کتاب «نظریه انتقادی پس از برخاستن جنوب جهانی»
اگر قرار باشد یک تضاد درونی اتفاق بیفتد، احتمالا این قبیل کتاب‌ها که چیزی جز نقد درونی ساختار معرفت از درون خودش نیست، بتواند گام‌های موثری در این زمینه بردارند.
آقای رباین از آن حیث رویکرد پسااستعماری را محل نقد قرار می‌دهد که این نظریات درنهایت به سوی نوعی نسبی‌گرایی درمی‌غلتند. چیزی که رباین به‌دنبال آن است، ایستادن در جایی بین جهانشمول‌گرایی و نسبی‌گرایی است.
یادداشت