به گزارش «فرهیختگان»، کار اصلی دانشگاه، تربیت نیروهای متخصص و متعهد براساس نیاز کشور با انجام کار تحقیقاتی و پژوهشی است. دانشگاههای کارآفرین و مسالهمحور باید از اقتصاد و تولید ملی حمایت کنند و در خدمت کشور باشند. وظایف دانشگاهها در این مسیر مهم است. دانشگاهها بهواسطه تولید سرمایه فکری و انسانی میتوانند نقش عمدهای در توسعه اقتصادی، بهبود فضای کسبوکار و عملیاتی کردن ارتباط دانشگاه با صنعت داشته باشند. هرچند این روزها صنعت و دانشگاه کاملا جزیرهای و جدا از دیگری کار میکنند؛ صنعت، دانشگاه را غیرحرفهای میداند و معتقد است مستندات را بهخوبی ارائه نمیدهد و دانشگاه، صنعت را رقابتپذیر نمیداند و زود جواب میخواهد، درحالیکه پروژههای دانشگاهی زمانبر هستند. این درحالی است که ارتباط صنعت و دانشگاه از ارکان مهم توسعه است و بستر مناسبی نیز برای تعمیم و توسعه راهکارهای اشتغال در جامعه ایجاد میکند، اما متاسفانه در کشور حلقه ارتباطی صنعت و دانشگاه از هم گسیخته است. دانشگاه آزاد اسلامی در دوره مدیریت فعلی خود تلاشهای زیادی کرده تا این مشکل را حل کند.
دانشگاه آزاد تلاش دارد تا مفهوم ارتباط صنعت با دانشگاه بهسمت مدلهای عملی برود؛ روشهایی که این ارتباط را به محصول و ثروت تبدیل کند. انعقاد قراردادها با صنایع مختلف نیز در همین راستا تعریف شده است؛ دانشگاه آزاد اسلامی در جدیدترین اقدام برای آشتی با صنعت سه قرارداد را با وزارت نفت منعقد کرده است. قراردادهایی که 1500 میلیارد تومان طی سه سال برای دانشگاه آزاد سودآوری خواهد داشت.
روز سهشنبه همین هفته سه قرارداد بین دانشگاه آزاد اسلامی و وزارت نفت در راستای تحقق دانشگاه کارآفرین و ارتباط موثر دانشگاه و صنعت منعقد شد. دو قرارداد با عناوین «حذف سولفور از فرآوردههای نفتی (از حلالهای سبک تا سنگین برشهای نفتی و پسماندهای آنها) و بهینهسازی سوختهای سنگین نفت کوره» و «بازیافت و بهینهسازی فرآوردههای جانبی پتروشیمی و زیرشاخههای نفتی با رویکرد تبدیل محصولات جدید قابلکاربرد صنایع نفتی و پتروشیمی» به امضای روحالله دهقانی فیروزآبادی، رئیس شبکه پژوهشی و آزمایشگاهی دانشگاه آزاد اسلامی و باقر بیرالوند رئیس هیأت مدیره شرکت پترو پالایش رسید. یک قرارداد نیز با عنوان پوششهای مقاوم رویهای دربرابر تغییرات شیمیایی (اسیدی و قلیایی) کاربرد جهت مخازن و سطوح فلزی بین باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان دانشگاه آزاد اسلامی و وزارت نفت امضا شد. دو قرارداد «حذف سولفور از فرآوردههای نفتی (از حلالهای سبک تا سنگین برشهای نفتی و پسماندهای آنها) و بهینهسازی سوختهای سنگین نفت کوره» به مبلغ 8000 میلیارد ریال و قرارداد «بازیافت و بهینهسازی فرآوردههای جانبی پتروشیمی و زیرشاخههای نفتی با رویکرد تبدیل محصولات جدید قابلکاربرد صنایع نفتی و پتروشیمی» به مبلغ 5000 میلیارد ریال و قرارداد پوششهای مقاوم رویهای دربرابر تغییرات شیمیایی (اسیدی و قلیایی) کاربرد جهت مخازن و سطوح فلزی نیز به ارزش دو هزار میلیارد ریال منعقد شده است. در این میان نقش باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان در شناسایی و هدایت پژوهشگران جوان در دانشگاه و اهمیت شبکهسازی نخبگان را نباید نادیده گرفت، چراکه توجه به پتانسیل نخبگان و جوانان پژوهشگر در راستای حل نیازهای کشور و مرتفع شدن آنها به دست متخصصان نخبه جوان ایرانی و ارتباط آنها با صنعت بسیار مهم است.
قرارداد پوششهای مقاوم رویهای دربرابر تغییرات شیمیایی (اسیدی و قلیایی) کاربرد جهت مخازن و سطوح فلزی نیز در همین راستا بین باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان دانشگاه آزاد اسلامی و وزارت نفت منعقد شده است. گسترش کمی و کیفی ارتباط دانشگاه با صنعت و جامعه با هدف حل مسائل و افزایش سهم پژوهش در اقتدار و سرمایه ملی، همواره یکی از اولویتهای ادارهکل دانشگاه، صنعت و جامعه بوده و انعقاد این قرارداد پژوهشی نیز ازجمله نتایج تلاشهای صورتگرفته در این زمینه است.
