چرا محدودیت‌های اعمال‌شده کمکی به کاهش شیب تند افزایش مبتلایان نمی‌کند؟
به گزارش «فرهیختگان»، همه‌چیز به جای بهبودی به جای حرکت به سمت بهبودی، بدتر می‌شود. روزبه‌روز آمار ابتلا و مرگ‌ومیر ناشی از کرونا افزایش می‌یابد، در همه دنیا وضعیت همین‌طور است و در ایران بدتر! انگار واقعا کاری از دست کسی برنمی‌آید، تمام محققان، دانشمندان، متخصصان و پزشکان فقط و فقط به ارائه توصیه‌ها و تکرار همان رعایت پروتکل‌های بهداشتی و ماسک‌زدن و شست‌وشوی دست‌ها و رعایت فاصله اجتماعی بسنده می‌کنند. البته نه اینکه دست روی دست گذاشته باشندها، نه، اخباری هم حول طی مسیر تولید واکسن و گمانه‌هایی هم از زمان عرضه آن به گوش می‌رسد، منتها وضعیت موجود همین است که می‌بینید، روند رو به رشد و صعودی ابتلا به کرونا و افزایش تعداد موارد مرگ‌ومیرهای ناشی از این بیماری کشنده. اما همان‌طور که گفتم این تصویر در ایران هولناک‌تر است. نتیجه‌بخش نبودن سیاست‌هایی که تا امروز درجهت مقابله با کرونا اتخاذ شده‌اند و مواردی از این دست باعث شده است روزانه شاهد رکوردشکنی هم در موارد ابتلا و هم مرگ‌ومیرهای کرونایی باشیم. براساس اعلام مسئولان هیچ نقطه سفیدی از لحاظ شیوع این ویروس در کشور باقی نمانده است و همه‌جا از مرز هشدار گذشته‌اند و در وضعیت قرمز و فوق‌قرمز قرار دارند. در این وضعیت نابسامان هم نه مردم و نه مسئولان تغییر محسوسی در رویه‌ها نداده‌اند و بر همان مدار و رویه سابق پیش می‌روند. طی آخرین اطلاعات، بعد از کش‌وقوس‌های فراوان تعطیلی‌های نیم‌بند و خفیفی در برخی استان‌ها به خواست ستادهای استانی مقابله با کرونا اتفاق افتاده است که آنها هم بیش از آنکه نشان‌دهنده عزم سیاستگذاران و تصمیم‌گیران بر کنترل شیوع کرونا باشد، شبیه یک اقدام فانتزی نظیر آنچه تا امروز رخ داده است به نظر می‌رسد. در رابطه با همین موضوع بد نیست شرح و تفصیلی از وضعیت موجود، تصمیمات ستاد مقابله با کرونا و البته روایتی هم از وضعیت بیمارستان‌ها در این روزهای عجیب و ترسناک کرونایی داشته باشیم.
شرایط به‌مراتب سخت‌تر از پیک اول کروناست
تهران، قم، مازندران، کرمانشاه و... تعدادی از استان‌هایی هستند که ما برای دریافت روایت میدانی از کادر درمان در بیمارستان‌های آنها به سراغ‌شان رفتیم. چیزهایی که می‌شنویم و می‌گویند، حتی با روزهای ابتدایی کرونا هم از نظر تعداد مبتلایان تغییر محسوسی داشته‌ایم و وضعیت بدتر هم شده است. تنها نکته‌ای که شاید بتوان به‌عنوان نقطه‌عطف در نظر گرفت، تجربه کادر درمان است، اگرنه این حجم از مراجعات و تغییر علائم و شدت و حدت آنها، جای هیچ سهل‌انگاری باقی نمی‌گذارد.
