محمدعلی دهقانپور، دبیر انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز، درباره شخصیت مرحوم شفیعی گفت: «سال 97 با ایشان آشنا شدم. از همان ابتدا بهشدت خونگرم بود و به دانشجو بها میداد. بسیار انسان باکمالات و جزء نوابغ بود. از اینجهت که دانشجو و شرایط را درک میکرد. ما هر زمانی که به مشکل برمیخوردیم، با او صحبت میکردیم و همیشه دست پر برمیگشتیم و راهگشا بود. هیچ زمانی نبود که به او مراجعه کنیم و دست خالی برگردیم. هرزمانی که نیازی داشتیم، ایشان وقتی در اختیار ما قرار میداد و نیاز ما را برطرف میکرد. برای مثال یک هفته قبل از فوتشان جلسهای به مناسبت روز جهانی زن داشتیم و به مشکل مالی برخورده بودیم. دانشگاه با ما همکاری لازم را نداشت و ایشان تمام و کمال هزینهها را پرداخت کرد و از کار ما بسیار استقبال کرد. در دورهای که جهاد اکبر داشتیم نیز باز هم ایشان تقبل هزینهها را کرد و اگر نبود، نمیتوانستیم طرحهایمان را اجرایی کنیم.»
وی در ادامه بیان کرد: «برای ایشان ملاک نبود که افراد چه تفکری دارند یا چه نوع پوششی دارند و... عقاید افراد نیز مهم نبود. برایشان فرقی نداشت و تمامی افراد را فرزند خود میدانست و بهراحتی با آنها صحبت و درددل میکرد و تمامی مشکلات دانشجویان را میشنید. اگر در دانشگاه مشکلی بود یا دانشگاههای استان با یکدیگر دچار مشکل میشدند یا در مجموعه دانشگاه موردی پیش میآمد، او تا حد زیادی راهگشا بود و حلال مشکلات بود.»
وی درباره وجهه مرحوم شفیعی بین مردم گفت: «بخشی از وجهه ایشان بهخاطر پدر و خانواده متدینی که داشتند در بین مردم بسیار خوب بود. همیشه با مردم بودند. در سال 98 که سیلی در خوزستان آمد، خودش پای کار آمد و با دانشجویان گروه جهادی را شکل داد و مستقیما در این کار دخیل بود.»
دهقانپور به فعالیتهای مهم این شخصیت اشاره کرد و گفت: «ازجمله کارهای مهمی که وی انجام داد میتوان به تعامل با مردم اشاره کرد. دومین کار مهم ایشان این است که زمانی که وارد دانشگاه شهید چمران شد بهصورت کلی ماهیت گروه معارف را تغییر داد و استادان بهتری روی کار آمدند. مورد سوم نیز این است که ارتباط بین دانشجویان با نهاد رهبری بهتر شده است. تشکلها توانستند ارتباط تنگاتنگی با نهاد رهبری بگیرند. او از لحاظ فکری و معنوی و از لحاظ مادی به ما کمک شایانی کرد. اگر از تشکلهای دانشگاه بپرسید میگویند مرحوم شفیعی پدر معنوی ما بود.»
* نیما ایمانجانی