زنوزی خودش آرزوهایش را بر باد می‌دهد

نیلوفر مژدهی، خبرنگار: خمز تراکتور را ترک کرد. این خبر درحالی‌که ساعاتی قبل‌تر مدیران این باشگاه برای ادامه همکاری با او به توافق رسیده بودند، شوکی بزرگ به هواداران و بازیکنان این تیم وارد کرد. این تیم باز هم مربی خود را از دست داد تا بارقه‌های امید برای قهرمانی در این تیم به خاموشی بینجامد. تراکتور این فصل در کورس رقابت برای قهرمانی با خمز نیز از فرصت‌ها استفاده نمی‌کرد و حالا با رفتن این مربی همان اندک امید هم از بین رفت؛ چراکه این تیم در بی‌ثبات‌ترین حالت خود ممکن نیست صلابت گذشته را بازیابد.

بدهی ۳۰۰ هزار دلاری؟
خمز درحالی تراکتور را ترک کرد که هنوز دو فصل از قراردادش باقی مانده بود. شرایط اما برای این مربی اسپانیایی خوب پیش نرفت تا درنهایت با بخشیدن بخشی از مطالباتش به باشگاه تراکتور، توافقی از این تیم جدا شود. مدیران این باشگاه هرچند مدعی هستند با توجه به توافقی که با سرمربی سابق خود داشتند، ضرر و زیان مالی متحمل نشدند اما برخی شنیده‌ها حکایت از بدهی ۳۰۰ هزار دلاری باشگاه تراکتور به این مربی دارد. گویا خمز پیشنهاد جدایی از تراکتور را مطرح کرده و در عوض مدعی شده است غرامتی برای فسخ قراردادی که ۲ سال از آن باقی مانده نمی‌خواهد اما ۳۰۰ هزار دلار باقیمانده از قراردادش طی فصل جاری‌ را در چند قسط از آنها دریافت خواهد کرد. خمز مربی بدی نبود و همین حالا هم تیم را در رده سوم تحویل داد و رفت، با این حال نمی‌توانیم بگوییم یک مربی تمام‌عیار بود؛ چراکه معمولا در بازی با رقبای مدعی مشکل داشت. این مربی بارها در تقابل با استقلال، پرسپولیس و سپاهان ناکام مانده بود و طی مدتی که سرمربی تراکتور بود حاصل تقابلش با این سه تیم فقط ۶ امتیاز بوده است. بدون شک برای تیمی که در این مدت ادعای قهرمانی داشته و همواره بین بالانشینان حضور داشته چنین نتایجی قابل قبول نیست. این مربی مخصوصا در فصل جاری نتوانست انتظارات را برآورده کند و هرچند تیمش همواره در بالای جدول حضور داشت اما به دلیل نتایج غیرقابل قبولی که در تقابل با رقبای صدر جدولی به دست آورد نتوانست رضایت مدیران باشگاه را جلب کند. ابتدای فصل جاری‌ همواره زمزمه‌های برکناری این مربی به گوش می‌رسید اما چالش‌هایی که او با مسئولان باشگاه تراکتور داشت باعث نشد که این مربی از سمت خود برکنار شود تا درنهایت خودش حکم جدایی‌اش را امضا کرد.

