مصطفی سوری، معاون اقتصادی و سرمایه‌گذاری تامین اجتماعی در گفت‌وگو با «فرهیختگان» تشریح کرد:
 اگر بخواهیم خانواده تامین اجتماعی را برآورد کلی داشته باشیم حدود 140 هزار کارمند و پرسنل دارد.

این سازمان تعداد 18 شرکت مستقیم دارد که یکی از آنها مجموعه شرکت‌های شستا است. شستا در دل خود 163 شرکت مدیریتی دارد که از این 163 شرکت، 9 هلدینگ مستقیم شستاست و 154 شرکت نیز در لایه‌های مدیریتی دیگر قرار می‌گیرند و 92 شرکت نیز غیرمدیریتی آن می‌باشد... از اینها، تعداد 68 شرکت بورسی و 279 شرکت غیربورسی است.

این 347 شرکت تقریبا 914 سیت هیات مدیره و بیش از 200 مدیرعامل دارند.حدودی می‌توان گفت کل دارایی‌های تامین اجتماعی نزدیک به 1300 تا 1400  هزار میلیارد تومان به قیمت روز است.

طبق برآورد‌های انجام شده بین 70-60 درصد شرکت‌های ما ناشی از رد دیون دولت است... ریشه مطالبات ما از دولت به حدود 25 سرفصل و ردیف قانونی برمی‌گردد.

از دیدگاه سازمان تامین اجتماعی، طلب این صندوق از دولت رقمی بالغ بر570 هزار میلیارد تومان است.

دولت می‌گوید من چیزی را قبول می‌کنم که حسابرسی شده باشد. حرف دولت این است که اگر یک‌سری فرم‌ها و کارهایی را در وزارت اقتصاد انجام داده باشید من تایید می‌کنم. چیزی که حسابرسی شده باشد رقم 460 همت تا پایان 1400 بوده که اسناد آن نیز موجود است.

مثلا در سال 1399 شرکت‌هایی که به تامین اجتماعی واگذار شد، با توجه به اینکه در اوج رشد بورس (تا مرداد 1399) بود، با قیمت‌های بسیار بالا به سازمان تامین اجتماعی واگذار شدند که هنوز هم با وجود رشد بورس، ما هیچ سودی از این شرکت‌ها نه تنها به دست نیاوردیم بلکه هزینه‌های قابل توجهی هم برای سرپا نگه‌داشتن آنها کرده‌ایم.

 جمعا نزدیک به 80 یا 89 هزار میلیارد تومان باید رد دیون انجام شود. ما رایزنی کردیم، یعنی تمام تلاش خود را در 4-3 ماه آخر سال کردیم و خدا لطف کرد و دولت محترم هم همکاری کرد آن مصوبه را برگرداندیم و تمام 8-7 شرکت را روی سه شرکت اصلی بستیم. 

 با تجربه بدی که از سال 1399 وجود داشت، ما در مدیریت جدید در مورد این دو سهم از 5 سهم یک «نه» گفتیم و خیال خود را راحت کردیم. پس دو سهم را نگرفتیم و از 80 هزار میلیارد تومان حدود 72 هزار میلیارد را در قالب سه سهم خوب گرفتیم. این اتفاق مثبت و خوبی بود که در آن دوره رقم خورد. یعنی کیفی‌سازی وصولی‌های ما از دولت بود. در سال 1401 حدود 85 هزار میلیارد تومان قرارداد با سازمان خصوصی‌سازی بستیم. کلا یک سهم خوب انتخاب کردیم و آن را گرفتیم و اجازه ندادیم جنس بد در سبد رد دیون دولت به سازمان تامین اجتماعی بگذارند.  

وقتی دولت جدید سرکار آمد با 89 هزار میلیارد تومان تسهیلاتی مواجه شد که در دولت قبل از بانک رفاه گرفته شده بود. در دولت‌ گذشته هر ماه وقتی سازمان تامین اجتماعی کسری داشت، راحت می‌گفتند بانک رفاه پول پرداخت کند و کار به جایی رسیده بود که اضافه برداشت از بانک مرکزی و غیره به خط قرمزها رسیده بود و حتی خط قرمز را رد کرده بود. زمانی که ما آمدیم، بانک مرکزی گفت بانک رفاه دیگر حق ندارد به سیستم تامین اجتماعی تسهیلات بدهد.