به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، صادق امامی، روزنامه نگار طی یادداشتی در روزنامه «فرهیختگان» نوشت: چهارشنبهشب گروه‌های ناشناس، پایگاه نظامی تاجی که در اختیار نیروهای ائتلاف به رهبری آمریکاست را مورد حمله قرار دادند. در این حمله حدود 18 موشک کاتیوشا 107 میلیمتری به پایگاه تاجی اصابت کرد و دو نظامی آمریکایی و یک نظامی بریتانیایی کشته و ۱۴ نفر دیگر زخمی شدند. نیروهای امنیتی عراق کمی بعد توانستند یک وسیله نقلیه که مجهز به پرتاب چنین راکت‌هایی بود را در فاصله چند کیلومتری محل حمله پیدا کنند.
بلافاصله پس از این حمله، سخنگوی حشدالشعبی عراق در بیانیه‌ای هرگونه دخالت نیروهای وابسته به خود در این حمله را تکذیب و اعلام کرد هرگونه حمله از سوی گروه‌های وابسته به حشدالشعبی، با قبول مسئولیت صورت می‌گیرد. مقامات آمریکایی همچون ژنرال کنت مک‌کنزی، از فرماندهی مرکزی آمریکا (سنتکام) بدون توجه به این بیانیه و ارائه اسنادی در ضدیت با آن مدعی شدند این عملیات توسط کتائب حزب‌الله انجام شده است تا با این ادعا بتوانند بار دیگر علیه این گروه عملیات کنند.
این اتفاق بامداد جمعه رخ داد و جنگنده‌های آمریکایی در چند حمله هوایی، پایگاه‌های وابسته به حشدالشعبی و گروه‌های ضربت و گردانی از ارتش عراق را هدف قرار دادند.
این پایگاه‌ها در مناطق مسیب، نجف، اسکندریه و جرف الصخر قرار داشتند. آمریکایی‌ها علاوه‌بر این، فرودگاه غیرنظامی و در حال احداث کربلا را نیز هدف موشکباران خود قرار دادند و در بیانیه‌ای مدعی شدند: «این حملات علیه پنج انبار سلاح برای کاهش قابل توجه توانایی‌های این گروه [کتائب حزب‌الله] برای انجام حملات در آینده علیه نیروهای ائتلاف ضدداعش (او‌ای‌آر) انجام شد.» براساس بیانیه فرماندهی عملیات مشترک عراق در این حملات، ۶ عراقی شهید و ۱۱ نفر زخمی شدند.
به‌دنبال این حملات و در میان اعتراضات مقامات عراقی به تجاوز آمریکا، مقامات آمریکا و انگلیس تلاش کردند مواضع مقتدرانه‌ای درباره هدف قرار دادن مواضع یک گروه از حشدالشعبی یعنی کتائب حزب‌الله بگیرند و این گروه را عامل حمله به پایگاه تاجی معرفی کنند. اینکه چه‌کسی در پشت این عملیات قرار داشته است، ماهیت رد و بدل آتش بین طرف‌ها و حتی روند آینده را مشخص خواهد کرد. اگر ادعای مقامات آمریکا و انگلیس مبنی‌بر دست داشتن کتائب در این حملات را بپذیریم، عملیات اخیر به‌معنای این است که اقدامات چندماهه اخیر آمریکا در عراق همچون بمباران مواضع کتائب حزب‌الله در البوکمال و همچنین ترور سردار سلیمانی و ابومهدی المهندس، نه‌تنها به تقویت امنیتی آمریکایی‌ها در عراق منجر نشده که این کشور را برای آنها ناامن‌تر کرده است.
از سوی دیگر، اگر این عملیات از سوی شورای فرماندهی برای مقابله با آمریکا ابلاغ شده باشد، به‌طور حتم این عملیات‌ها علیه مواضع و نیروهای آمریکایی تداوم خواهد داشت و گروه‌های مقاومت به‌طور واضح تلاش می‌کنند منازعه با آمریکا را به بالاترین سطح ارتقا دهند. اما اگر بیانیه قاطع حشدالشعبی درباره عدم نقش داشتن در این عملیات را مبنا قرار دهیم، می‌توان چنین گفت که عملا در عراق، یک جنگ پارتیزانی (چریکی) علیه آمریکا در‌حال شکل گرفتن است. در جنگ‌های چریکی، گروهی کوچک با استفاده هوشمندانه از تاکتیک‌های نظامی همچون بزن‌دررو و جابه‌جایی سریع، به یک نیروی بزرگ‌تر و کم‌تحرک‌تر ضربه می‌زند. این شیوه نبرد در چند دهه اخیر عمدتا علیه نیروهای اشغالگر که قدرت به مراتب بیشتری داشته‌اند، اجرایی شده است.
