به گزارش «فرهیختگان»وقتی برانکو ایوانکوویچ بعد از هت‌تریک در قهرمانی لیگ برتر از پرسپولیس جدا شد، اکثریت هواداران پرسپولیس بر این باور بودند که این تیم بدون کادر کروات به پایان دوره درخشانش رسیده و زمین خواهد خورد. شاید حضور یک مربی خارجی بزرگ می‌توانست نظرشان را تغییر دهد، اما انتخاب کالدرون هم تغییری در شرایط ایجاد نکرد. قرمزها لیگ را هم بد شروع کردند تا تقریبا همه مطمئن شوند که وقت قدرت‌نمایی دیگر تیم‌ها رسیده، با این‌حال تیمی که برانکو ساخته بود، کم‌کم با کالدرون هم در مسیر خوبی قرار گرفت و به قهرمانی نیم‌فصل رسید.
مربی آرژانتینی اما در میانه راه جدا شد تا مثل همتایش در تیم رقیب به‌خاطر عدم دریافت به‌موقع دستمزد، شکایت و دریافت غرامت به‌جای فعالیت را برگزیند. دوباره اماواگرها برگشت، ولی انتخاب گل‌محمدی تا حدی قرمزها را مطمئن کرد که هنوز هم می‌توانند مدعی اول قهرمانی باشند. پرسپولیس با یحیی چهارمین قهرمانی متوالی را جشن گرفت و بدون شک هم برانکو، هم کالدرون و هم گل‌محمدی در کسب این افتخار سهیم هستند، هرچند یحیی با کسب نتایج خارق‌العاده و قطعی کردن قهرمانی در فاصله چهارهفته مانده به پایان لیگ نقش کاملا پررنگ‌تری دارد.
در این بین باید به نقش بازیکنانی که این فصل برای پرسپولیس به میدان رفتند هم اشاره کرد؛ نفراتی که خیلی‌هایشان هر چهار قهرمانی را تجربه کردند و برخی دیگر هم در ادامه مسیر به جمع قرمزها اضافه شدند. در این بین عملکرد سه بازیکن بیش از سایر نفرات به‌چشم آمد.
علیرضا بیرانوند بدون تردید یکی از مهره‌های موثر قرمزها در قهرمانی‌های پرسپولیس بوده، اما در فصل جاری از نظر آماری (گل‌های خورده و تعداد بازی) افت کرد و خیلی‌ها آن را به کاهش انگیزه‌ها بعد از قطعی شدن حضورش در فوتبال بلژیک ربط دادند. با این‌حال رقیب او یعنی رادووشویچ در این فصل خوش درخشید و با کلین‌شیت‌های پیاپی نقش موثری در امتیازگیری پرسپولیس داشت. شاید به‌همین دلیل نتوانیم امسال برای انتخاب سه مهره برتر قرمزها سراغ بیرانوند برویم.
یکی از نفرات مذکور در خط دفاعی قرمزها حضور داشت و البته سومین قهرمانی پیاپی را تجربه کرد. شجاع خلیل‌زاده که مدت‌هاست او را گزینه لایق حضور در تیم ملی می‌دانند، همان‌قدر که بداخلاق بود و هست، مدافعی مستحکم و ارزشمند برای پرسپولیس بود و در شرایطی که کنعانی‌زادگان برای جا افتادن در ترکیب قرمزها به زمان نیاز داشت و سیدجلال حسینی هم دچار افت شد، توانست مرد اول خط دفاعی پرسپولیس لقب بگیرد. می‌گویند قرار است طلسم دعوت نشدنش به تیم ملی نیز بالاخره بشکند.
برای انتخاب بازیکن دوم لازم است به هافبک‌ها اشاره کنیم. پرسپولیس این فصل هم در میانه میدان عملکرد بسیار خوبی داشت که باعث شد مالکیت بازی‌ها معمولا در اختیار این تیم باشد. بشار رسن مانند سال‌های اخیر درخشید و امیری و نعمتی هم هرچه لیگ جلوتر رفت، درخشان‌تر ظاهر شدند، با این‌حال باتوجه به اینکه قرمزها امسال در فاز دفاعی بهتر از فاز هجومی ظاهر شدند، لازم است به عملکرد خوب دو هافبک دفاعی یعنی کامیابی‌نیا و نورالهی اشاره کنیم که البته شماره 8 پرسپولیس بهتر ظاهر شد. نورالهی به‌خوبی نقش یک هافبک دفاعی که در امر بازی‌سازی نیز مشارکت کند را برای تیم کالدرون و گل‌محمدی ایفا کرد و عجیب نیست که به‌زودی شاهد بازی‌های بیشتری از او در تیم‌ملی هم باشیم.
پرسپولیس تا اینجای کار صاحب بهترین خط حمله لیگ نیست و بعد از استقلال دوم است، با این‌حال دو بازیکن از این تیم در جمع بهترین گلزنان و بهترین پاسورها قرار دارند که یکی‌شان مهاجم نیست! مهدی ترابی که خیلی‌ها او را ستاره این فصل قرمزها می‌دانند، 10 بار موفق به گلزنی شد تا بالاتر از علیپور 9 گله در جدول قرار بگیرد و هر دو بازیکن نیز 5 پاس گل در کارنامه‌شان ثبت شده است. زدن 10 گل برای یک هافبک حتما آمار فوق‌العاده‌ای است و پرسپولیسی‌ها خوش‌شانس بودند که ستاره سایپا را جذب کردند؛ بازیکنی که اگر فصل بعد عضو این تیم نباشد، جای خالی‌اش به‌خوبی احساس خواهد شد. ما هم با کارشناسان هم‌عقیده‌ایم که ترابی بهترین بازیکن پرسپولیس در فصل جاری بوده است.