هدایت‌الله بهبودی
از سال ۸۲ با پیشنهاد و پیگیری گروهی از مردم سردشت، هشتم تیرماه به‌عنوان روز مبارزه با سلاح‌های شیمیایی و میکروبی نامگذاری شد. عده‌ای در جنگ‌های مختلفی که در آن بمباران شیمیایی اتفاق افتاد به شهادت رسیدند؛ اما هستند کسانی که ۳۵ سال است به دلیل مشکلات تنفسی که پیدا کردند از عوارض شدید ریوی، چشمی و پوستی رنج می‌‌برند و هر روز حال‌شان وخیم‌تر از روز قبل می‌شود. شنیدن خاطرات این افراد اگرچه غم‌انگیز است اما یادآوری سال‌های رنجی است که با مقاومت مردم ایران همراه بود.
چه می‌شود که هدایت‌الله بهبودی از دیگران متمایز می‌شود؟ او در روایتگری وقایع کجا می‌ایستد و از کدام زاویه‌ای به ساکنان سرزمین دیروز نگاه می‌کند؟ پرونده امروز برای کسی است که سال‌هاست قلمش را زمین نگذاشته است.
بهبودی در روایت تاریخ سعی می‌کند مواضع خود را نادیده بگیرد و صرفا روایتی منصفانه و صادقانه را با مخاطبان به اشتراک بگذارد. شواهد و قرائن نیز حاکی از آن است که بهبودی در هر دو مسیری که بیان شد، موفق بوده است و هم توانسته در حوزه تاریخ‌نگاری انقلاب اسلامی قله‌های مهمی‌ را فتح کند و هم در ایجاد ساختارهای تربیتی ادبیات انقلاب و مقاومت اثرگذار باشد.
استاد هدایت‌الله بهبودی تمام تلاشش را برای هدایت مردم و بهبود حال‌شان به‌کار گرفت و بسیار کمتر از آنچه باید، دیده و خوانده شد. ته دلم می‌ترسم برای روزی که نباشد و حسرت گفتار و قلمش به دل همه‌مان بماند. اینچنین مباد!
بحث مهم درباره آقای بهبودی اطلاعات تاریخی وسیع و عمیق ایشان است که در سه کتابی که ذکر کردم، می‌توانید ببینید. کارهای آقای بهبودی سطحی نیست، بلکه عمیق، علمی و ادیبانه است.
یادداشت