در این بین یک احتمال قوی‌تر وجود دارد. احتمالی که می‌گوید عملیات چهارشنبهشب را خود آمریکایی‌ها صحنه‌گردانی کرده‌اند. در دو ماه گذشته، گروه‌های ناشناس با استفاده از کاتیوشا چندین‌بار سفارت آمریکا را هدف گرفتند که البته هیچ سرباز آمریکایی در جریان این حملات آسیب ندید. به‌دنبال این حملات عادل عبدالمهدی، نخست‌وزیر پیشبرد امور و حتی گروه‌های مقاومت از این عملیات‌ها ابراز نگرانی کردند و آن را به ضرر کشور و به‌نفع آمریکایی‌ها برای دخالت بیشتر نظامی در عراق دانستند.
این‌بار تقریبا همان اتفاق سابق افتاد اما سه نیروی نظامی ائتلاف کشته شدند تا بهانه لازم به‌دست آمریکایی‌ها برای عملیات نظامی در عراق بیفتد. آنها در دی‌ماه پس از کشته‌شدن یک پیمانکار نظامی، مواضع کتائب حزب‌الله را در مرز القائم هدف قرار دادند و چند روز بعد هم سردار سلیمانی و ابومهدی المهندس را به شهادت رساندند. این موضوعی است که «حسن سالم»، نماینده پارلمان عراق نیز به آن اشاره کرده است. او در واکنش به حوادث چند روز گذشته نوشت: «... وقتی آمریکا به مزدورانش دستور می‌دهد که پایگاه‌هایش را بزنند، صدای سیاسیون عراق برای محکوم کردن این حملات بلند می‌شود!» تا مشخص شود که این احتمال جدی است.
برخلاف تجاوز دی‌ماه آمریکایی‌ها به مواضع نیروهای مقاومت، به نظر می‌رسد این‌بار آنها نقشه حساب‌شده‌تری را طراحی کرده‌اند و به‌دنبال اثرگذاری بر آینده سیاسی عراق هستند. از میانه آذرماه که عادل عبدالمهدی، نخست‌وزیر عراق در واکنش به اعتراضات مردمی از مقام خود استعفا کرد، عراق درگیر خلأ سیاسی شده و تاکنون تلاش‌ها برای انتخاب نخست‌وزیر جدید با بن‌بست مواجه شده است. در میانه اعتراضات، روزنامه الاخبار لبنان نوشت که آنچه در عراق تحت پوشش اعتراض‌های مردمی در جریان است، طرح کودتاست که آمریکا، امارات، عربستان و طرف‌هایی در کردستان در آن نقش دارند. قرار بود به‌دنبال سقوط دولت عبدالمهدی، یک شخصیت نظامی جایگزین او شود.
روز گذشته نیز «محمود المشهدانى»، رئیس سابق مجلس عراق پیش‌بینی کرد در آینده نزدیک «یک کودتاى نظامى در عراق با مدیریت آمریکایى اتفاق خواهد افتاد.» آمریکایی‌ها به‌دنبال این هستند تا با تغییر ساختار قدرت در عراق، نفوذ خود را برای همیشه در این کشور حفظ کنند و این امر امکان‌پذیر نیست مگر اینکه یک کودتا در این کشور اتفاق بیفتد و در این مسیر، اصلی‌ترین مانع، حشدالشعبی و گروه‌های وابسته به این نیرو هستند. بر همین اساس آمریکایی‌ها با به راه انداختن یک عملیات ایذایی در پایگاه تاجی، بهانه لازم برای هدف قرار دادن گروه‌های مقاومت و حتی ارتش عراق را به‌دست آوردند. آنها با این اقدام علاوه‌بر تقویت قدرت بازدارندگی‌شان در عراق، موانع شکل‌گیری یک کودتا در عراق را نیز از پیش پای خود برمی‌دارند.