کتاب «ماه به روایت آه»
کتاب‌ها را می‌خواندم تا قهرمان‌های دین را بشناسم. ولی چیزی که به دستم می‌آمد، متن‌های پرطمطراق و احساسی بود. «ماه به روایت آه» اما شیوه‌ای متفاوت داشت. متن، روان و صمیمی و بدون هیچ تکلفی بود و لازم نبود تشبیه‌ها و استعارات را کنار بزنم که به هسته اصلی متن برسم.
فرصت برای کتاب‌خواندن بیشتر است و آنهایی که می‌خواهند شب‌ها در خلوت خانه خود به عزاداری بپردازند، می‌توانند کنار اشک بر مصائب حضرت سیدالشهدا(ع) چند صفحه‌‌ای از کتابی را هم ورق بزنند تا جان‌شان پای معارف این امام همام صیقل یابد.
یادداشت