پادکست رسانه مدرن و جدید هزاره سوم است. در دنیایی که تصویر همه جا را فرا گرفته، پادکست پادشاه رسانه صوتی فضای مجازی است؛ اگرچه گاه به اقتضا کار تصویری هم می‌شود. با این همه در پادکست، محتوای صوتی پیرامون اتفاقات یا آدم‌ها تولید می‌شود. یک رادیوی خودمانی. یک رادیوی از خودمان. وسوسه تبدیل شدن به صدایی که شاید شانس بیاوری و میلیون‌ها نفر بشنوند.

رادیوراه، بی‌پلاس، چنل‌بی و جافکری در صدر لیست پادکست‌های فارسی پرمخاطب قرار گرفتند.

پادکست‌هایی با موضوعات متنوع و جذابی مانند رختکن بازنده‌ها، هاگیر واگیر و خداحافظ آفریقا، تصویر یک فرد خلاق و پرکار از سیاوش صفاریان پور را نشان می‌دهد. به بهانه‌ روز جهانی «پادکست» با او گفت‌و‌گویی انجام دادیم که در ادامه می‌خوانید.

به بهانه 8 مهرماه روز جهانی پادکست به سراغ منصور ضابطیان رفتیم تا برایمان از دنیای پادکست‌ها بگوید. دنیایی که خیلی خیلی می‌تواند جذاب باشد. او در ادامه کارهایی که انجام می‌داد به سراغ ساخت یک پادکست به نام «جعبه» رفت. در شهریورماه مسابقه‌ای را هم برای انتخاب بهترین پادکست‌های ایرانی برگزار کرد.

محمدحسین بنکدار‌تهرانی، مدیریت گروه پادکست‌های «همیشه درمیان» را برعهده دارد. اولین دستاورد این مجموعه پادکست روزها در راه است که از آذر ۱۳۹۹ تا کنون بیش از ۵۴ قسمت منتشر شده است. این گروه تا‌کنون بیش از 14 هزار دقیقه برنامه را ساخته و در مجموع بیش از 3.5 میلیون دانلود داشته است. این گروه از نظر میزان تولید، رتبه نخست را در بازار پادکست فارسی دارد. گفت‌وگوی «فرهیختگان» با مدیر گروه پادکست‌های همیشه در میان را در ادامه می‌خوانید.

در ایران هم با اینکه آمار رسمی و دقیقی راجع‌به تعداد شنوندگان پادکست‌های فارسی در سال‌های قبل وجود نداشت و همین قضیه امکان مقایسه و به‌دست آوردن نمودار رشد را مشکل می‌کند، اما به‌هر‌حال به شکل محسوسی رشد مخاطبان پادکست‌های فارسی قابل مشاهده است.

محمدجواد ظریف در اتاق گفت‌وگویی در کلاب‌هاوس از «مذاکرات محرمانه ایران و عمان» صحبت کرده که توسط علی‌اکبر صالحی و به گفته او «علیرغم کارشکنی شدید سعید جلیلی و مخالفت احمدی‌نژاد انجام گرفت» و در نتیجه آن، حق غنی‌سازی ایران از سوی آمریکایی‌ها پذیرفته شد. جزئیات این مذاکرات چه بود؟ و چه کسانی در انجام آن نقش داشتند؟ نظر رهبری درباره این مذاکرات چه بود و چرا حسن روحانی از آن اطلاعی نداشت؟ داستان این مذاکرات محرمانه را گوش کنید..

معاون نخست‌وزیر اومد جلوی دسته و به طیب و رمضون گفت این عکس [آقا روح‌الله خمینی] رو بردارید. اما بر نداشتن. آقای معاون گفت آقا طیب بردار، بد می‌شه‌ها. طیب گفت می‌خوام بد بشه. رمضونم گفت مار چیه که توله‌ش چی باشه. رضاشاه و پسرشو می‌گفت.

اتفاقی قابل توجه که بخشی از تاریخ دفاع مقدس شده این است که در مقاطعی از آن سالها چیزی که در تعیین راهبردهای نظامی تعیین کننده بود، نه فنون جنگی بلکه فضای انقلابی بوده است.