لاله ملکنیا، مدیرکل دانشگاه، صنعت و جامعه دانشگاه آزاد اسلامی در گفتوگو با «فرهیختگان» از جزئیات سه قرارداد دانشگاه آزاد اسلامی با وزارت نفت صحبت کرد.
او با بیان اینکه سه قرارداد با مبالغ 500، 800 و 200 میلیارد تومان با وزارت نفت منعقد شده است، گفت: «درواقع جمعا سه قرارداد، با مبلغ 1500 میلیارد تومان از طرف هلدینگ پتروپالایش وزارت نفت با دانشگاه آزاد اسلامی به امضا رسید که دو پروژه با شبکه پژوهشی و آزمایشگاهی دانشگاه به مبلغ 1300 میلیارد تومان و یک پروژه با باشگاه پژوهشگران جوان به مبلغ 200 میلیارد تومان بسته شد.» ملکنیا گفت: «وظیفه ما در اداره ارتباط با صنعت دانشگاه آزاد اسلامی برقراری ارتباط موثر بین دانشگاه و صنعت است تا بتوانیم یک دانشگاه کارآفرین و نسل سه و چهار داشته باشیم که در خدمت صنعت و جامعه باشد.»
اعضای هیاتعلمی و دانشجویان تحصیلات تکمیلی با صنعت درگیر میشوند
او در ادامه اظهار کرد: «درواقع بهدنبال این هستیم تا دانشگاه با انجام پروژههای هدفمند که موردنیاز صنعت بوده و قابلیت تجاری شدن را دارند، بتواند کارآفرینی کند. درکنار این موضوع هدفمان این است که اعضای هیاتعلمی و دانشجویان تحصیلات تکمیلی نیز با صنعت درگیر شوند تا این موضوع راهی برای ارتباط موثر و مستمر بین صنعت و دانشگاه باشد.»
ملکنیا با تاکید بر اینکه پیش از این ارتباط بین صنعت و دانشگاه وجود داشت اما این ارتباط موثر نبود، اضافه کرد: «درواقع صنعت نیازمندیهای خود را داشت و ازسوی دیگر دانشگاه نیز کار خود را انجام میداد و فعالیتهای آنها اغلب هیچگونه تطبیقی با یکدیگر نداشت تا نیاز واقعی صنعت توسط دانشگاه مرتفع شود.»
او تاکید کرد: «گاهی محققان ما پروژههایی را انجام میدادند که لبه دانش بود، اما سوال اینجاست که آیا این پروژه میتوانست نیاز صنعت کشور را برآورده کند؟ در حال حاضر هدفمان در دانشگاه انجام پروژههایی است که موردنیاز صنعت است. این سه قرارداد نیز ازجمله پروژههایی هستند که هماکنون برای آنها واردات صورت میگیرد و موردنیاز وزارت نفت است، بنابراین میتوانیم با انجام این پروژهها تولید آنها را در کشور بومیسازی کنیم.»
به گفته مدیرکل دانشگاه، صنعت و جامعه دانشگاه آزاد اسلامی، این پروژهها در گام بعدی میتوانند بهنحوی برای اشتغال دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه نیزموثر باشند.
انجام 3 طرح در 3 سال
او ادامه داد: «در این سه قرارداد، سه طرح «حذف سولفور از فرآوردههای نفتی (از حلالهای سبک تا سنگین برشهای نفتی و پسماندهای آنها) و بهینهسازی سوختهای سنگین نفت کوره» و «بازیافت و بهینهسازی فرآوردههای جانبی پتروشیمی و زیرشاخههای نفتی با رویکرد تبدیل محصولات جدید قابلکاربرد صنایع نفتی و پتروشیمی» و پوششهای مقاوم رویهای دربرابر تغییرات شیمیایی (اسیدی و قلیایی) کاربرد جهت مخازن و سطوح فلزی به دانشگاه آزاد اسلامی سپرده شده که قرار است ظرف 36 ماه به انجام برسد.»
ملکنیا تاکید کرد: «دانشگاه آزاد اسلامی باید ظرف 36 ماه یعنی سه سال این سه طرح را به اتمام برساند؛ مبلغ قرارداد نیز فاز به فاز به دانشگاه آزاد اسلامی پرداخت خواهد شد. در قرارداد اصلی در سه فاز این مبلغ یعنی 1500 میلیارد تومان به دانشگاه پرداخت خواهد شد که در فاز اول 40 درصد، فاز دوم 30 درصد و در فاز سوم نیز 30 درصد است.»
مدیرکل دانشگاه، صنعت و جامعه دانشگاه آزاد اسلامی در ادامه گفت: «اعضای هیاتعلمی دانشگاه که متخصص در این حوزه هستند و همچنین دانشجویان تحصیلات تکمیلی و نخبگان صنعتی را در شبکه و کارگروههایی وارد خواهیم کرد. پروژههایی در این مقیاس قابلیت اجرا در یک واحد یا توسط چند عضو هیاتعلمی را بهتنهایی ندارد و از مزایای این پروژهها این است که برای انجام آن شبکهای از اساتید تشکیل خواهد شد، بنابراین تعامل بین اساتید در واحدهای دانشگاه آزاد اسلامی نیز بیشتر خواهد شد؛ یعنی علاوهبر اینکه تعامل دانشگاه با صنعت بهبود مییابد، تعامل بین اعضای هیاتعلمی نیز گسترش پیدا خواهد کرد.»
*نویسنده: سارا طاهری، روزنامهنگار