نوجوانی
مینی‌سریال «نوجوانی» به کارگردانی جک ترون و استون گراهام، با رویکردی متفاوت بحران‌های نسلی را به تصویر کشیده است. این اثر با پرداختی انتقادی به ساختار آموزشی و شبکه‌های اجتماعی، میان تضاد زمانه و ساختار به پرسشی انسانی درباره نوجوانی می‌رسد.
گاهی خنگ خطاب می‌شدیم و از زبان دیگری تلاشگر. مانده بودیم میان هویت‌های چندگانه‌ای که به اعماق وجودمان تحمیل می‌کردند. اما در انتها فهمیدیم، هویت ما دقیقا خود ماییم و خودمان هستیم که هویت‌مان را می‌سازیم.
نویسندگان ابرقهرمان‌های زیادی را خلق کردند. در بین این شخصیت‌ها و مخلوق‌ها اما، نام تعداد اندکی‌شان به یاد مردم مانده‌ است. همین تعداد اندک اما هنوز طرفداران خودشان را دارند و برایشان محصولات رسانه‌ای جدیدتری تولید شده و روایت‌های مختلف و جدیدتری از زندگی‌شان بیان می‌شود.
برقراری ارتباط با نوجوانان مهارتی است که همه ما می‌توانیم آن را به‌خوبی یاد بگیریم. پس از اینکه بیش از ۲۵ سال والد بودم و به‌عنوان روانشناس با کودکان کار کردم، آموختم که پنج استراتژی ضروری وجود دارد که می‌تواند تفاوت بزرگی در ایجاد یک ارتباط قوی‌تر ایجاد کند.
تاکنون تحقیقات متعددی نشان داده‌اند هنگام شکل گرفتن احساس عشق آتشین به‌وضوح بخش‌هایی از مغز فعال شده و فعالیت بخش‌های دیگر کمتر می‌شود.
«رویای ایرانی» محصول تازه موسسه ماوا، برای مخاطب نوجوان ساخته شده و می‌توان گفت که تلاش سازندگانش بر این بوده که بسیاری از عناصری که اشاره شد را در ساخت اثر درنظر بگیرند. «امید» را می‌توان تم اصلی شعر رویای ایرانی به حساب آورد و کارگردان آن نیز تلاش کرده تا فیلمنامه‌ای کوتاه براساس این تم بنویسد.
یادداشت