یکی از پرستاران از یکی از بیمارستان‌های شناخته‌شده تهران به «فرهیختگان» می‌گوید: «تعداد مراجعات به طرز عجیبی افزایش یافته است و با پیک‌های قبلی اصلا قابل‌مقایسه نیست. مراجعات در این حد زیاد شده است که لحظه‌ای امکان استراحت برای کادر درمان فراهم نیست. نکته دردناک دیگر اما ظرفیتی است که کرونا از کادر درمان گرفته است. بسیاری از پزشکان، پرستاران و متخصصان و اعضای کادر درمان خودشان درگیر بیماری شده‌اند و از چرخه خدمات‌دهی خارج شده‌اند و این فشار چندبرابری را بر سایر افراد وارد می‌کند و حتما بر روند خدمت‌رسانی به بیماران اثر می‌گذارد. حتی برخی همکاران ما برای بار دوم به کرونا مبتلا شده‌اند و حال و روز خوبی ندارند. تعداد فوتی‌ها بعد از دو هفته پیش که سیر نزولی را طی می‌کرد، دوباره بعد از مسافرت‌ها و مراسم و بازگشایی مدارس و... اوج گرفته و افزایشی شده است. در موج اول کرونا تمام بیمارستان را برای پذیرش بیماران کرونایی تخلیه و تجهیز کردند، بعد از آنکه کمی تعداد موارد ابتلا و مرگ‌ومیر فروکش کرد بعضی بخش‌ها به کارکرد قبلی خودشان بازگشتند، منتها با وضعیت فعلی احتمالا به‌زودی به شرایط پیک ابتدایی کرونا بازگردیم و آن شرایط بحرانی تکرار شود. البته تا الان به مرحله کمبود تخت بیمارستانی نرسیده‌ایم ولی خب تعداد مراجعات بسیار بالاست. با چالش‌های دارویی هم مواجهیم و به برخی بیماران خصوصا بیماران سرپایی برخی از داروها را نمی‌دهیم تا هم به بیماران بدحال‌تر خدمات بیشتری بدهیم و هم شرایط را مدیریت کنیم.» این وضعیت یکی از بیمارستان‌های تهران بود و برای اینکه حرف تکراری نزنیم، باید بگویم تقریبا در باقی شهرها و استان‌ها هم وضعیت تقریبا به همین شکل است و کادر درمان حسابی خسته و ناامید از وضعیت موجود از کمبود‌ها و شرایط بحرانی گلایه می‌کنند و از مردم می‌خواهند کمی مراعات احوال آنها را بکنند.
مورد عجیب ایران و سیاست‌های بی‌اثر در کنترل کرونا
کافی است نگاهی به نمودار ابتلا و مرگ‌ومیر ناشی از کرونا در کشورهای مختلف دنیا بیندازید. تقریبا هیچ کشوری حال و روز خوبی ندارد و تا روزی که حتی یک مبتلا به کرونا هم در دنیا وجود داشته باشد نمی‌توان از وضعیت راضی بود و احساس خطر نکرد ولی با این وجود برخی کشورها وضعیت به مراتب عجیب و غیرقابل‌تحلیلی دارند. ایران هم یکی از آن کشورها است، البته اگر بخواهیم بگوییم تنها کشور نیست که چنین وضعیتی دارد! اینکه این شرایط معلول چه علل و شرایطی است، احتمالا بر کسی پوشیده نیست. دو متغیر و بازیگر اصلی این شرایط مردم و سیاستگذاران بوده‌اند. منتها اگر قرار بر تقسیم تقصیرات و میزان قصور هریک از این دو باشد، حتما دومی سهم بیشتری دارد. قبل‌تر بارها گفتیم برای ایجاد تغییر در شرایط موجود، صرف توصیه و دعوت از مردم به رعایت پروتکل‌ها و مواجهه فانتزی با شیوع چنین بیماری کشنده‌ای کارگشا نخواهد بود و در وضعیت نابسامان موجود تغییری حاصل نخواهد شد. همان موقع