به گزارش «فرهیختگان»، سیدمحمد حسینی، وزیر اسبق فرهنگ و ارشاد اسلامی از دانشجویان دانشگاه امام‌صادق(ع) بوده است. او در گفت‌وگو با «فرهیختگان» به بازخوانی مهم‌ترین ویژگی‌های شخصیتی و رفتاری مرحوم آیت‌الله مهدوی‌کنی در اداره دانشگاه امام ‌صادق(ع) پرداخت که در ادامه آمده است.

با توجه به اینکه شما از دانش‌آموختگان دانشگاه امام‌صادق(ع) بودید، درباره ویژگی‌های مرحوم آیت‌الله مهدوی‌کنی در رفتارشان با دانشجویان و سعه‌صدری که دربرابر منتقدان داشتند، صحبت کنید.

آیت‌الله مهدوی‌کنی پایه‌گذار و بانی دانشگاه امام صادق(ع) بودند و با اهتمام جدی که به امر تدریس، تعلیم و تربیت داشتند، کارهای مهم دیگر را رها کردند و وارد حوزه تدریس و آموزش شدند.

ایشان در دهه 60 و دولت وقت مسئولیت‌هایی همچون وزارت کشور، نخست‌وزیری و حتی امام‌جمعه تهران، عضویت در شورای نگهبان را برعهده داشتند اما همه این کارها را رها کردند و به‌دلیل اهمیتی که برای تربیت کادر و نیرو برای نظام قائل بودند، کار خود را در دانشگاه شروع کردند.

  آیت‌الله مهدوی‌کنی استاد اخلاق همه دانشجویان بودند

ایشان تلاش داشتند با تربیت دانشجویان و انتخاب اساتید مجرب بتوانند سطح دانش دانشجویان را افزایش دهند؛ خود ایشان نیز علاوه‌بر اقتصاد اسلامی، استاد اخلاق همه دانشجویان نیز بودند و روزهای شنبه درس اخلاق می‌گفتند که تاثیر بسیار زیادی در روحیه دانشجویان داشت.

  آیت‌الله مهدوی‌کنی در مواجهه با منتقدان از سعه‌صدر بالایی برخوردار بودند

فعالیت‌های انقلابی ایشان چقدر در جایگاه علمی‌شان نقش داشت؟

با وجود اینکه ایشان دبیرکل جامعه روحانیت مبارز بودند اما دربین دانشجویان و اساتید دانشگاه امام‌صادق(ع)، گرایش‌های مختلف وجود داشت و این‌طور نبود که ایشان دچار تنگ‌نظری باشند؛ درواقع آیت‌الله مهدوی‌کنی در مواجهه با منتقدان نیز از سعه‌صدر و بردباری بالایی برخوردار بودند.

ایشان معمولا در پایان درس اخلاق مسائل مهم کشور را که دانشجویان سوال می‌کردند، با انصاف توضیح می‌دادند و از افراط به‌دور بودند. درست است برخی اسم خود را اعتدال می‌گذارند اما کسی که حقیقتا در عمل مشی اعتدالی داشت، آیت‌الله مهدوی‌کنی بود.

آیت‌الله مهدوی‌کنی چه رفتارهایی داشتند که این تعبیر از ایشان می‌شود؟

ایشان مخالفان خود را می‌پذیرفتند، به‌طور مثال با بازرگان از نظر فکری مخالف بودند اما اگر جهات مثبت و خدمات قبل از انقلاب یا پایبندی به احکام شرعی داشتند، حتما آن را ذکر می‌کردند. آیت‌الله مهدوی‌کنی هیچ‌گاه در بیان مسائل بی‌انصافی نمی‌کرد و این روحیه تاثیر مثبتی بر دانشجویان داشت.  گروه‌هایی که در اوایل انقلاب خود را طرفدار امام می‌دانستند و مخالف آمریکا و علیه سرمایه‌داری بودند، بعدها دیدگاه‌شان تغییر کرد و جزء نیروهای غربگرا شدند. درواقع همین اصلاح‌طلبان امروزی افراطی جزء کسانی شدند که راه پیروی از ولایت را ادامه ندادند. با وجود این آیت‌الله مهدوی‌کنی آنها را از این تندرویی‌ها بر حذر می‌داشتند و درعین‌حال تاکید داشتند باید در برخورد با مخالف نیز جانب انصاف را رعایت کرد.

درخصوص دلایل و اهدافی که آیت‌الله مهدوی‌کنی به‌سمت ایجاد دانشگاهی با رویکرد امام‌صادق(ع) بعد از انقلاب رفتند هم توضیح بفرمایید.

انقلاب ما یک انقلاب اسلامی بود و نظام به‌عنوان جمهوری اسلامی نیاز به نیروها و عناصری داشت که هم با علم روز آشنا باشند و هم مبانی دینی را به‌خوبی بشناسند.  ما در بحث مدیریت، مسائل حقوقی، اقتصاد و حتی در ارتباطات به افرادی نیاز داشتیم که صرفا با مکاتب غربی آشنا نباشند، بلکه دیدگاه‌های اسلامی را نیز به‌خوبی بدانند و درجایگاه نظریه‌پردازی و کارهای تئوریک صاحبنظر باشند و به‌عنوان مدیرانی که می‌خواهند تصمیم بگیرند نیز اقدام کنند.

  کار ارزشمند آیت‌الله مهدوی‌کنی ایجاد عملی وحدت حوزه و دانشگاه بود

لذا کار ارزشمندی که آیت‌الله مهدوی‌کنی انجام داد، ایجاد عملی وحدت حوزه و دانشگاه بود. ما در کشور افرادی را داشتیم که صرفا درس‌های حوزوی خوانده بودند و عده‌ای نیز صرفا بحث‌های روز را دنبال می‌کردند و وجه مشترکی نداشتند. اما دانشجویان فارغ‌التحصیلان دانشگاه امام‌صادق(ع) که بعدها غالبا خود از اساتید این دانشگاه یا دانشگاه‌های دیگر شدند، در دستگاه‌ها و سازمان‌های مختلف نیز مشغول به‌کار شده و از این جهت نیروهای کارآمدی بودند.

اهمیت این مساله را آیت‌الله مهدوی‌کنی از روزهای اول انقلاب درک کردند که باید برای ترتیب نیرو وقت و زمان گذاشت و بسیاری از دانش‌آموختگان این دانشگاه در مسئولیت‌هایی همچون تدریس در دانشگاه، در وزارت خارجه، صداوسیما، سازمان فرهنگ و ارتباطات و وزارتخانه‌های مختلف اعم از ارشاد، اقتصاد و اکثر نهادها و ارگان‌ها حضور دارند.

اخبار مرتبط: