مرگ سلطان کازینو

  به گزارش «فرهیختگان»، مصیبت‌ها یک‌به‌یک بر سر دونالد ترامپ آوار می‌شوند. پس از حمله طرفدارانش به کنگره، شبکه‌های اجتماعی به بدترین شکل مسدودش کردند، پرونده استیضاح دومش روی میز دموکرات‌ها رفت و حتی برخی از جمهوری‌خواهان نیز از او رویگردان شدند. در چنین شرایطی، رئیس‌جمهور آمریکا دوست و اصلی‌ترین حامی مالی‌اش را نیز از دست داد تا بیش از همیشه عمرش احساس تنهایی کند. روز سه‌شنبه او «شلدون آدلسون»، میلیاردر صهیونیست کازینودار، که علاوه‌بر ترامپ یکی از حامیان مالی اصلی حزب جمهوری‌خواه بود را از دست داد. آدلسون 87 ساله علاوه‌بر ترامپ و جمهوری‌خواهان، از حامیان بنیامین نتانیاهو نخست‌وزیر رژیم‌صهیونیستی نیز بود. خبر مرگ این صهیونیست سرمایه‌دار که از او به «سلطان کازینو» یاد می‌شود را همسرش میریام آدلسون اعلام کرد. او روز سه‌شنبه ۲۳ دی‌ماه انتشار بیانیه‌ای از درگذشت او به‌دنبال یک دوره طولانی بیماری خبر داد. آدلسون رئیس شرکت «لاس‌وگاس سندز» مالک بسیاری از هتل‌ها، سالن‌های گردهمایی و کازینوها در سراسر جهان بود. او طرفدار به رسمیت شناختن اورشلیم به‌عنوان پایتخت رژیم‌صهیونیستی بود. همچنین ۲۴ میلیون دلار از هزینه‌های پروژه برشیت، اولین فضاپیمای خصوصی تل‌آویو به مقصد ماه را تامین کرد.

اما مهم‌تر از تمام اقدامات آدلسون، نسبت او با ایران بسیار حائز اهمیت است. او یکی از سرسخت‌ترین مخالفان ایران بود. جنجالی‌ترین اظهارنظر او به حدود هفت سال قبل بازمی‌گردد که این سرمایه‌دار صهیونیست در دانشگاه یشیوا با انتقاد از سیاست دولت اوباما با رد مذاکره با ایران گفته بود آمریکا باید با انداختن یک بمب اتمی وسط کویر ایران، به ایران درباره برنامه اتمی‌اش هشدار دهد و اگر این هشدار برای تسلیم تهران کافی نبود، بمب‌ اتمی بعدی را باید به تهران زد.

آدلسون درطول حیاتش یکی از اصلی‌ترین حامیان اندیشکده‌های ضدایرانی و از حامیان مالی بنیاد ضدایرانی دفاع از دموکراسی‌ها بوده است. این بنیاد بر همین مبنا علاوه‌بر حمایت از مداخله نظامی آمریکا در خاورمیانه، مواضع تندی علیه ایران و دفاع از سیاست دست‌راستی در رژیم‌صهیونیستی داشت. علاوه‌بر این بنیاد، آدلسون درکنار توماس کاپلان از حامیان مالی گروه اتحاد علیه ایران هسته‌ای نیز بوده است. بودجه تامینی مربوط به کاپلان و آدلسون بیش از سه‌چهارم مجموع درآمد گروه اتحاد علیه ایران هسته‌ای از 1.7 میلیون دلار برای سال مالیاتی ۲۰۱۳ را به خود اختصاص داده است. بودجه این گروه در سال ۲۰۱۶ به 2.5میلیون دلار رسید.

آدلسون سال‌ها قبل از حزب دموکرات حمایت می‌کرد، ولی بعدها به‌دلیل اینکه معتقد بود حزب جمهوری‌خواه حمایت بیشتری از اسرائیل به‌عمل می‌آورد، به این حزب نزدیک شد. او در رقابت‌های انتخابات ریاست‌جمهوری 2012، حدود 150 میلیون‌دلار خرج کرد تا مانع انتخاب مجدد باراک اوبامایی شود که از نظرش ضداسرائیل و سوسیالیست بود. در انتخابات ریاست‌جمهوری 2016، حدود 82 میلیون‌دلار صرف ترامپ و کمپین‌های جمهوری‌خواهان کرد و در انتخابات میان‌دوره‌ای مجلس نمایندگان نیز 123 میلیون‌دلار به حساب جمهوری‌خواهان ریخت.

همین حمایت‌های مالی نیز باعث شد تا تقریبا هر آنچه او می خواست در دولت ترامپ اجرایی شود؛ کناره‌گیری آمریکا از برجام، انتقال سفارت به اورشلیم و حتی انتصاب جان بولتون افراطی و بدنام به‌عنوان مشاور امنیت ملی ریاست‌جمهوری. پس از آنکه ترامپ اعلام کرد جان بولتون را به سمت مشاور خود منصوب کرده، برخی از کارشناسان آمریکایی گفتند چون جمهوری‌خواهان به‌شدت به پول‌های آدلسون برای انتخابات کنگره نیاز داشتند، چنین اقدامی صورت گرفت. در آن دوران نیویورک‌تایمز آدلسون را یکی از اعضای شورای امنیت ملی در سایه آمریکا می‌خواند. یک روز پس از خروج ترامپ از برجام، رسانه‌های آمریکایی گزارش دادند که او پیش از این اقدام با رئیس‌جمهور، جان بولتون و مایک پنس دیدارهایی محرمانه و خصوصی داشته است.

به گزارش تسنیم، ترامپ طی نشست «شورای آمریکای اسرائیلی» (Israeli American Council) در محله هالیوود در ایالت فلوریدا گفته بود: «به شلدون آدلسون گفتم به نظرت بزرگ‌ترین کاری (که من برای اسرائیل انجام دادم) چه بوده؛ انتقال پایتخت اسرائیل به اورشلیم (قدس) یا به رسمیت شناختن ارتفاعات جولان به عنوان خاک اسرائیل؟ او پاسخ داد: هیچکدام، بزرگ‌ترین کاری که برای اسرائیل انجام دادید لغو و پایان دادن به توافق فاجعه‌بار و یکطرفه (برجام) بود که در دولت باراک اوباما به‌دست آمد.»

شلدون درطول عمرش با پرداخت پول به بسیاری از آرزوهایش در رابطه با رژیم‌صهیونیستی دست پیدا کرد، اما با این حال، مثل بسیاری دیگر از ایران‌ستیزان، او آنقدر عمر نکرد تا رویاهایش درباره ایران را محقق کند. حالا علاوه‌بر اینکه او مرده، کارگزارش نیز در وضع وخیمی گرفتار شده است. ضمن اینکه دولت بعدی آمریکا در تلاش است تا بار دیگر به همان توافقی که او برای خروجش هزینه کرد، بازگردد.