از سال ۹۲ هیچ قراردادی با تلویزیون نداشتیم

به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، بعد از انتشار مطلبی تحت‌عنوان «عادل و صداوسیما در چالش شفافیت»، شرکت آتیه داده‌پرداز جوابیه‌ای را برای ما ارسال کرد. ضمن انتشار متن این جوابیه گفت‌وگویی با امیر جلیلوند مدیر این شرکت داشتیم که در ادامه می‌خوانید.

درخصوص جوابیه سوالاتی دارم.

یک‌سری رقم‌هایی در گزارش شما آمده بود که من در جوابیه آنها را اصلاح کردم. 69 ریالی که در گزارش آمده است صحیح نیست و 89 ریال قیمت مصوب اپراتور است و هیات دولت هر سال این قیمت را مشخص می‌کند.

سوالی که الان داریم این است که همین رقم 89 ریال، برای چه زمانی بوده است؟

اصلا قیمت پیامک تغییری نکرده است. از زمان دوره دوم ریاست‌جمهوری آقای احمدی‌نژاد بود که قیمت‌ها دو نرخی شد که پیامک‌های فینگلیش (غیرفارسی) با پیامک فارسی، قیمت‌های متفاوتی داشتند. پیامک‌های فارسی 89 ریال شد و پیامک‌های غیرفارسی بیش از 220 ریال. اما چون پیامک‌های برگشتی ما فارسی و در قالب 70 کاراکتر بودند، رقم 89 ریال صحیح است.

با احتساب اینکه در جوابیه آمده شرکت شما از هر پیامک کمتر از 8 درصد کسب می‌کند، درنتیجه حدود 500 میلیون تومان عاید شرکت شما شده است.

نه این رقم درآمد است و نه سودی که شرکت برده است. مشکلی که در گزارش شماست اینکه واژه درآمد و سود را از هم تفکیک نکردید. وقتی شرکتی، سامانه پیام کوتاهی راه‌اندازی می‌کند که مختص یک برنامه تلویزیونی مثل برنامه نود است، طبیعتا یک‌سری هزینه‌ها از جمله نرم‌افزاری و سخت‌افزاری دارد که شما اصلا هیچ‌کدام از این هزینه‌ها را در گزارش لحاظ نکردید.

در گزارش، ما درآمدی که از هر پیامک عاید شما می‌شود را آوردیم و کاری به هزینه‌های شما نداشتیم.

وقتی شما از 6 میلیارد و 400 میلیون تومان نام می‌برید، یعنی اینکه شرکت ما این مقدار سود از ماحصل این کار برده است.

نه، در گزارش آمده بود که این مبلغ، درآمد پیامک‌ها است. به هر حال با همان فرضیات شما هم حساب کتاب کنیم باید در هر برنامه‌ای حدود 10 میلیون شرکت‌کننده پیامک می‌دادند تا شما فقط ضرر نکنید؟

شما از کجا می‌دانید که ما ضرر نکردیم.

یعنی ضرر کردید؟

بله، ضرر کردیم. قبل از هر چیزی بهتر است که ساز وکار این پیامک‌ها را برای شما بگویم. وقتی یک نفر پیامکی را برای یک برنامه‌ای مثل نود ارسال می‌کند چه اتفاقی می‌افتد؟ پولش را چه‌کسی می‌دهد؟ پولش را مخاطب می‌دهد و به اندازه همان پول پیامک عادی است. حالا اینجا در پاسخ به هر پیامی که مخاطب‌ها برای برنامه می‌فرستند، یک پیامک بازگشتی تبلیغاتی به آنها باز ارسال می‌شد. پیام تبلیغاتی هم مختص اسپانسری بود که با صداوسیما قرارداد داشت. پکیج برنامه نود در قالب یک سری آیتم‌های مشخص تبلیغاتی با قسمت بازرگانی صداوسیما بود و هزینه هر پیام برگشتی هم از همین اسپانسرها گرفته می‌شد. یعنی اسپانسرها باید هزینه پیامک برگشتی (که حدود 85 درصدش هزینه‌های اپراتور است) را پرداخت می‌کردند.

پس شما به صداوسیما پولی نمی‌دادید؟

نه، ما به صداوسیما پول نمی‌دادیم. صداوسیما در قالب یک‌سری قراردادهایی با اسپانسر، پول فضاهای تبلیغاتی را می‌گرفته است. مثلا این اواخر برای هر برنامه، حدودا 300 میلیون تومان بوده است. این فضاهای تبلیغاتی هم از جمله تبلیغات‌های محیط برنامه بوده تا زیرنویس‌ها، جایزه‌ها و پویش و چیزهای دیگر. حالا این وسط هم اسپانسر و فضای تبلیغاتی پیامک‌های بازگشتی، فقط هزینه اپراتور را به ما پرداخته می‌کرده است.

سوالم این است که این وسط شما پولی به صداوسیما ندادید؟

از سال 92 تا 97، قسمت بازرگانی صداوسیما مستقیما با اسپانسر در ارتباط بوده است. اما در سال‌های قبل از 92 ما یک‌سری قرار‌داد با تلویزیون داشتیم که فضاهای تبلیغاتی را می‌فروختیم. مثلا  با قسمت مدیریت امور عمومی در ارتباط بودیم و آنها اسپانسری که معرفی می‌کردیم را تایید می‌کردند. حدود چهار، پنج سال همین‌طور بود تا اینکه از سال 92 به بعد روند تغییر کرد و دیگر ما صلاحیت انتخاب اسپانسر را نداشتیم.

شما در جوابیه گفتید هزینه کردید و سود چندانی نداشتید؟ چه هزینه‌هایی داشتید؟

ما از سال 97 همه‌چیز را به خود سازمان صداوسیما تحویل دادیم چون هیچ‌وقت نتوانستیم مدیران سازمان را قانع کنیم که این سامانه هزینه دارد. شما تصور کنید در شرایط عادی پهنای باند 80 مگا‌بایت است و ما در روزهای دوشنبه، پهنای باند را تا 300 مگا‌بایت می‌رساندیم که همه اینها هزینه داشت. به هر حال این سامانه هزینه داشت و بالاخره یا باید آنها اسپانسر می‌آوردند یا اینکه اجازه می‌دادند که ما اسپانسر بیاوریم. برای همین ما هم ادامه ندادیم. وقتی فضای تبلیغاتی دراختیار ما نیست و درآمدی نداشتیم حالا برنامه چه دو میلیون نفر شرکت‌کننده داشته باشد و چه 25 میلیون نفر.

مگر می‌شود شما اپلیکیشنی داشته باشید و ضرر بدهد و به مدت 4 سال فعالیت‌تان ادامه داشته باشد؟

اصلا قرار ما نبود که به مدت چهار سال ادامه داشته باشد. قرار بود یک سال باشد.

یعنی همان سال اول شما ضرر کردید و دوباره قرار‌داد را تمدید کردید؟

اصلا قراردادی نبود که ما بخواهیم تمدید کنیم. اما اینکه می‌گویید چرا باوجود ضرر‌دادن، همچنان این‌کار را ادامه می‌دادیم باید بگویم که به هر حال وقتی یک شرکتی بتواند برنامه پرمخاطبی مثل نود را ساپورت کند، به‌لحاظ فنی می‌تواند یک موفقیت محسوب شود. موفقیت این اپلیکیشن کمی نبود که بخواهیم بگویم به‌طور قطعی مثلا 100 میلیون سود کردیم.