پارچه
در حالی که در سال‌های گذشته ایران توانسته به تولید پارچه تنوع زیادی ببخشد و به تولید انبوه پارچه‌های مختلف برسد اما برخی تصمیمات غیرکارشناسی در این حوزه باعث شده است واردات بالای پارچه به تولید داخلی این کالا آسیب بزند.
درحالی‌که اتحادیه تولیدکنندگان و فروشندگان پوشاک می‌گوید بخش بزرگی از بازار پوشاک ایران به تصرف بنگلادشی‌ها درآمده، اما در واردات رسمی ایران از این کشور فقط «نخ و پارچه» دیده می‌شود.
برخلاف گزارش‌های اداره کل صنایع نساجی و پوشاک سلولزی که نیاز پارچه رومبلی را سالانه ۲۴ میلیون ‌مترمربع اعلام می‌کند، گزارش‌های نهادهای کارشناسی دیگر به کمیسیون اصل ۹۰ میزان مورد نیاز کشور را قریب به ۱۱۰ میلیون‌مترمربع اعلام کرده‌اند و این در حالی است که این گزارش‌های میزان تولید کشور را با افزایش ظرفیت تا پایان سال ۱۴۰۰ بین ۵۰ تا ۶۰ میلیون مترمربع می‌دانند و این نیاز وارداتی نیمی از مصرف کشور را ضروری می‌کند.
یکی از آن واحدهای تولیدی راکد که احیا شد، کارخانه سبلان پارچه اردبیل بود. این کارخانه پس از تملک از سوی یکی از بانک‌ها به‌سبب عجز در بازپرداخت تسهیلات، به شرایط نیمه‌تعطیلی کشیده شده بود و درطول ۱۴ سال فقط با ۱۰ درصد ظرفیت خود کار می‌کرد و به‌جای ۶ هزار نیرو -که قبل از تملک بانک داشت- فقط با ۶۰۰ نفر به‌فعالیت ادامه می‌داد!
در تحقیق و تفحصی که از سوی تیمی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی پیرامون واگذاری هفت‌تپه و تخلفاتی که در آن رخ داده، صورت گرفته، متوجه شدیم که برخی الزامات در این روند رعایت نشده‌اند و یکی از آنها، نحوه واگذاری اشتباه بوده و در این جریان به اهلیت خریدار شرکت توجهی نشده و شفاف‌سازی هم در روند واگذاری صورت نگرفته است.
کمتر از دو ماه از سفر رییس قوه قضاییه به استان اردبیل و بازدید از کارخانه سبلان پارچه بزرگترین کارخانه نساجی خاورمیانه، دادگستری استان اردبیل خواستار اعمال ماده ۴۷۷ و بررسی مجدد پرونده ورشکستگی و تملک کارخانه شد که مورد موافقت رئیس قوه قضاییه قرار گرفت.
توجیه شهرداری تهران برای عدم سیاه‌پوشی شهر در ماه محرم: پارچه سیاه نداشتیم!
یادداشت