پیشنهادهایی هم ارائه کردیم که برای بار نمی‌دانم چندم، اما دوباره تکرار می‌کنیم که تعطیلی ادارات (به معنی دورکاری یا حضور حداقلی)، تعطیلی مدارس، تعطیلی مراکز خرید و فروش و فروشگاه‌ها و پاساژها و... که امکان رعایت فاصله اجتماعی در آنها میسر نیست، جلوگیری و ممانعت از مسافرت‌های بین‌شهری، بهبود وضعیت حمل‌ونقل عمومی، برخورد سفت و سخت با افراد بدون ماسک، لغو طرح ترافیک و... می‌تواند تا حدی بر روند شیوع فعلی بیماری خصوصا در فصول سرد سال که تلاقی کرونا و آنفلوآنزا نیز مشکل‌ساز خواهد شد، تاثیر بگذارد. منتها هرچه هم ما گفتیم و هم متخصصان و حتی برخی مسئولان، کسی گوشش بدهکار نبود و به هر بهانه‌ای از اجرای چنین سیاست‌هایی ممانعت شد. بعد از کش‌وقوس‌های فراوان و انتقادات و گلایه‌های بسیار بالاخره دو روز پیش استانداری تهران در تهران و مسئولان ستادهای مقابله با کرونا در کشور در سایر استان‌ها به تعطیلی برخی مراکز تجمعی و پرخطر مبادرت کردند. اقدامی که از چند منظر بازهم قابل‌نقد است و با آن چیزی که باید باشد و انتظار می‌رفته، فاصله زیادی دارد.
تعطیلات محدود برای یک اپیدمی نامحدود
«ما مشکل دیگری داریم که البته از سوی ستاد ملی مقابله با کرونا درحال اصلاح است و آن هم تصویب قوانین بازدارنده است. قرار است ما مثل ۱۵۶کشور دنیا، با افرادی که پروتکل‌ها را رعایت نمی‌کنند، برخورد کنیم. ما دیگر نمی‌توانیم با نصیحت و تمنا از افراد بخواهیم که پروتکل‌ها را رعایت کنند. اپیدمی اعمال محدودیت حداکثری می‌طلبد، البته منظور این نیست که از فردا با مردم رفتارهای خشن داشته باشیم اما نمی‌توان تنها به توصیه و پیشنهاد اکتفا کرد؛ چراکه این مساله منجر به آسیب‌رسیدن به دیگران می‌شود.» این بخشی از مصاحبه علیرضا زالی فرمانده ستاد مقابله با کرونا تهران و البته همان چیزی است که مد‌ت‌هاست ما از مسئولان کشور برای مهار کرونا مطالبه می‌کنیم. اینکه همواره توپ بروز و وجود وضعیت فعلی در زمین مردم باشد و دولت و ستاد ملی کرونا به‌عنوان متولی اصلی مقابله با این بیماری و مدیریت شرایط موجود از مسئولیت‌های خود شانه خالی کند و هیچ اقدام خاص و مثمرثمری در مسیر کنترل این ویروس اتخاذ نکند، گره از کاری باز نمی‌شود و با این مواجهه فانتزی و سهل‌انگارانه در بر همان پاشنه قبلی خواهد چرخید. نگاهی به آمارها و نمودارها هم این را نشان می‌دهد که سیاست‌های قبلی هیچ‌کدام در مسیر کاهش تعداد موارد ابتلا و مدیریت و کنترل ویروس آن‌طور که باید موثر نبوده‌اند و فقط جان تعداد زیادی از هموطنان به خطر افتاده و توان کادر درمان هزینه شده و کاهش یافته است.
آخرین آمار کرونا در کشور:
- تعداد کل مبتلایان / ۴۷۱ هزار و ۷۷۲ نفر
- تعداد کل جان‌باختگان / ۲۶ هزارو ۹۵۷ نفر
- تعداد کل بهبودیافتگان / ۳۸۹ هزار و ۹۶۶ نفر
- مبتلایان دارای وضعیت شدید / ۴ هزارو ۱۵۴ نفر
- تعداد آزمایش‌های تشخیصی انجام‌شده / ۴ میلیون و ۱۲۳ هزار و ۱۷۳ آزمایش
مطالب پیشنهادی
