به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، حضور همزمان میلاد و مهرداد محمدی در دقایقی از دیدار تیم ملی ایران برابر کامبوج که با برتری پرگل شاگردان ویلموتس به پایان رسید، یکی از اتفاقات جالب تاریخ فوتبال ایران بود. تا به حال سابقه نداشته که دو برادر دوقلو همزمان در ترکیب تیم ایران به میدان بروند و این برای نخستین‌بار بود که این اتفاق در تیم ملی رخ می‌داد. پیش از این حضور دو برادر در ترکیب تیم ملی سابقه داشته، اما هیچ‌کدام از آنها دوقلو و تا این اندازه شبیه هم نبودند. مهدی و مرتضی فنونی‌زاده زمانی جزء نفرات اصلی تیم ایران بودند. همچنین برادران بیانی و البته پرویز و غلامحسین مظلومی سابقه ملی‌پوش بودن در یک برهه زمانی را داشته‌اند. در این میان برادران دیگری نیز بوده‌اند که یکی بیشتر از دیگری معروف و به شهرت رسیده و دیگر برخلاف برادرش یا نتوانسته به تیم ملی برسد یا به ندرت حضور در اردوها یا بازی‌های تیم ملی را تجربه کرده است. نفراتی چون مهدی و هادی مهدوی‌کیا، فرزاد و فرهاد مجیدی و همچنین چهار برادر بختیاری‌زاده که مشهورترین‌شان سهراب است که در جام‌جهانی و برابر آنگولا نیز موفق به گلزنی شده است.
دوقلوهای هلندی
بین بازیکنان خارجی شاید مشهورترین مورد برادران دی‌بوئر هستند؛ آنها نیز دوقلو بودند و در تیم ملی هلند درخشش فوق‌العاده‌ای داشتند. فرانک دی‌بوئر در پست مدافع میانی به میدان می‌رفت و رونالد دی‌بوئر هافبک و وینگر راست بود. آنها در مجموع 179 بار برای لاله‌های نارنجی به میدان رفتند که فرانک با 112 بازی ثبات بیشتری در تیم ملی داشت.
بیشترین حضور مشترک دوقلوها در تیم ملی مربوط به دو برادر مصری است. هشام و ابراهیم حسن روی هم 303 بازی ملی را تجربه کرده‌اند که هشام با 178 بار پوشیدن پیراهن این تیم، رکورددار تاریخ بازی‌های ملی دنیاست. او در طول مدت حضورش در تیم ملی مصر 69 بار دروازه حریفان را گشود و بهترین گلزن فوتبال ملی این کشور نیز به حساب می‌آید. برادرش هم در باشگاه صدتایی‌ها حضور دارد و با اینکه یک مدافع راست بود، اما 125 بازی ملی در کارنامه دارد.
سوئد نیز در سال‌های نه‌چندان دور در تیم ملی خود شاهد حضور دوقلوها بوده است. توماس راولی، سنگربان معروف تاریخ این کشور 143 بار درون دروازه این تیم ایستاد و برادرش آندره راولی که در پست مدافع میانی به میدان می‌رفت و البته همانند برادرش ثبات لازم را در تیم ملی نداشت، 41 مسابقه برای این تیم انجام داد. برادران آلتینتوپ نیز در فوتبال ترکیه سال‌ها همبازی بودند و البته همیت آلتینتوپ شهرت بیشتری برای خود دست و پا کرد و حضور در تیم‌های بزرگی چون بایرن‌مونیخ و رئال‌مادرید را نیز تجربه کرد. همین درخشش باعث شد در تیم ملی نیز 84 بازی انجام دهد، اما هلیل که بهترین دوران فوتبالش را در شالکه و کایزرسلاترن سپری کرده بود، 38 بار این فرصت را پیدا کرد که برای ترکیه بازی کند. برادران بندر یکی از دوقلوهایی که هنوز هم در فوتبال شاغل هستند، قرار بود از ستاره‌های آینده‌دار فوتبال آلمان باشند. آنها در آستانه 30 سالگی مجموعا 26 بار برای مانشافت بازی کردند که لارس تجربه بیشتری در این زمینه دارد و 19 بازی برای ژرمن‌ها به میدان رفته است. این دو هم‌اکنون در بایرلورکوزن نیز همبازی هستند، اما در سال‌های اخیر زیاد مورد توجه یواخیم لوو، سرمربی آلمان قرار نگرفته‌اند و مدت‌هاست به تیم ملی دعوت نشده‌اند.