نویسنده: زهرا شمیرانی، محمدحسین بنکدارتهرانی

هواپیمای شاه به سمت مصر از بالای سر اقیانوس‌ها پرواز می‌کرد و تلفن داخل کابینش مرتب زنگ می‌خورد. از جاهای مختلف تماس می‌گرفتن و خواهش می‌کردن هواپیما یه جایی لااقل چند ساعت متوقف بشه تا مرحله اول آزاد کردن گروگان‌ها جلو بره. یعنی لااقل بذارید گروگان‌گیرها رو فریب بدیم، یا کاری کنیم که حکومت ایران بهانه‌ای برای آزاد کردن‌شون داشته باشه و این کلاف باز بشه. حتی وکیل ایران هم چند بار تماس گرفت. یکی از آمریکایی‌ها ناراحت شد که چرا شاه به فکر اونا نیست. محمدرضا ته دلش اتفاقاً از این وضع راضی بود و خیلی دوست داشت که هر رابطه‌ای بین آمریکایی‌ها با حکومت جدید به هم بخوره. اون فکر می‌کرد حالا می‌تونه با زنده موندنش، تسلیم نشدنش و استعفاء ندادنش، انتقام بگیره...نویسنده: میلادجلیل‌زاده

بیست‌وشش دی ماه، شاهین آبی، همون بوئینگ ۷۰۷ که هواپیمای مخصوص سلطنتی بود، روی باند فرودگاه مهرآباد پارک کرد. بعد از شب‌هایی که تو سال بیست‌وپنج قوام‌السلطنه عرصه رو به محمدرضا تنگ کرده بود، بعد از نهم اسفند سال سی و بیست و پنجم مرداد سال سی‌ودو، این اولین بار بود که شاه وقتی گریه می‌کرد، اجازه داد همه ‌اشک‌شو ببینن. نخست‌وزیر شاه و شهبانو رو از زیر قرآن رد کرد و در حالی که فرح لبخند داشت و چهره شاه بغض‌آلود بود، از پله‌های طیاره بالا رفتن…نویسنده: میلادجلیل‌زاده

وقتی سینما می‌خواست بعد از انقلاب دوباره به صحنه‌ی جامعه برگرده، با این که به نظر می‌رسید تو بدترین اوضاعه، اتفاقاً چندتا موقعیت‌ ممتاز داشت. یه مسئله این بود که دیگه مردم مسلمون و مذهبی، سینما رو مثل قبل چیز ناجوری نمی‌دونستن. لااقل تماشای فیلم دیگه داشت همه جا عادی و مجاز می‌شد. تو دوره قبل، اکثر خونواده‌های مذهبی، سینما رفتن رو چیز بدی می‌دونستن و با اینکه جوون‌ترهاشون ممکن بود توی سن و سال پایین‌تر، چند بار خامی کنن و بخوان که سراغ این میوه ممنوعه برن، کلا سینما رفتن یه کار ناهنجار به‌حساب می‌اومد. اما حالا که سینما حلال شده بود، تعداد مخاطبای بالقوه‌ی اونم می‌تونست خیلی بیشتر بشه. یه اتفاق دیگه که اونم تونست موقعیت خوبی برای سینما دست و پا کنه، ورود آدمای جدید و استعدادهای نو بود. وقتی آدمای جدید بیان، کلی خلاقیت جدید با خودشون میارن. نکته سومی که می‌شه گفت به سینما تو این دوره کمک کرد، میل مسئولای دولتی و حکومتی به رقابت با سینمای غرب بود.

تاریخ ورود سینما به ایرانو همزمان با همون وقتی ثبت کردن که مظفرالدین شاه قاجار از فرنگ با خودش یه دوربین سینماتوگراف آورد به کاخ گلستان. اما چیزی که شاه آورد، سینما نبود، فقط دوربین بود. هزار جور تاریخ برای سینمای ایران نوشتن که اکثرشونم ادعا داشتن همه چیزو بی‌طرفانه روایت کردن. این‌بار اما روایتی بشنوید که نه ادعا می‌کنه تمام تاریخ سینماست، نه مدعی بی‌طرفی محض شده. بی‌منطق نباید حرف زد اما بی‌طرف هم نمی‌شه بود؛ خصوصاً اگه اصل حرفی که می‌زنی درباره «ایده» باشه. این مرور سینمای ایران از ابتدا تا سال اول قرن پونزدهم شمسی‌هـ، اما از چشم‌انداز ایده‌ای که سینما رو می‌سازه یا همون دلیلی که ما برای فیلم ساختن و فیلم دیدن لازم داریم...نویسنده :میلاد جلیل‌زاده