سیامک خاجی، دبیر گروه ورزش: کیفی‌سازی و کاهش تعداد اعضای کاروان اعزامی به بازی‌های آسیایی هانگژو یکی از شعارهای کمیته ملی المپیک پیش از این مسابقات بود. در این میان نگاهی به عملکرد روسای فدراسیون‌ها در هانگژو نشان می‌دهد که برخی از آنها بعضی اصول اولیه مدیریت را رعایت نکرده و رفتارهایی داشتند که برای ورزش ما جالب توجه نیست.
1- مهدی تاج: شاید چندان نیازی به اینکه رئیس فدراسیون فوتبال راهی هانگژو شده تا نظاره‌گر دیدارهای تیم ملی امید شود، نبود. آن هم در حالی که فوتبال ما این روزها درگیر معضلات و مشکلات زیادی است که حضور تاج در محل فدراسیون را مهم‌تر از رفتن به چین می‌کند. عجیب‌تر اینکه او حتی پس از ناکامی تیم امید در این تورنمنت و فاجعه شکست برابر هنگ‌کنگ هیچ واکنشی به این اتفاق نداشته است.
2- غلامرضا شعبانی‌بهار: یکی از ویدئوهای عجیبی که در میانه مسابقات از هانگژو مخابره شد مربوط به رئیس فدراسیون تیراندازی‌با‌کمان بود. او که ورزشکارانش در این رقابت‌ها نتوانستند انتظارات را برآورده کرده و بدون کسب حتی یک مدال به کشور برگشتند، در این فیلم مشغول گریه کردن بابت عدم نتیجه‌گیری تیراندازانش است. اتفاقی که شاید برای بسیاری باور‌نکردنی بود. کسی که مدت‌ها در ورزش حضور داشته و حتی مدتی معاون وزارت ورزش بوده باید بداند که شاید چنین رفتاری از یک ورزشکار و حتی مربی طبیعی باشد اما برای کسی که باید زیرمجموعه خود را به خوبی مدیریت کند و در مواقع حساس به آنها آرامش دهد یک گاف بزرگ محسوب می‌شود.
3- عباس اورسجی: رئیس فدراسیون کبدی ایران که کمتر از یک سال پیش رئیس کنفدراسیون کبدی آسیا نیز شد در فینال این دوره عملکردی ناامید‌کننده از خود نشان داد. دیدار ایران برابر هند بر سر یک صحنه جنجالی خبرساز شد و مسابقه نزدیک به یک ساعت متوقف شد. در حالی که از اورسجی انتظار می‌رفت در این غائله دخالت کرده و با توجه به سمت خود در این کنفدراسیون بتواند حق کبدی ما را بگیرد اما تنها به چند اعتراض بسنده کرد و ظاهرا هندی‌ها از او قدرت بیشتری داشتند که درنهایت حرف خود را به کرسی نشاندند. شاید اورسجی برای حفظ کرسی خود در آسیا نمی‌توانست یا شاید نمی‌خواست دخالت زیادی داشته باشد تا بعدا از حمایت برخی کشورها از جمله هند محروم نشود.
4- روح‌الله حسینی: رئیس فدراسیون بوکس پیش از شروع مسابقات در صحبت‌های خود صحبت از دو تا سه مدال برای مشتزن‌های ایران کرده بود و معتقد بود نمایندگان ایران می‌توانند این تعداد مدال را از هانگژو به ارمغان بیاورند اما پس از پایان بازی‌ها در اظهارنظری جالب و تغییری 180 درجه‌ای عنوان کرد که پیش‌بینی این نتیجه را می‌کردیم و شجاعت کردیم که تیم را به هانگژو فرستادیم. سوال اینجاست که چگونه او قول مدال داده در حالی که همه نمایندگان ما حذف شدند و پس از مسابقات تازه به یاد آورده که پیش‌بینی این نتیجه را می‌کرده است.
5- هادی ساعی: پرافتخارترین المپین ورزش ایران در مدیریت نتوانسته چندان موفق باشد و حالا تکواندو ما برای نخستین بار در تاریخ حضورش در بازی‌های آسیایی بدون کسب مدال طلا رقابت‌ها را به پایان می‌رساند. اتفاق قابل توجه در این فدراسیون حضور دبیر آن در اکثر سفرهای تیم‌های تکواندو است تا عملا همراهی تیم‌ها برایشان اولویت بیشتری از اداره فدراسیون داشته باشد. از طرف دیگر در حالی که در فاصله کمی از این بازی‌ها تکواندوکاران باید در مسابقات گرندپری شرکت می‌کردند غیبت مربی بدنساز تیم در کنار آنها که می‌توانست در فاصله دو مسابقه مهم آنها را آماده کند از دیگر تصمیمات قابل توجه در این فدراسیون مهم و مدال‌آور است.