فرشته کریمی در گفت‌وگو با «فرهیختگان»: کویتی‌ها به مظفر مدیونند و خیلی به او احترام می‌گذارند
به‌هیچ‌وجه سطح لیگ کویت و ایران قابل مقایسه نیست و حتما وقتی کشوری هزینه می‌کند نتیجه می‌گیرد. مثلا در ایتالیا تعداد زیادی بازیکن‌‌ برزیلی و اسپانیایی بازی می‌کنند و در کویت بازیکنان ایرانی و اوکراینی گرفته‌اند،کشوری که در این سطح بازیکن می‌گیرد به‌طور حتم می‌خواهد لیگ‌شان بهتر شود.
  • ۱۳۹۹-۱۰-۱۱ - ۰۳:۵۰
  • 00
فرشته کریمی در گفت‌وگو با «فرهیختگان»: کویتی‌ها به مظفر مدیونند و خیلی به او احترام می‌گذارند
به کویت آمدم چون هم لیگ فعال دارند هم قرارداد بهتر
به کویت آمدم چون هم لیگ فعال دارند هم قرارداد بهتر

  به گزارش «فرهیختگان»، فرشته کریمی هم در لیگ کویت لژیونر شد تا بتواند فوتسال بازی کند و از دنیای رقابت دور نماند. درحالی‌که هنوز لیگ برتر فوتسال ایران در بخش بانوان شروع نشده است، لیگ فوتسال در کشور همسایه نیم‌فصل دوم خود را هم آغاز کرده است و بعد از نسیمه غلامی، فرشته فوتسال ایران را هم لژیونر القادسیه کرده است تا به‌خوبی از توان بازیکنان پرتوان فوتسال ایران برای رشد فوتسالش کمک بگیرد. کریمی در اولین بازی‌اش درخشید و سوژه رسانه‌های این کشور شد. گرچه خودش معتقد است این درخشش حاصل یک کار تیمی است ولی چگونه می‌توان حضور تاثیر‌گذار یکی از ستاره فوتسال ایران را در این تیم کم دید؟ با این بازیکن ملی‌پوش هم‌کلام شدیم تا از بازگشتش به دنیای رقابت‌ها بعد از یک سال‌ونیم بگوید. گفت‌وگوی «فرهیختگان» با فرشته کریمی را در ادامه می‌خوانید.

شرایط برایت در کویت چطور است و با وجود کرونا تمرین و رقابت به چه شکل پیش می‌رود؟

خدا را شکر همه چیز خوب است، هر روز تمرین داریم و خب شرایط کرونا اینجا به نظرم خیلی بهتر است. رقابت‌هایشان به شکل هفتگی روز‌های شنبه ساعت 16 و 18 به وقت کویت برگزار می‌شود. 5 تیم در مسابقات حضور دارند که 4 تیم اول بالا می‌آیند و درحال حاضر که نیم‌فصل اول‌شان تمام شده و من در هفته اول نیم‌فصل دوم توانستم بازی کنم.

گفتی در کویت هر هفته مسابقات برگزار می‌شود، آنجا چقدر پروتکل بهداشتی در ورزش رعایت می‌شود؟

خدا را شکر خوب است و کرونا باعث نشده که برای مسابقات ورزشی خیلی سخت بگیرند. به کویت که آمدم همان روز از من تست کرونا گرفته شد و 14روز در قرنطینه بودم و بعد اجازه خروج داشتم و اینجا هر هفته از باشگاه‌ها تست کرونا نمی‌گیرند ولی از آنجایی که کلا اینجا جمعیت خیلی کمی دارند همه پروتکل‌های بهداشتی رعایت می‌کنند و کنترل کردنش خیلی راحت‌تر است.

از تیمت بگو، القادسیه چطور تیمی است؟

همان‌طور که گفتم اینجا جمعیت‌شان خیلی کم است، به همین دلیل تعداد بازیکن‌های مستعد و بااستعدادش هم طبیعتا کم می‌شود. از این جمعیت حدودا یک میلیون نفری، اگر نصف‌شان هم خانم باشند 500 هزار نفر می‌شوند و حالا ببینید چند نفرشان زیر 30 سالند که بخواهند فوتسال بازی کنند و چند نفرشان اصلا دوست دارند که وارد این رشته شوند! به همین دلیل شرایط خیلی سخت است و خب این بچه‌ها هنوز درحال یادگیری هستند و به خاطر همین کار برای ما سخت‌تر می‌شود و مسئولیت ما در تیم سخت‌تر و بیشتر می‌شود که باید مدیریت کنیم، صبور باشیم و یک‌سری چیزها را یاد بدهیم.

با بازیکن‌ها و کادر فنی تیم هماهنگ شده‌ای؟

بله، کلا فوتسال و زبان فوتسال به‌طوری است که در تمرین کردن و مسابقه بالاخره شناخت از همدیگر را پیدا کردیم و می‌دانم چطور پاس بدهم و چطور بازی را انجام دهیم.

