پرستو صالحی
با وجود دیده شدن عشق ابدی در پلتفرم‌های اینترنتی اما کامنت‌ها و اظهارنظر‌های مخاطبان پای پست‌ها نشان از فاصله‌گذاری آن‌ها با محتوای این برنامه و اتفاقات حول آن دارد تا جایی که برخی شرکت‌کنندگان و عوامل را مجبور به توضیح دادن درباره آن کرده ‌است.
پرستو صالحی، مجری برنامه غیر اخلاقی «عشق ابدی» اعتراف کرد که باید اسم برنامه را خیانت ابدی بگذارند! او گفت: من از روی بی‌پولی مجبور به اجرا در این برنامه شدم؛ سازندگان این برنامه همه ترکیه‌ای هستند و اخلاق و خیانت هیچ اهمیتی برایشان ندارد!
اگر فضای عمومی جامعه ایرانی را بتوان از روی رفتار کاربران شبکه‌های اجتماعی و واکنش‌های آن تخمین زد که نوعی زیست مجازی آن‌ها را نشان می‌دهد، می‌توان گفت ابتذال موجود در تولیدهای اخیر همچنان مورد نفرت قرار گرفته و این قابلیت را دارد که به‌جای ورود گروه بالادستی به میدان، این برچسب‌سازی از سوی خود بدنه مردمی ساخته شود و به‌عنوان یک «نه» از بدنه مردمی به این پدیده‌ها پاسخ داده شود.
ضعف‌های برنامه‌ «عشق ابدی» فقط به فرم و ساختار آن محدود نمی‌شود؛ بلکه در دل اجرا هم شاهد نقض اصول اخلاقی و انسانی هستیم. این برنامه نه‌تنها توان پرداختن به مفاهیم عمیق در روابط انسانی را ندارد، بلکه حتی از رعایت ابتدایی‌ترین مرز‌های اخلاقی نیز عاجز است. در فضای حاکم بر برنامه، چیزی به‌نام «تعهد» عملاً بی‌معناست.
تحولات اخیر نشان داده برای باقی ماندن در مسیر پیشرفت و خدمت به جامعه، دانشگاه‌ها باید رویکرد خود را بازتعریف کنند. از این رو، مفاهیمی مانند دانشگاه باز مطرح شده‌اند که بر ایجاد ارتباط نزدیک‌تر با صنایع، دولت‌ها و جامعه تأکید دارند.
صالحی می‌گوید بعد از مواضع سیاسی‌اش در سال ۱۴۰۱ دیگر کسی به او تبلیغات نمی‌سپارد چون سفارش‌دهندگان یا در ایران هستند یا به ایران رفت‌وآمد دارند. اینها دلایلی هستند که پرستو صالحی به‌واسطه آنها می‌گوید می‌خواهد به ایران برگردد. آیا سزاوار است که پرستو صالحی، بی‌هیچ مانعی بتواند به ایران برگردد؟
یادداشت