به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، سپاهان این روزها حال خوبی با قلعه‌نویی و بازیکنان فعلی دارد و با پیروزی‌ای که مقابل تراکتور در هفته دهم به دست آورد توانست فعلا صدر‌نشینی خود را تمدید کند. سپاهان درحالی مقابل سرخ‌پوشان تبریزی قرار گرفت که تعدادی از بازیکنانش سابقه بازی طی سال‌های طولانی برای تراکتور را دارند و اتفاقا هنوز مطالبات خود را از این تیم متمول تبریزی دریافت نکرده‌اند. مهدی کیانی یکی از همین بازیکنان است که 11 سال در تبریز بازی کرد، اما جدایی‌اش از جمع سرخ‌پوشان با اتفاقات ناخوشایندی از سوی مالک این باشگاه همراه بود. گفت‌وگوی «فرهیختگان» با کاپیتان سابق تراکتور و حال حاضر سپاهان را در ادامه می‌خوانید.
سومین شکست متوالی تراکتور را رقم زدید. بازی چطور بود؟
به خاطر تساوی‌هایی که به دست آورده بودیم هم‌قسم شدیم تراکتور را شکست دهیم. می‌دانستیم بازی سختی در پیش است و خداراشکر که از یک فینال سربلند بیرون آمدیم. متحمل شدن 3 شکست برای تیم بزرگی مانند تراکتور که بازیکنان میلیاردی دارد قطعا اتفاق خوبی نیست، اما آنها هوادارانی دارند که می‌توانند با کمک‌شان از این مرحله عبور کنند.
وضعیت مطالباتی که از تراکتور داشتی به کجا رسید؟
هنوز پولی از آنها نگرفته‌ام و دوست ندارم در این وضعیت خیلی درباره این مساله صحبت کنم. چند وقت پیش شخصی که اسمش را نمی‌گویم از باشگاه به من زنگ زد و پیشنهاد عجیبی داشت و گفت اگر تو یک میلیارد طلب داری، 200میلیون تومان را بگیر و بقیه را ببخش! گفتم آن زمان که من در تراکتور بازی کردم هرگز دنبال پول نبودم، 11 سال در تبریز کار کردم ودرنهایت هم این‌طور به من می‌گویند. به هر حال خدا کند وضعیت فعلی تیم را دریابند، چراکه حیف است و برای هواداران آنها ناراحت هستم.
این روزها از افرادی که اطراف زنوزی هستند و مشاوره‌های نادرستی به او می‌دهند، صحبت‌های زیادی می‌شود. جالب است که ظاهرا این پیشنهادهای عجیب مالی به بازیکنانی مانند ایرانپوریان، شفیعی، ابراهیمی و... هم داده شده است!
دقیقا همین‌طور است. حرف‌هایی می‌زنند که آدم متعجب می‌شود. افرادی اطراف باشگاه تراکتور هستند که فقط به منافع خودشان فکر می‌کنند. من به احترام هواداران تیم صبر می‌کنم. زمانی که در گسترش فولاد هم بودم حواشی برای من درست کردند و در تراکتور هم همین‌طور. من همیشه به‌عنوان بزرگ‌تر جلو می‌رفتم و از مطالبات بازیکنان یا هواداران صحبت می‌کردم، اما بعدا متوجه شدم عده‌ای خودشان را پشت من پنهان کرده‌اند. زمانی که روزهای بد تراکتور بود هر کاری در توان داشتم برای تیم انجام دادم، حتی به خیلی از بازیکنان پول توجیبی می‌دادم، اما همان افراد حالا قایم شده‌اند و خیلی از اتفاقات را یادشان رفته.در فوتبال‌مان هم اتفاقات عجیبی در جریان است و به نظر می‌رسد برخی قصد دارند به اختلافات میان قومیت‌ها دامن بزنند و بارزترین آن هم هفته گذشته در تبریز اتفاق افتاد.من لر و لک هستم و 11 سال در تبریز زندگی و بازی کرده‌ام. تعصب آنها را به شهر و تیم‌شان دوست دارم، اما واقعیت این است که ما مردم یک مملکت به نام ایران هستیم که همه زیر پرچم امام حسین(ع) سینه می‌زنیم، نمی‌دانم این حرف و حدیث‌ها و اتفاقات از کجا آغاز می‌شود، اما بهتر است در فوتبال به همان کری‌های فوتبالی بپردازیم.
بگذریم، وضعیت این روزهای سپاهان نوید روزهای بهتری را می‌دهد و اصفهانی‌ها می‌توانند به یک جام امیدوار باشند. این درحالی است که قلعه‌نویی هم سال‌هاست جامی کسب نکرده و خیلی‌ها او را دیگر در جایگاه یک مربی افتخارآفرین نمی‌بینند!
تیم خیلی خوبی داریم که همه با هم رفیق هستند، اما برای قول قهرمانی دادن خیلی‌زود است. امیرخان رکوردی در فوتبال ایران دارد که حالا حالا‌ها کسی به او نمی‌رسد. این را نه به‌عنوان بازیکن بلکه رفاقتی می‌گویم. مهم نیست چه کسی جام قهرمانی را به دست می‌آورد، مهم جام پهلوانی است که باید دید آخر کار به چه کسی داده می‌شود. فکر می‌کنم امثال قلعه‌نویی که تمام عمر خود را به فوتبال ایران خدمت کرده‌اند هر سال باید یک جام بگیرند. او همیشه صاف و ساده و دلسوزانه کار می‌کند.
اما جو بیشتر استادیوم‌های کشور حتی شهرهایی که قلعه‌نویی برای آنها افتخاراتی آورده، علیه او است.
او بازیکنان بزرگی تحویل فوتبال ایران داده و درست است در برخی شهرها شاهد توهین‌هایی هستیم، اما آنها هوادار نیستند، منافع دیگری دارند و مطمئن باشید خیلی دوام نمی‌آورند.
در آخر، از وضعیت چمن ورزشگاه نقش‌جهان بگویید، به نظر خیلی مساعد نیست؟
مسئولان یکی از بهترین و زیباترین ورزشگاه‌های ایران را در اصفهان ساخته‌اند، اما نمی‌دانم چرا وضعیت چمن این‌گونه است! بهتر است فکری به حال آن کنند، چراکه وقتی روی آن پا می‌گذاریم، لیز می‌خوریم و قسمتی از چمن از زمین جدا می‌شود. حتی فکر می‌کنم زمین نقش‌جهان از یادگار امام تبریز لغزنده‌تر است و بهتر است زودتر بهبود پیدا کند تا بهانه هم دست ما بازیکنان ندهند!
* نویسنده: مهتاب لطفیان، روزنامه‌نگار