چطور شد که کویت را برای لژیونر شدن انتخاب کردی؟

بعد از اینکه توانستیم به مسابقات خارج از کشور برویم و در شرایط مسابقه‌ای هم در کشور خودمان، هم آسیا و در دنیا دیده‌تر شدیم یک‌سری پیشنهادها به ما شد. من یک سال هم بازی در ایتالیا را تجربه کرده‌ام و الان هم که برای کویت بازی می‌کنم. سه سال از کویت پیشنهاد داشتم و هر سال به خاطر یک‌سری شرایط نشد، سال اول که ایتالیا را انتخاب کردم، سال دوم ایران بازی می‌کردم و قرار بود نیم‌فصل راهی کویت شوم که یک‌سری مشکلات به‌وجود آمد و نشد. لیگ کشور ما جزء 5 لیگ معتبر دنیاست و قاعدتا هیچ فردی مخصوصا ما دوست نداریم بیاییم به کشورهای مثلا حوزه خلیج‌فارس، چون هنوز دوست داریم فوتبال را به‌طور حرفه‌ای ادامه بدهیم ولی خب متاسفانه اینکه مشخص نبود امسال لیگ ما کی شروع می‌شود باعث شد در تصمیمم جدی‌تر شوم چراکه لیگ کویت سه ماه پیش بازی‌هایشان شروع شده بود و برای من دنبال ویزا بودند و من دوست داشتم بازی کنم و به شرایط مسابقه برگردم. بعد از این مدت که کرونا باعث شد همه جای دنیا تعطیل شود من هم دیدم بازی در این لیگ مهیاست و وضعیت کشور خودمان هم هنوز مشخص نیست به خاطر همین اینجا را انتخاب کردم و خب از لحاظ مالی هم شرایطش بهتر از ایران بود.

بعد از یک دوره مصدومیت تقریبا طولانی به فوتسال برگشتی، الان شرایط جسمی و روحی‌ات چطور است؟

شرایط جسمی‌ام خدا را شکر خوب است، حدود یک سال هم به‌خاطر مصدومیت هم به خاطر شیوع کرونا که همه جا تعطیل بود و فکر می‌کنم همه تقریبا از فوتسال دور بودند من هم از این فضا فاصله داشتم و یکی از دلایلی که لیگ کویت را انتخاب کردم هم همین بود که فوتسالم را آرام آرام شروع کنم تا آماده‌تر شوم ولی خب در تمام دوران مصدومیت و دوری از مسابقات فوتسال، یک روز هم نشد که تمرین نکرده باشم و به خاطر اینکه پایم به شرایط قبل برگردد هر روز تمرین می‌کردم و تمرین می‌کنم.

 در کویت با نسیمه غلامی در لیگ رقیب هستید، حضور او و شهرزاد مظفر توانسته شرایط بازی در یک کشور دیگر را برایت بهتر کند؟

با نسیمه قبل از اینکه رقیب باشم، دوست هستم ولی خب در مسابقه قطعا هر دوی ما برای اینکه تیم‌‌مان به موفقیت برسد تلاش می‌کنیم. حضور خانم شهرزاد مظفر قطعا شرایط را برای همه بازیکنان فراهم کرده که شرایط خوبی در این کشور داشته باشیم، اینجا همه بازیکنان شهرزاد مظفر را می‌شناسند، دوستش دارند و خیلی به عملکرد او اعتقاد دارند و هر فردی را دیدم چون می‌دانستند ما شاگردهای خانم مظفر بودیم از او تعریف می‌کردند و کنار او خانم باورساد هم کمک خانم مظفر و مربی دروازه‌بان‌هاست که هر دوی این عزیزان اینجا خیلی همت کردند و یک‌جورهایی فوتسال کویت چون استارتش را با خانم مظفر زده است مدیون او هستند.

مقابل القادسیه درخشیدی، بازخورد اعضای تیم، کادر فنی و هواداران چطور بود؟

درست است که تیم‌مان موفق شد پیروز شود ولی همه تیم تلاش کردند و من دوست ندارم که این پیروزی فقط سهم من باشد بلکه سهم همه تیم است، همه برایش تلاش کردند و من هم به‌عنوان عضوی از تیم در این موفقیت سهیم بودم. به‌طور کلی لباس هر تیمی را که بپوشم به آن عرق دارم و تمام جانم را برای موفقیتش می‌گذارم. فکر می‌کنم باید خیلی بهتر از اینها اینجا باشم و این بازی به‌گونه‌ای آسان‌ترین بازی ما بود چراکه بازی‌های سخت‌تری در پیش داریم و امیدوارم شرایط تیم خوب باشد. حقیقت این است که اعضای تیم با این پیروزی روحیه گرفتند و باعث شد با‌انگیزه بیشتری تمرینات‌مان را ادامه‌دهیم و در‌مورد هوادارها هم چون در سالن نیستند من برخوردی نداشتم.

