

به گزارش «فرهیختگان»، مدتی میشود که در فوتبال بهجای اسپانسرها کارگزاران ورود کرده و این کارگزاران نیز سعی میکنند بهجای اینکه فقط روی پیراهن باشگاه فضایی برای تبلیغ داشته باشند یعنی آن چیزی که کعبه آمال و مقصود نهایی اسپانسرها بود در یک فضای دیگر ورود کرده و تمام بسترهای لازم در پیرامون باشگاه برای تبلیغات را در اختیار گرفته و از این فضا استفاده لازم تبلیغاتی برای درآمدزایی را داشته باشند. در ادامه و بعد از بسته شدن قرارداد و مشخص شدن پرداختی کارگزار به باشگاه بهصورت ماهیانه یا سالیانه این دیگر به کاربلدی کارگزار مربوطه برمیگردد که چطور از فضاهای تبلیغاتی پیرامون باشگاه استفاده و یا حتی سوءاستفاده کند تا بتواند به هر شکل ممکن مبلغی که در قرارداد ذکر شده است را تامین درآمد کرده و در ادامه برای خود نیز سوددهی مناسبی داشته باشد.
چندی پیش بسیاری از کارشناسان به نحوه قرارداد کارگزار مرتبط با پرسپولیس با این باشگاه به انتقاد پرداختند با این حال باید گفت حداقل سرخها طبق آنچه مسئولان کارگزاری تحت قرارداد با پرسپولیس عنوان کردند از قبال این کارگزار به درآمد معینی رسیدهاند اما رقیب دیرینه یعنی استقلال درخصوص بستن قرارداد با کارگزارهای مختلف در ماههای اخیر دور باطل زده و به سرخط بازگشته است، با این تفاوت که نهتنها چیزی نصیبش نشده است بلکه باید پولهای پرداختی از سوی کارگزارانش را هم (احتمالا با سود) برگرداند چراکه نه بهعنوان پرداخت در قالب قرارداد بلکه بهعنوان قرض در اختیار مسئولان وقت استقلال قرار گرفته و همین پولها در همین مدت که استقلال روزهای گرفتاری اقتصادی و مشکلات مالی را تجربه میکند بهنوعی برای این باشگاه به قوز بالا قوز تبدیل شده است. از سوی دیگر طبق بیانیه آتیهپرداز که با باشگاه پرسپولیس قرارداد ۱۱۰ میلیاردی امضا کرده، این کارگزاری بیش از ۷۰ میلیارد تومان به پرسپولیس پرداخت کرده اما در این بین برای استقلالیها فقط جنگ و دعوا و شکایت و جار و جنجال از کارگزارانش بهعنوان ارث باقیمانده و این درحالی است که از ۲ کارگزار قبلی یعنی آریا برتر و جهان فولاد متین و کارگزار یک شبه دیگر در دوران پایانی مدیریت سعادتمند یعنی تهاتر ایرانیان نهتنها آبی گرم نشده و درآمدزایی انجام نشده است بلکه یک قرض درمجموع ۴۰ میلیاردی بهعنوان یک ارثیه از این سه کارگزار برای استقلال باقیمانده که باید آنها را هم پس بدهند.
با این حال نکته قابل توجه اینکه شاید تفاوت عمده بین کارگزاران استقلال و پرسپولیس در آن جایی باشد که کارگزار سرخها در فضای مرتبط با حمایت تبلیغاتی از این باشگاه ورود کرد و با توجه به خدمات نرمافزاری از بستر تبلیغاتی پرسپولیس در فضای مجازی بهترین استفاده ممکن را برد و برای خود و باشگاه دست به درآمدزایی زد، اما کارگزاران استقلال نهتنها در امری غیرمرتبط با فعالیت خود ورود کرده و درنهایت موفق نشدند حتی در این حال و روز مشکلات مالی آبیها را حل کنند بلکه یک گرفتاری اقتصادی دیگر را هم برای این باشگاه ایجاد کردند، در واقع از شرکت نفتی گرفته تا شرکت تولید فولاد و این آخری شرکت املاک و مستغلات همه آن چیزهایی نبودند که استقلال را چه در زمان سرپرستان قبلی و چه در زمان مدیریت سعادتمند برای رسیدن به منابع اقتصادی پایدار که همواره در این باشگاه بهخصوص در دوران مدیریت احمد سعادتمند از آن صحبت به میان آمد، خودکفا کند، هرچند طبق شنیدهها آتیهپرداز در همان ابتدای ورود به فضای فوتبالی برای هر دو باشگاه استقلال و پرسپولیس برنامه داشت که با مخالفت سعادتمند درحالی که در آن زمان آریا برتر کارگزار استقلال بود این امر محقق نشد.
حالا نیز شنیده میشود یک موسسه ارزی بینالمللی فاینانس به استقلال نزدیک شده و چند روز پیش هم در «فرهیختگان» از نزدیک شدن این موسسه به استقلال خبر داده و اعلام کردیم که این موسسه در قالب کارگزاری قرار است بعد از عقد قرارداد با آبیپوشان به این باشگاه کمک کند. در همین راستا نیز شنیده میشود مبلغ پرداختی به دیاباته و حتی مطالبات شفر با اتکا به قرارداد بسته نشده با این کارگزاری از سوی خلیلزاده پرداخت شده است و نکته قابل توجه اینکه حتی این ابهام وجود دارد که رئیس هیاتمدیره استقلال از محل درآمدهای شخصی خود و در این فرصت که پنجره استقلال بسته است، این مبالغ را پرداخت کرده تا بعدا و بعد از بسته شدن قرارداد با کارگزاری جدید بتواند این مبالغ را برگردانده و جایگزین کند.
*نویسنده : محمدرضا حاجیعبدالرزاق،روزنامهنگار