حکایت عجیب مربیان تراکتور
حکایت مربیان شاغل در تیم تراکتور در دوران محمدرضا زنوزی بسیار عجیب است. تاکنون هیچ مربی‌ای نتوانسته یک فصل کامل را به‌عنوان سرمربی در این تیم فعالیت کند. چند ماه قبل با تمدید قرارداد خمز به نظر می‌رسید بالاخره تراکتور روی خوش ثبات را می‌بیند؛ چراکه زنوزی در همان زمان ادعا کرده بود این مربی اسپانیایی یکی از بهترین مربیانی است که او در فوتبال دیده است. داستان تکراری ناکامی مربیان با تراکتور اما همچنان پابرجاست و قرار نیست این طلسم شکسته شود. با وجود اینکه به نظر می‌رسید تراکتور با خمز چند فصل را سپری خواهد کرد اما تقدیر برای تراکتور این‌طور رقم خورده بود که هیچ فصلی را با یک مربی تا انتها به پایان نرساند. هرچند خمز بیش از سایر همکارانش در تیم زنوزی مربیگری کرد اما او هم به انتهای فصل نرسید تا آمار برای تراکتور همچنان حفظ شود. بعد از اینکه زنوزی در سال ۱۳۹۷ مالکیت تراکتور را برعهده گرفت تاکنون ۱۶ مربی به خدمت گرفته است که سه تن از آنها موقت بودند. جان توشاک، محمد تقوی، ژرژ لیکنز، مصطفی دنیزلی، احد شیخ لار(موقت)، ساکت الهامی، علیرضا منصوریان، مسعود شجاعی (موقت)، رسول خطیبی، فیروز کریمی (موقت)، فراز کمالوند، زوونیمیر سولدو، ارطغرل ساغلام، قربان بردیف و پاکو خمز مربیانی هستند که در این ۶ سال حضور زنوزی در باشگاه تراکتور یکی پس از دیگری روی کار آمده و برکنار شدند. جالب اینکه دو مربی اخیر تیم تراکتور به اختیار خود از این جمع جدا شدند. بردیف که از دوستان صمیمی زنوزی است و همین حالا هم زمزمه‌های مذاکره او با تراکتور شنیده می‌شود به دلیل پیشنهاد بهتری که از روسیه داشت به میل خود تراکتور را ترک کرد. پاکو خمز نیز به دلایلی ترجیح داد که دیگر در ایران نماند؛ هرچند مدیران باشگاه تراکتور نیز بدشان نمی‌آمد این مربی را برکنار کنند اما مبلغ بالای قرارداد او و حمایتی که از سوی هواداران می‌شد به آنها اجازه چنین ریسکی نمی‌داد اما درنهایت خمز خود مایل به جدایی شد و هم خواسته باشگاه را فراهم کرد و هم هواداران در مقابل این تصمیم سکوت کردند.
این همه هزینه برای هیچ
در بین تیم‌های مدعی در سال‌های اخیر رقابت تنگاتنگی در هزینه کردن به وجود آمده است و تراکتور نیز هیچ‌گاه از این قافله عقب نبوده و با استناد به اظهارات مدیران این باشگاه مالک تیم هرگز برای مربیان چیزی کم نگذاشت. هرچند اغلب نمی‌توان به تیم‌های خصوصی به خاطر هزینه‌هایشان انتقاد چندانی کرد اما تراکتور با وجود همه هزینه‌های هنگفتی که در این سال‌ها انجام داد، به موفقیت نرسید. جالب اینکه تنها قهرمانی که تراکتور در این سال‌ها به دست آورد به همراه ساکت الهامی در جام حذفی بود که اتفاقا در مقایسه با دیگر مربیان قرارداد چندانی نداشت. حال سوالی که باید از زنوزی پرسید این است که در ازای هزینه‌های هنگفتی که همواره برای تیمش کرده چه چیزی به دست آورده و چرا مربیانی که با این تیم قرارداد می‌بندند درنهایت نتیجه نگرفته و پیش از اینکه فصل تمام شود از این جمع جدا می‌شوند؟ بی‌ثباتی بدون شک بزرگ‌ترین دشمن تراکتور در این سال‌ها بوده و اگر زنوزی و همکارانش نتوانند آرامش و تمرکز را به تیم برگردانند، حتی کسب رتبه سوم هم خیلی در دسترس نخواهد بود. همین حالا هم تراکتور در فاصله ۱۰ امتیازی با صدر جدول قرار دارد و رسیدن به استقلال و پرسپولیس کار سختی است. از این رو تراکتور با از دادن شانزدهمین مربی خود درحالی‌که هنوز ۷ هفته به پایان فصل باقی است به نوعی شانس دیگری برای قهرمانی را هم از دست داد.