محمدپور، سرپرست تیم دوچرخه‌سواری دانشگاه آزاد در گفت‌وگو با «فرهیختگان»:
به گزارش «فرهیختگان»، محدودیت‌های کرونا مرحله آخر مسابقات لیگ برتر دوچرخه‌سواری کشور را تعطیل کرد تا کار به شمارش امتیاز‌ها برسد و درنهایت تیم دوچرخه‌سواری دانشگاه آزاد اسلامی تبریز با بیشترین امتیاز از مجموعه دو مرحله اول و دوم لیگ بتواند مقام قهرمانی این رشته را در میان باشگاه‌ها و تیم‌های صاحب‌نام این مسابقات به دست آورد. البته این قهرمانی به گفته محمدپور، سرپرست تیم دوچرخه‌سواری دانشگاه آزاد اسلامی با فداکاری بچه‌ها به دست آمد، بچه‌هایی که مانند بسیاری از ورزشکاران کشور جنگ سختی را با مشکلات مالی و قراردادهای پایین در پیش گرفته‌اند؛ جنگی که همیشه عشق به ورزش و مسابقه بر آن غلبه می‌کند ولی مشکل دوچرخه‌سواران فقط قراردادهای مالی پایین نیست، تجهیزات وارداتی این رشته مشکل آنها را دوبرابر کرده است ولی با تکرار رکاب‌زدن جاده لیگ برتر را پرشور و هموار نگه داشته‌اند. گفت‌وگوی «فرهیختگان» با سرپرست تیم قهرمان لیگ برتر دوچرخه‌سواری جاده را بخوانید.
تیم دانشگاه آزاد اسلامی تبریز مقام اول لیگ دوچرخه جاده را در سال 99 به دست آورد، این لیگ از کی شروع و چطور تمام شد؟
مرحله اول لیگ 17 تا 19 شهریورماه در شهرستان گلپایگان بود که تیم دانشگاه توانست با مجموع 340 امتیاز بعد از تیم فولاد سپاهان مقام دوم را کسب کند، در مرحله دوم که به میزبانی شهر تبریز در هفتم و هشتم مهر ماه انجام شد، درمجموع موفق به کسب 376 امتیاز شدیم. مرحله سوم قرار بود در رامسر برگزار شود که به علت محدودیت‌هایی که به خاطر بیماری کرونا ایجاد شد، متاسفانه مسابقات لغو و درمجموع تیم دانشگاه با 716 امتیاز قهرمان لیگ برتر جاده شد و بعد از تیم ما، فولاد مبارکه سپاهان با 672 امتیاز دوم و تیم مس کرمان با مجموع 539 امتیاز در جایگاه سوم این لیگ قرار گرفت.
بچه‌های تیم دانشگاه با توجه به شرایط کرونا چطور تمرین کردند؟ تمرین‌ها به صورت گروهی زیرنظر مربی بود یا انفرادی؟
تمرینات تیم دانشگاه از تیرماه آغاز شد و با توجه به محدودیت‌های جاده‌ای و شرایطی که به خاطر کرونا ایجاد می‌شد و البته تغییر مداوم زمان مسابقات، آماده نگه داشتن تیم بسیار سخت بود و بچه‌ها تمرینات بسیار سختی را انجام می‌دادند. ما تا لحظه آخر برای شروع هر مرحله مطمئن نبودیم که آیا اجازه برگزاری رقابت از سوی ستاد کرونا صادر خواهد شد یا نمی‌شود. به این علت تمرینات ما به‌صورت گروهی انجام می‌شد ولی بچه‌ها ناچار بودند به صورت انفرادی هم تمرینات پرفشاری را تحمل کنند تا همیشه در آمادگی بمانند.
سطح لیگ، آمادگی ورزشکاران تیم‌های دیگر و تیم دانشگاه آزاد اسلامی چطور بود؟
سطح مسابقات جاده بسیار بالا بود و تیم‌ها سرمایه‌گذاری بسیار خوبی کرده بودند، چون این مسابقات به نوعی انتخابی المپیک هم محسوب می‌شد، رقابت دوچرخه‌سواران بسیار نزدیک بود و قهرمانی خیلی سخت به دست آمد.
برای دوچرخه‌سواری نسبت به دیگر رشته‌های ورزشی آیا توجه را به اندازه کافی می‌بینید؟
درخصوص حمایت از رشته دوچرخه‌سواری باید بگویم متاسفانه آنگونه که باید به این رشته بها داده نمی‌شود. با اینکه رشته دوچرخه‌سواری در بحث قهرمانی، حرفه‌ای و همگانی جایگاه خیلی خوبی دارد ولی متاسفانه مورد بی‌مهری قرار می‌گیرد و چون مسابقات به صورت پخش مستقیم نیست به لحاظ مالی دچار محدودیت هستیم در حالی که این رشته پتانسیل‌های بالایی را در بحث اسپانسرینگ دارد.