درحالی که پل پوگبا، ستاره منچستریونایتد سال‌ها قبل تصمیم گرفت برای تیم ملی فرانسه بازی کند، اما دو برادر بزرگ‌تر که دوقلو هم هستند، انتخاب متفاوتی داشتند. این دو که به اندازه برادر کوچک‌شان مشهور نشدند و به خوبی می‌دانستند دعوت شدن‌شان به جمع خروس‌ها تقریبا غیرممکن است، تصمیم گرفتند برای تیم ملی گینه بازی کنند. ماتیاس که یک مهاجم است در این تیم آفریقایی تنها 5 بازی انجام داده و فلورنتین 29 ساله در پست مدافع میانی برای گینه 18 بار به میدان رفته است. فابیو و رافائل داسیلوا، یکی از مشهورترین دوقلوهای برزیلی هستند که در جوانی راهی منچستریونایتد شدند، اما تحت هدایت الکس فرگوسن نتوانستند به آن سطحی که انتظارش می‌رفت، برسند. آنها هرکدام دو بار حضور در تیم ملی برزیل را تجربه کردند، اما شانس حضور همزمان در زمین بازی را نداشتند.
از لادروپ‌ها تا برادران هازارد
در دنیای فوتبال برادران مشهور زیادی بودند که اگرچه اختلاف سنی داشتند اما همزمان در تیم ملی کشورشان به میدان رفته و موفقیت‌های زیادی را نیز تجربه کرده‌اند. یکی از مشهورترین نمونه‌ها برایان و میشل لادروپ هستند که زمانی در تیم ملی دانمارک درخشش زیادی داشتند. این دو مجموعا 190 بار پیراهن تیم ملی کشورشان را پوشیدند. ساحل‌عاج زمانی با حضور یحیی و کولو توره یکی از تیم‌های مدعی فوتبال آفریقا محسوب می‌شد. یحیی که در پست هافبک دفاعی بازی می‌کرد، حضور در تیم‌های بزرگی چون بارسلونا و منچسترسیتی را تجربه کرد و کولو نیز که دو سال از برادرش بزرگ‌تر بود برای آرسنال، منچسترسیتی و لیورپول به میدان رفته است. جالب اینکه کولو 21 بازی ملی بیشتر از یحیی انجام داده و در تیم ملی باسابقه‌تر است. مربی کنونی بایرن‌مونیخ نیز زمانی به همراه برادرش در تیم ملی کرواسی همبازی بود. نیکو کواچ که در زمان بازی یک هافبک دفاعی بود، برادر بزرگ‌تر روبرت کواچ است که او هم در خط دفاعی برای کروات‌ها بازی می‌کرد. نیکو 83 بار در این تیم بازی کرد و تنها یک بازی ملی کمتر از برادر کوچک‌ترش دارد. هر دوی آنها درحال حاضر در کادرفنی بایرن حضور دارند و همچنان در کنار هم هستند. یکی دیگر از نام‌هایی که برای هواداران فوتبال انگلیس آشناست، نام برادران نویل است. دو مدافع چپ و راست که هر دو برای منچستریونایتد بازی می‌کردند. البته گری سابقه بیشتری در تیم ملی دارد و 85 بار برای سه‌شیرها به میدان رفته است. درمقابل، فیل که زودتر از برادرش از یونایتد جدا شد در تیم ملی 59 بازی انجام داده و هم‌اکنون نیز هدایت تیم ملی بانوان این کشور را برعهده دارد که در جام‌جهانی اخیر نیز این تیم را به مقام سومی رساند و نشان داد برخلاف دوران بازی، در مربیگری از برادرش بسیار موفق‌تر است. گری در برهه‌ای کوتاه سرمربی والنسیا بود که نتایج بسیار ضعیفش باعث شد خیلی‌زود اخراج شود. برای انگلیسی‌ها البته در سال‌های دور دو برادر بسیار معروف‌تر نیز سابقه حضور در تیم ملی را داشتند؛ سربابی چارلتون، یکی از اسطوره‌های منچستریونایتد و سه‌شیرها و جک چارلتون که در دهه 60 میلادی از نفرات اصلی این تیم بودند.
در سال‌های اخیر نیز برادران هازارد در تیم ملی بلژیک در چند مسابقه همبازی بوده‌اند. ادن که به‌تازگی به رئال‌مادرید پیوسته، سال‌هاست نام خود را به‌عنوان یکی از بازیکنان بزرگ فوتبال اروپا مطرح کرده و تورگان نیز در چند فصل اخیر نمایش خوبی داشته که باعث شد در تابستان راهی دورتموند شود.
از دیگر برادران معروف فوتبالی می‌توان به جیووانی و جاناتان دوس‌سانتوس، فیلیپو و سیمونه اینزاگی، گابریل و دیه‌گو میلیتو و تئو و لوکاس هرناندز اشاره کرد.