به گزارش «فرهیختگان»، با بازگشت پرسپولیس از رقابت‌های لیگ قهرمانان آسیا، حاشیه‌های زیادی اطراف این تیم را احاطه و هواداران این تیم را نگران کرد. یکی از مشکلات به احتمال جدایی برخی بازیکنان اصلی مربوط می‌شود. این روزها صحبت از جدایی نفراتی مثل رسن، خلیل‌زاده و نادری مطرح شده، با این‌حال دیگر مدافع ملی‌پوش قرمزها هم برای ادامه همکاری منتظر مذاکره با مدیران باشگاه است و ظاهرا فعلا جلسه‌ای هم در این خصوص برگزار نشده است. گفت‌وگوی «فرهیختگان» با محمدحسین کنعانی‌زادگان را بخوانید.

ابتدا از حضور در فینال آسیا بگو. موفقیت بزرگی بود.

قبل از هرچیز باید ازطریق روزنامه شما فینالیست شدن پرسپولیس در لیگ قهرمانان آسیا را به هواداران پرشمار تیم تبریک بگویم. این تورنمنت به‌معنای واقعی سخت و نفس‌گیر بود و حتی فشردگی بیشتری نسبت‌به لیگ انگلیس که زبانزد خاص و عام است، داشت. ما هر 3 روز یک‌بار به میدان می‌رفتیم که این فاصله در انگلیس 4 روز است. واقعا شرایط سختی بود و ما در ابتدای حضور در قطر قعرنشین جدول بودیم که این موضوع کار ما را سخت‌تر کرده بود و می‌دانستیم که هر بازی برای ما حکم فینال را دارد. اما ما بازی‌به‌بازی پیش رفتیم و توانستیم فینالیست شویم. رقبای ما با هزینه‌های هنگفت حرف‌های زیادی برای گفتن داشتند، اما پرسپولیس با یک‌سوم هزینه این تیم‌ها نشان داد که همه‌چیز پول نیست.

بعد از حضور در فینال حاشیه‌سازی النصری‌ها کام هواداران پرسپولیس را تلخ کرد.

هواداران ما نباید تحت‌تاثیر این شایعات قرار می‌گرفتند. آنها با کارهای غیرفوتبالی چه در زمین بازی و چه خارج از زمین دنبال رسیدن به اهداف‌شان بودند، اما موضوع مهم این بود که زورشان در زمین به ما نرسید و ما با تحمیل کردن برتری خود به حریف آن هم در زمین بازی نشان دادیم که قدرت برتر غرب آسیا به‌شمار می‌رویم. خداراشکر که زحمات کادرفنی و تمام بازیکنان هدر نرفت و ما توانستیم فینالیست آسیا شویم.

خیلی زود هم بعد از بازگشت به ایران به اردوی تیم ملی ملحق شدی و این موضوع به‌دلیل بلاتکلیفی چندماهه تیم ملی شاید برایتان جذاب بود.

بله، فردای همان شبی که با پرسپولیس به تهران برگشتیم، خودمان را در اردوی تیم ملی به مربیان معرفی کردیم و باوجود اینکه خسته بودیم و از رقابت‌های سختی برمی‌گشتیم، اما وقتی اسم تیم ملی می‌آید، همه‌چیز فرق می‌کند. در این اردو متوجه شدم اسکوچیچ چه مربی بادانشی است و تمرین کردن با او تا چه‌حد لذتبخش است. واقعا در یک فضای ملی حضور داشتیم که نام تیم‌های باشگاهی‌مان در آن اهمیتی نداشت و همین فضا باعث شد طوری تصور کنیم که انگار سال‌هاست درکنار یکدیگر بازی می‌کنیم. ازلحاظ فنی هم دیدید که ما توانستیم ازبکستان را در خانه‌اش شکست بدهیم و این تیم هم در آسیا حرف‌هایی برای گفتن دارد. البته حیف که بازی با مالی لغو شد که البته به‌دلیل تعداد بالای بازیکنان کرونایی این تیم بهترین تصمیم بود.

حضور شجاع درکنار تو این‌بار در تیم ملی تا حدود زیادی باعث شد در دفاع راحت‌تر و با شناخت کامل از یکدیگر به میدان بروید.

برای شجاع خیلی خوشحال شدم که بالاخره به تیم ملی دعوت شد و حق بازی‌های خوبش در فصل گذشته را گرفت. من این موفقیت را به او تبریک می‌گویم. واقعا چه درکنار شجاع و چه آقا سیدجلال که هم در تیم ملی و هم پرسپولیس چیزهای زیادی به من یاد داده‌اند، احساس راحتی می‌کنم. با 26 سال توانسته‌ام درکنار بهترین دفاع وسط‌های ایران بازی کنم.

قبل از اینکه راهی دوحه قطر شوی یک‌سری اختلافات با باشگاه داشتی و قول داده بودند آنها را حل کنند. این اتفاق افتاد؟

آقای رسول‌پناه در اردوی قطر هم با من صحبت کرد و گفت که بعد از بازگشت به ایران این مشکلات حل می‌شود. من هم با توصیه آقایحیی تمام تمرکزم را روی تیم و بازی‌های آسیایی گذاشتم و هیچ حاشیه‌ای برای تیم درست نکردم، اما واقعیت این است که هنوز اتفاقی نیفتاده و من همچنان منتظر تماس هستم تا به باشگاه بروم و مشکلم را حل کنم و در تمرینات حاضر شوم.

بشار هم قصد رفتن دارد. با او در این مورد صحبت کرده‌ای؟

بله، چندمرتبه با بشار صحبت کردم. البته هر بازیکنی شرایط خاص خودش را دارد و نمی‌توانیم کسی را زور کنیم که بماند. گاهی اوقات مشکلات خانوادگی و مالی باعث می‌شود یک بازیکن باوجود میل باطنی‌اش نتواند در یک تیم بماند، اما من به او گفتم هیچ تیمی مثل پرسپولیس نمی‌شود و او هم گفت که یک‌سری مشکلات و خواسته‌ها دارد که اگر انجام شود، قید پیشنهاد خارجی‌اش را می‌زند. در این شرایط اقتصادی برای تیمی که سال‌هاست در روند موفقیت قرار دارد، پیشنهادات خوبی به بازیکنانش می‌رسد، همان‌طور که به من و خیلی دیگر از بازیکنان هم رسید، اما همه ما به عشق هواداران مانده‌ایم و قید پیشنهادات را زده‌ایم. بشار 24 ساله هم در اوج پختگی قرار دارد و می‌تواند در موفقیت‌های آتی کمک زیادی به پرسپولیس کند و امیدوارم شرایط طوری پیش برود که فصل آینده هم درکنار ما باشد.

 * نویسنده :  آرش محمدی،  روزنامه‌نگار