نشریات کویت خیلی از بازی شما تمجید کردند، چیزی در موردش شنیده‌اید؟

خب ما قهرمان آسیا هستیم و وقتی از تیم قهرمان آسیا، لژیونر برای بازی به این کشور می‌آید قطعا بعد از هر بازی این تمجیدات و این گفت‌وگوها هست و قطعا هفته بعد هم که نسیمه غلامی بازی دارد همین‌طور خواهد شد و همه از بازی او هم می‌نویسند، اتفاقا می‌دانم که نسیمه هفته بعد با تیمش بازی خیلی مهمی دارند و مطئنم موفق می‌شود.

القادسیه دنبال چه هدفی در این مسابقات است؟

راستش را بخواهید تیم القادسیه در نیم‌فصل اول یک امتیاز به‌دست آورده و الان شرایطش خیلی سخت است و فقط می‌خواهند که جزء 4 تیم اول باشند که برایش تلاش می‌کنیم و در اولین بازی توانستیم سه امتیاز را بگیریم تا 4 امتیازی شویم ولی خب فکر می‌کنم هدف‌شان این است که اول از همه جزء 4 تیم اول باشند و اگر بتوانند با تلاش بیشتر روی یکی از سکوها قرار بگیریم.

می‌خواهی لژیونر بمانی یا هدفت برگشت به ایران است؟

لژیونر بودن شرایط سختی دارد، ضمن اینکه دوری از خانواده برای خود من هم خیلی سخت است و فکر می‌کنم که اگر در کشورمان بتوانند از لحاظ مالی حداقل نزدیک به کشورهای دیگر تامینم کنند قطعا دوست دارم در کشور خودمان بازی کنم، چون لیگ خودمان همان‌طور که گفتم جزء 5 لیگ برتر جهان است ولی اگر از اروپا پیشنهاد داشته باشم و کرونا مانع نشود قطعا اروپا را انتخاب می‌کنم.

حضور در تیم‌های شرق آسیا یا اروپایی جزء برنامه‌هایت است؟

بله، حضور در اروپا و حتی شرق آسیا اولویت من است و مثل دو سال پیش که هم از کویت پیشنهاد‌های خیلی خوبی داشتم هم از ایتالیا، خب ایتالیا را انتخاب کردم.

برای حضور در اردوهای تیم ملی مشکلی نداری؟

 نه، هیچ مشکلی نداریم. حدود یک ماه‌ونیم دیگر لیگ کویت تمام می‌شود و ما به کشورمان بر‌می‌گردیم و هیچ مشکل و تداخلی با تمرینات و اردوهای تیم ملی برایمان وجود ندارد.

سطح لیگ کویت با لیگ ایران قابل مقایسه نیست، ایران لیگ بهتری دارد ولی امکانات کویت بیشتر است، به نظرت این اتفاق به رشد فوتسال شما کمک می‌کند؟

به‌هیچ‌وجه سطح لیگ کویت و ایران قابل مقایسه نیست و حتما وقتی کشوری هزینه می‌کند نتیجه می‌گیرد. مثلا در ایتالیا تعداد زیادی بازیکن‌‌ برزیلی و اسپانیایی بازی می‌کنند و در کویت بازیکنان ایرانی و اوکراینی گرفته‌اند،کشوری که در این سطح بازیکن می‌گیرد به‌طور حتم می‌خواهد لیگ‌شان بهتر شود. در‌مورد رشد فوتسال من هم باید بگویم بالاخره همه‌جای دنیا همین‌طور است و نمی‌توانید بگویید رونالدو چرا به ایتالیا برای بازی رفته، چون ممکن است افت کند، به نظر من شرایط برای همه متفاوت است.

با وجود داشتن بهترین بازیکن‌های آسیا در فوتسال ایران، همیشه شاهد گلایه از کم‌توجهی به خانم‌های فوتسالی در ایران بودیم، چه چیزهایی باید باشد تا قدر فوتسالی‌های خانم در ایران بیشتر دانسته شود؟

فکر می‌کنم آنهایی که در رأس فوتسال هستند خودشان می‌دانند چه کارهایی باید انجام دهند که قدر فوتسالی‌های خانم را بدانند و اول از همه هم بحث حمایت است. ما جز حمایت چیز دیگری نمی‌خواستیم، حتی با اینکه سه سال از قهرمانی‌مان گذشته و هنوز پاداش قهرمانی‌مان را نداده‌اند، هر وقت اردو داشتیم با افتخار با پوشیدن لباس تیم ملی، در تمرینات حضور داشتیم و فکر می‌کنم خودشان می‌دانند که چگونه باید قدرمان را بدانند.

 * نویسنده: نسیم شیرازی، روزنامه‌نگار

مطالب پیشنهادی
نظرات کاربران
تعداد نظرات کاربران : ۰