کیان عبداللهی که از منابع خبری غیرهمسو با غزه اثبات می‌کند جنایت حمله به بیمارستان کار خود اسرائیل بوده است.

حسن برهانی که اخلاق را در پای کینه‌‌‌‌جویی‌ نفله‌ کرده، نه می‌تواند این نیکویی را ببیند و نه آن زیبایی را درک کند. اینجاست که نه حقوق‌خوانی به کار می‌آید و نه دانشگاهی بودن. آدمی باید اولا انسان باشد و اخلاقی عمل کند تا حقیقت و زیبایی را هم بتواند آن‌گونه که هست، درک کند. در غیر این صورت هر دو برای او پوشیده می‌ماند. 

ما یک سری مشکلاتی در کشور داریم که همه به آن اذعان دارند، همین بحث مشکلات اقتصادی زمینه ای ایجاد می‌کند که حرف های منفی بسامد بیشتری پیدا کند. بخشی هم به مشکلات رسانه‌ای ما برمی‌گردد که آنطور که باید و شاید در این صحنه چیرگی کاملا را بدست نیاوردیم، البته این به معنی پیروزی طرف مقابل نیست

نه می‌توان جنگ جهانی رسانه‌ای علیه ایران را انکار کرد، چرا که ندیدن آن مساوی با تحلیل غیرواقع بینانه‌ست و از طرفی هم اگر نقص های خودمان را هم نبینیم باز بخش مهمی از واقعیت را انکار کرده‌ایم. اینکه سهم کدام بیشتر از دیگری ست؟ جای بحث است.

پس از ترور شهید فخری‌زاده این تحلیل خیلی مطرح است که صهیونیست‌ها با طراحی و اجرای این ترور در واقع می‌خواستند راه دیپلماسی ایران و آمریکا و تزهای بامزه‌ای مثل بازگشت آمریکا به برجام! را ببندند؛ لذا پاسخ تلافی‌جویانه ایران به صهیونیستها، بازی در پازل نتانیاهوست.

به‌رغم تمام توصیه‌ها و تاکیداتی که در بیانات مراجع دینی و مذهبی درباره سبک زندگی مسئولان صورت گرفت، ایران جزء بسیار معدود کشورهایی است که در آنها اموال و دارایی مسئولان به‌صورت عمومی و به همه مردم اعلام نمی‌شود.