هوشنگ گلشیری توی یادداشت‌های آموزش نویسندگی‌اش مبحثی دارد به اسم «آیش»؛ بعد توی تعریف و توضیحش می‌گوید یک آنی هست در نوشتن که باید درگیرت کند،

در برف‌های کلیمانجارو بوده‌ام و در صحرای حجاز نیز. گرم و سرد روزگار بر من تاثیری ندارد و زمان و گذرش نیز برایم بلامعنی است. به پلکی از شرق به غرب می‌روم و از شمال به جنوب.

در گزارش امروز به سراغ فعالیت هوش مصنوعی در حوزه کتاب رفتیم. نتایجش جالب و خواندنی بود.

معترضان الان یک درد را آوردند در چشم من و می‌گویند ببین. قدرت حرف زدن من امروز از همان معترض است و اگر الان داریم حرف می‌زنیم به خاطر آن آدم است که به خیابان آمده است و اگر نمی‌آمدند همه نشسته بودیم و می‌گفتیم الحمدلله آقای رئیسی هم ناهار می‌دهد و همه‌چیز هم خوب است.

به‌عنوان یک مخاطب داشتن کتاب‌های امضاشده نویسنده محبوبم‌ مثل یک گنج گرانبهاست. مخصوصا وقتی خطاب شده باشی «فاطمه سلیمانی عزیز» یا «دختر عزیز و نازنینم» که همین عبارت پر است از مهر پدری و من سال‌هاست تشنه مهر پدری‌ام.

اغلب نویسندگان آن قدر در جهان کتابی که می‌خوانند –و گاه می‌نویسند–غرقند که هیچ کدام از وقایع روز نمی‌تواند تاثیری روی حال خوب‌شان هنگام خواندن یا نوشتن یک کتاب بگذارد. شما هم امتحان کنید!

رئیس صداوسیما زیر فشار سنگین دولت به‌خاطر اظهارات نسنجیده میهمان یک برنامه زنده ضمن عذرخواهی با عوامل برنامه برخورد شدیدی کرد، چرا باید نسبت به آینده تلویزیون نگران بود؟

در بعضی سریال‌های وطنی، انفعال و کلیشه‌ای بودن شخصیت‌های مثبت، باعث محبوبیت کاراکترهای منفی می‌شوند که در «آقازاده» این اتفاق در بالاترین حدش افتاده است. نویسنده و کارگردان محترم، به کاراکترهای منفی انرژی اضافه تزریق کرده‌اند و قدرت شخصیت‌های مثبت را آگاهانه کم کرده‌اند.

شاید بهتر باشد برای دیدن ضرر و زیان‌های حوزه نشر و کتاب به‌صورت مرحله‌مرحله از تالیف تا انتشار و توزیع کتاب را مرور کنیم چاپ یک کتاب نویسنده، ویراستار، ناشر، پخش‌کننده، چاپخانه‌دار و... همه و همه با هم دست‌به‌دست می‌دهند تا یک کتاب به‌دست مخاطب برسد.

شجریان یک آوازه‌خوان خارج‌نشین نیست. شجریان یک «نوحه‌خوان کاباره‌ای» نیست، «آوازه‌خوان دوره‌گرد» نیست؛ بیننده آینده تاریک نیست. غرق در شکوه پوشالی چیزی به نام گذشته نیست و البته شجریان حاج‌منصور و آهنگران هم نیست.... شجریان چیزی است مثل سلیم؛ اصل جنس.

نویسنده کودک و نوجوان گفت: درحقیقت می‌توان گفت با وجود کمیت بسیار زیاد کتاب‌‌های عاشورایی در میان کتاب‌‌های کودک و نوجوان تقریبا کتابی که با زبان و بیانی کودکانه و متناسب سلیقه و فهم بچه‌‌ها آنها را با مفهوم اصلی عاشورا و این اتفاق آشنا کند، نداریم.

نگرانی تحریف تاریخ برمی‌گردد به‌انتظارمان از نویسنده. اگر ما از نویسنده انتظار داشته باشیم همان برداشتی را از اثرات امر شگفت تاریخی و حال‌وهوای اشخاص داستان داشته باشد که موردنظر تاریخ است یا موردنظر ماست، جایی برای تخیل نویسنده نمی‌ماند.

ما از مجلس قبلی لایحه حمایت فکری را داریم که هنوز در دست بررسی است و این قانون 50 ساله را که در حمایت از حقوق مولفان و مصنفان است، قرار است یک تغییر اساسی و جدی به‌نفع نویسندگان و فرهنگ کشور بدهد. ما هنوز بحث‌هایی جدی‌ در این حوزه داریم و برای همین نیاز به حمایت ویژه مخصوصا از نویسندگان داریم.

ما آثار زیادی در گروه سنی کودک داریم، در گروه سنی جوان و بزرگسال هم همین مساله را شاهد هستیم؛ اما در گروه سنی نوجوان، آثار کمی داریم. برای همین این قشر به‌سمت کتاب‌های خارجی و ترجمه هم می‌روند.