هوشنگ گلمکانی در گفتگو با رادیو مضمون گفت: «من چندین بار فیلم «تنگنا» امیر نادری را تماشا کرده‌ام و این فیلم در واقع از آن‌هایی است که با آن زندگی کرده‌ام. یادم هست زمانی امیر نادری به من گفت که دیگر تو صاحب فیلم «تنگنا» هستی نه من! از بس که از آن صحبت کرده بودم.»

هوشنگ گلمکانی در گفتگو با رادیو مضمون مطرح کرد: «یادم هست زمانی بود که از ترسمان، ویدیوها را توی پتو می‌پیچیدیم یا نوار vhs را توی شلوارمان قایم می‌کردیم! فیلم دیدن نسل ما با نسل فعلی واقعا خیلی متفاوت بود.»

هوشنگ گلمکانی می‌گوید؛ اصولاً اهالی ادبیات خود را برتر از اهالی سینما می‌دانند! علتش آن است که معتقدند ادبیات تم روشنفکرانه دارد.

هوشنگ گلمکانی در گفتگو با رادیو مضمون گفت:« اصولاً اهالی ادبیات خود را برتر از اهالی سینما می‌دانند! علتش آن است که معتقدند ادبیات تم روشنفکرانه دارد؛ ولی سینما با عوام سروکار دارد؛ بنابراین منزلت ادبیات از سینما بالاتر است.»

نایب‌رئیس هیات‌مدیره نماوا اخیرا مصاحبه‌ای داشت که در بخشی از آن به هزینه‌های تولید پروژه در این مجموعه اشاره می‌شد و پرسش‌های قدیمی درباره منطق اقتصادی کار در شبکه نمایش خانگی ایران را پررنگ‌تر می‌کرد.

در گفتگویی که با هوشنگ گلمکانی داشتیم، سخن از سینمای ایران در سال‌های ابتدای انقلاب اسلامی و به ویژه در دههٔ ۶۰ نیز به میان آمد. هوشنگ گلمکانی معتقد است به رغم سخت صریح امام خمینی که گفته بود «ما با سینما مخالف نیستیم؛ ولی با فحشا مخالفیم»؛ برخی افراد درون حاکمیت با اصل وجود سینما در ایران مخالف بودند. مدیریت سینمای ایران در دههٔ ۶۰ به دست افرادی سپرده شده بود که سیاست‌گذاری‌هایشان، سینما را از هدف اصلی خود که سرگرم کردن مخاطب است، دور کرد. به سینما به عنوان کلاس درس نگاه می‌شد و فیلم‌هایی با درون‌مایه‌های عرفانی که اصلا جذاب نبودند، تولید شدند. البته شاید این مدل تولید آثار جلوی ضدیت بیش از حد با اصل موجودیت سینما را گرفت؛ اما به هر حال سینمای ایران را در آن مقطع از ریل خود خارج کرد.

کتاب و گفتن از کتاب همیشه دوست‌داشتنی است، مخصوصا اگر از جانب کسانی باشد که زندگی‌شان با کتاب گره خورده است، پادکست رادیو مضمون و عیدانه روزنامه «فرهیختگان» را به گفت‌وگو با کتاب‌بازان حرفه‌ای اختصاص دادیم. گفت‌وگوهایی که تا پایان نمایشگاه کتاب ادامه پیدا می‌کند.

با هوشنگ گلمکانی که در آستانه هفتادسالگی تازه از پشت میزنقدنویسی برخاسته و پشت دوربین ایستاده، درباره آهو صحبت کرده‌ایم. از مسیری که او طی کرد و درنهایت به آهو رسید.

از وقتی لیست فیلم‌های جشنواره اعلام شد، بدون اینکه فیلم‌ها را دیده باشند، اعتراض می‌کردند که این چه جشنواره و چه فیلم‌هایی است. ابتدا باید فیلم‌ها را دید و بعد اظهارنظر کرد. به‌دلیل نارضایتی عمومی و به دلایل غیرسینمایی، از قهوه‌هایی که در سالن جشنواره داده می‌شود هم ایراد می‌گیرند. نق زدن صاحب فضیلت شده است.

منتقد و روزنامه‌نگار سینمایی در پاسخ به این سوال که بروز و ظهور این چهره‌ها به چه شرایطی بستگی داشته و سهم برنامه‌ریزی چه میزان بوده، گفت: «بروز استعدادهای جوان به‌خاطر تحمیل شرایط است.

با نگاهی منصفانه و غیراحساسی به وضعیت کنونی سینما و حضور چهره‌های جوان و البته پیشکسوت در کنار آنها متوجه خواهیم شد با اندکی مدیریت غیرسیاسی و تنگ‌نظری، چشم‌انداز روشنی در انتظار سینمای ایران خواهد بود.

آنچه می‌خوانید، گفت‌وگوهای کوتاهی است با هوشنگ گلمکانی و احمد طالبی‌نژاد منتقدان سینمایی و سلیم غفوی مدیر شبکه مستند که در مورد فضای مستندسازی امروز ایران صحبت کرده‌اند.