیاسی انقلابیون سرنگونی شاه پهلوی و دستیابی به استقلال ملی بود. از آغاز سلسله قاجار تا سلسله پهلوی، ایران مورد تجاوز و مداخله قدرت‌های غربی مانند انگلیس، روسیه و ایالات‌متحده و دیگر کشورهای بزرگ اروپایی قرار گرفته و استقلال کشور به‌شدت آسیب دیده بود. پس از ثبات و تحکیم جمهوری اسلامی ایران، کشور در حفاظت از استقلال ملی دستاوردهای چشمگیری داشت و جمهوری اسلامی ایران به مداخلات خارجی در امور داخلی ایران پایان داد.

در چهار دهه گذشته، علی‌رغم مواجهه با تحریم‌های بین‌المللی که ایالات‌متحده بر ایران تحمیل کرده، ایران هنوز در بسیاری از زمینه‌ها مانند علم و فناوری، آموزش، پزشکی و بهداشت و نیروهای نظامی دستاوردهای چشمگیری داشته است. هنگامی که در ایران بودم، شخصا دیدم که اقدامات نهادی بسیار خوبی از طرف جمهوری اسلامی در زمینه آموزش، بیمه درمانی و برخورد مهربانانه با خانواده شهدا انجام شده است. دستاوردهای جمهوری اسلامی در 42سال گذشته واقعا ستودنی است. با این حال برای یک رژیم و یک کشور، محاسبه دستاوردها مهم نیست، بلکه مساله‌ای که مهم است اینکه چگونه در آینده به موفقیت‌ها و نتایج بهتری برسد.

 بدیهی است که ایران در 42سال گذشته با مشکلات زیادی ازجمله جنگ، تحریم‌های بین‌المللی، بلاهای طبیعی و روابط نامطلوب خارجی مواجه بوده است، پس برای توسعه بهتر در آینده، سوالی که جمهوری اسلامی باید در نظر بگیرد این است: چرا ایران با این همه مشکل در توسعه روبه‌رو شده است؟

در حقیقت، حتی یک حکومت یا دولت بسیار موفق نیز دارای نقص سیاسی است. توانایی تعدیل در سیاست‌های نامناسب خود، تا حد زیادی پیشرفت در آینده را تعیین می‌کند. توسعه جمهوری خلق چین این نکته را اثبات می‌کند. در اواخر دهه1970، چین با یک وضعیت داخلی و خارجی بسیار خطرناکی روبه‌رو بود، این موضوع رابطه نزدیکی با برخی سیاست‌های قبلی جمهوری خلق چین داشت. این تفکر جمهوری خلق چین در سیاست‌های گذشته خود بود که منجر به اصلاحات و گشایش‌های بعدی چین و توسعه سریع آن در 40سال گذشته شد.

من فکر می‌کنم این قانون درمورد جمهوری اسلامی ایران نیز صدق می‌کند؛ درحال حاضر برخی مشکلات توسعه‌ای که جمهوری اسلامی با آن روبه‌رو است توسط جهان خارج به ایران تحمیل می‌شود و تغییر آن برای جمهوری اسلامی دشوار است، اما علاوه‌بر آن، آیا مشکلاتی که ایران با آن روبه‌رو است ناشی از سیاست‌های جمهوری اسلامی است؟ من فکر می‌کنم جمهوری اسلامی ایران باید این مساله را جدی بگیرد.
از آنجاکه فعلا نمی‌توان مشکلات خارجی را که توسعه کشور با آن روبه‌رو است برطرف کرد، پس جمهوری اسلامی ایران ابتدا باید برخی مسائل داخلی را که توسعه ملی را محدود می‌کند، حل کند. به عنوان مثال، جمهوری اسلامی باید به توانایی‌های ایرانیان به‌ویژه جوانان اهمیت دهد و از توانایی جوانان حداکثر استفاده را بکند. تجربه تاریخی به ما می‌گوید پس از رسیدگی به مشکلات توسعه داخلی، برخی مشکلات خارجی که قبلا وجود داشته است غالبا از بین می‌روند یا ضعیف می‌شوند.

ایران چندین‌بار در طول تاریخ یک کشور و دولت قدرتمند تاسیس کرده است، این نشان می‌دهد ایران از قابلیت احیای دوباره قدرت برخوردار است. من همیشه معتقد بوده‌ام ایران می‌تواند دوباره خود را احیا کند. به امید آینده بهتر برای ایران عزیز.

مترجم: سعیده زرین