پروژه ایرانشهری
به‌نظر می‌آید در انتخابات پیش‌رو یا در قرن جدیدی که در آن قرار گرفته‌ایم می‌توانیم شاهد چند امکان باشیم. یعنی امکان دارد یک نوع برایند اسلام‌گرایی مدنی و ناسیونالیسم مدنی ساختار قدرت در ایران را تغییر دهد یعنی مولفه‌هایی باشد که نوعی از هویت ملی با سویه‌های مدنی و نوعی از اسلام‌گرایی که نظام‌ها و نهادهای خود را هم ساخته ولی با خوانش مدنی، به‌هم برسند و قدرت را به‌گونه‌ای بازسازی کنند.
برای آنکه در این مقطع حساس تلنگری به این فضای صرفا سیاسی زده باشیم بد نیست اگر به سراغ اساتید این حوزه رفته و از آنها راجع به وضع دولت در ایران و چشم‌انداز آن بپرسیم.
یادداشت