وضعیت قراردادهای تیم‌های دوچرخه‌سواری و به‌خصوص بچه‌های دانشگاه آزاد اسلامی چطور است؟
در بحث قراردادهای مالی این تیم باید بگویم بچه‌ها از ابتدا با همدلی و به صورت کاملا دوستانه تیم را تشکیل دادند و مبالغ قرارداد بچه‌ها قابل‌مقایسه با تیم‌های رقیب نیست که جا دارد همین جا از تک‌تک اعضای تیم صمیمانه تشکر کنم که با حداقل قرارداد و تاخیر در پرداخت‌ها حداکثر تلاش و به نوعی فداکاری و ازخودگذشتگی انجام دادند. رشته دوچرخه‌سواری علاوه‌بر آمادگی و مهارت خود فرد تجهیزات‌محور است و تجهیزات این رشته تمامش وارداتی است و فشار خیلی زیادی روی دوچرخه‌سواران هست که ان‌شاءالله بتوانیم سال بعد فداکاری این بچه‌ها را جبران کنیم.
ترکیب تیم دانشگاه چطور بسته شد؟ بچه‌های دانشگاه آزاد اسلامی بودند یا از بیرون دانشگاه هم ورزشکار به تیم ملحق شده بود؟
با توجه به محدودیت‌های مالی امسال، ترکیب تیم را متشکل از دوچرخه‌سواران عنوان‌دار، قهرمان‌های این رشته و جوانان و دانشجویان که در واقع عضو خانواده بزرگ دانشگاه آزاد اسلامی هستند، انتخاب کردیم و باید از رسول هاشم‌کندی رئیس هیات دوچرخه‌سواری آذربایجان‌شرقی تشکر ویژه داشته باشم که در انتخاب بازیکنان بسیار هوشمندانه عمل کردند.
تمهیدات و تسهیلات تیم دانشگاه را چطور ارزیابی می‌کنید؟
دانشگاه آزاد اسلامی با توجه به داشتن باشگاه فرهنگی و ورزشی فرصت بسیار بالایی را در سطح ورزش کشور دارد که با حضور لشگری در راس تربیت‌بدنی دانشگاه، ورزش در تمام بخش‌ها جان گرفته و با مدیریت هوشمندانه و اثربخش او ان‌شاءالله شاهد موفقیت‌های بسیار چشمگیری در آینده خواهیم بود.
آیا توجه لازم از سوی فدراسیون دوچرخه‌سواری و وزارت ورزش به دوچرخه‌سواران می‌شود؟
فدراسیون دوچرخه‌سواری و اداره ورزش و جوانان آذربایجان‌شرقی حداکثر همکاری را با ما داشتند و جا دارد از تمام عزیزان به‌خصوص قمری رئیس فدراسیون و سلگی دبیر فدراسیون و همچنین از بهتاج مدیرکل ورزش و جوانان آذربایجان‌شرقی تشکر کنم.
مشکلات دوچرخه‌سواران را در چه چیزهایی می‌بینید؟
مشکلاتی که دوچرخه‌سواران با آن دست‌وپنجه نرم می‌کنند را می‌توانم به چند بخش تقسیم کنم که بخش بزرگش وارداتی و گران بودن تجهیزات و وسایل دوچرخه‌سواری است که فعالیت این رشته را دچار چالش اساسی کرده است و بخش دیگر سختی‌های تمرین و محل تمرین است که این عزیزان همیشه تمرینات‌شان در جاده انجام می‌شود و همیشه خطر شرایط جوی و مشکلاتی که در جاده هست این بچه‌ها را اذیت می‌کند و بخش دیگر مشکلات‌شان پایین بودن قرارداد این بازیکنان به علت نبود حمایت‌های مالی مناسب است.
کار بچه‌ها با لیگ تمام شد یا برای مسابقات دیگری در سال 99 آماده می‌شوند؟
برنامه‌های بلندمدتی برای تیم دوچرخه‌سواری داریم که خوشبختانه با مساعدت‌های جوان‌پور، رئیس دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز در حال انجام ثبت‌نام تیم در فدراسیون جهانی هستیم تا بتوانیم در رویدادها، مسابقات و تورهای معتبر شرکت کنیم و همچنین برای لیگ سال بعد تیم را آماده می‌کنیم، چراکه حفظ قهرمانی همیشه از کسب قهرمانی سخت‌تر است و امیدواریم بتوانیم به موفقیت‌های بیشتر و بین‌المللی در این رشته دست پیدا کنیم.
و صحبت پایانی؟
در پایان می‌خواهم تشکر ویژه از دکتر طهرانچی، لشگری، جوان‌پور و وحیدی‌مهر داشته باشم، چراکه با حمایت‌های این عزیزان تیم تشکیل شد و حمایت‌های رسول هاشم‌کندی که بانی تشکیل تیم بود. همچنین ممنونم از زحمتکشان اصلی، مربیان و دوچرخه‌سواران تیم که خالصانه و با فداکاری تمرین کردند و مسابقه دادند و محدودیت‌های ما را درک کردند و به روی‌مان نیاوردند و امیدوارم روزهای بسیار بهتری را در دوچرخه‌سواری تبریز و دانشگاه آزاد اسلامی شاهد باشیم.
* نویسنده: نسیم شیرازی، روزنامه‌نگار
مطالب پیشنهادی
