اروپا قصد دارد وابستگی‌اش به چین به‌ویژه در زنجیره تامین را کاهش دهد، اما به‌نظر نمی‌رسد کار به این سادگی‌ها هم باشد. این را هم مزه‌مزه کردن کلمات و عبارات مقامات اروپایی در‌این‌باره نشان می‌دهد و هم مواضع متفاوت و بعضا متضاد قدرت‌های اروپایی. به‌عنوان نمونه درحالی‌که آلمان به‌تازگی برای نخستین‌بار استراتژی سخت و غافلگیر‌کننده‌‌ای را برای مواجهه برلین با پکن منتشر کرد و در آن بر تفکر «تفکیک شدن» و طرح‌هایی برای متنوع‌سازی زنجیره‌های تامین، کاهش خطرات قرار گرفتن شرکت‌های آلمانی در بازار چین، تقویت غربالگری سرمایه‌گذاری و کنترل‌های صادراتی صحه گذاشت، «برونو لومر»، وزیر اقتصاد فرانسه از اساس این موضوع را رد کرد و از مخالفت پاریس با تفکر «تفکیک شدن» سخن گفت و بر دسترسی به بازار چین تاکید کرد. مهر به نقل از راشاتودی نوشته که لومر، روز گذشته پس از مذاکره با هی لیفنگ، معاون نخست‌وزیر چین در پکن گفته «ما کاملا با ایده تفکیک (از چین) مخالفیم. تفکیک یک توهم است.» او تفکیک اقتصادهای آمریکا، اروپا و چین از یکدیگر را نامحتمل دانسته و گفته که «پاریس دوست ندارد در مسیر دسترسی به بازار بزرگ چین، با موانع قانونی یا سایر موانع روبه‌رو شود.»
در دهه‌های گذشته چین با افزایش همکاری‌های بین‌المللی مسیری را دنبال کرده که منجر به رشد اقتصادی قوی، کاهش چشمگیر فقر و رفاه قابل توجه برای شهروندان این کشور شده است. رشد چین، سود قابل توجهی را نیز به جیب اروپا و شرکت‌های این کشورها که در چین مشغول فعالیت هستند، سرریز کرده است. از همین رو نیز تجارت کلی چین و اتحادیه اروپا بین سال‌های 2002 تا 2019، 428 درصد رشد داشته است. اکنون اما اروپا متاثر از آمریکا و احتمالا برخی سیاست‌های هوشمندانه چین -که قصد دارد درعین کاهش وابستگی به سایر کشورها، بیشتر زنجیره‌های تولید بین‌المللی را به پکن وابسته کند- خطرات اتکای بیش از حد به صنعت چین برای اروپا مشخص شده و این قاره تلاش می‌کند تا با عباراتی همچون «تفکیک»، «خطرزدایی» و «تنوع‌بخشی» سیاست‌هایی را برای کاهش وابستگی به چین اعمال کنند. این موضوع در بیانیه مشترک سران «جی۷» در ماه می در ژاپن نیز مورد تاکید قرار گرفت. سران جی‌7، پکن را متهم به «دستکاری اقتصاد جهان» کردند....ادامه مطلب