بعد از ارتحال آیت‌الله مصباح‌یزدی(ره)، در کنار انتشار موجی از پیام‌ها و یادداشت‌های تسلیت، و برگزاری مراسم‌‌های متعدد بزرگداشت، برخی نوشته‌ها و گفتارهای انتقادی درباره ایشان نیز منتشر شد. از جمله مطالب انتقادی، نوشته دکتر محسن کدیور در تاریخ 15 دی تحت عنوان «مصباح خشونت و استبداد دینی» است.

رئیس قوه قضائیه تاکید کرد: همان طور که رهبری فرمودند، نقد و نقادی آزاد است و مسؤولان هم باید روحیه نقدپذیری داشته باشند و خود را در معرض نقد قرار دهند اما حفظ حرمت و آبروی افراد از حدود آزادی است که همه باید به آن توجه و اهتمام داشته باشند.

افراد و گروه‌هایی که این روزها را بهترین زمان برای حمله به پناهیان یافته‌اند دو ضرر عمده به جامعه وارد آوردند؛ اول اینکه مسیر بی‌اخلاقی را باز کرده و باب این را گذاشته‌اند که برای نقد یک فرد می‌توان به زندگی خصوصی او سرک کشید ضرر دوم این است که این افراد درواقع مسیر و باب گفت‌وگو را در جامعه بسته‌اند، خطای بزرگی که اثراتش حتما از مورد اول بیشتر است.

پناهیان البته گفتارها و دیدگاه‌های قابل نقد نیز کم نداشته و بارها با صراحت و شفافیت نقد شده است. اما نقد پناهیان کجا و به غارت بردن حیثیت و آبرویش و لجن مال کردن شخصیتش کجا؟

گزاره‌ای که از منبر آقای پناهیان در دهه اول محرم راجع به موضوع عدالت پخش شد واکنش‌های متفاوتی را برانگیخت، این نقد به بررسی سه نوع واکنش‌ها می‌پردازد.

روحانی امسال چه با انتخاب دانشگاه و چه با نحوه اطلاع‌رسانی برنامه و همچنین عدم دعوت از خبرنگاران تلاش کرد این مراسم به صورت نمادین، با نهایت کنترل و به دور از حواشی اجرا شود.

رئیس جمهوربا تاکید بر اینکه آنها که می گویند انتخابات فایده و خاصیت ندارد، دلسوز مردم نیستند، گفت: همه باید تلاش کنیم با حضور در انتخابات و پای صندوق‌های رای، افراد لایق تر و بهتر را انتخاب کنیم و آینده بهتری را برای کشور رقم بزنیم.

نقد هم لوازمی دارد و پاسخ به نقد هم باید پاسخ به نقد باشد نه تعرض به ناقد و خطابه علیه او. طباطبایی گاه در نقد مطالبی قابل استفاده می‌گوید اما عموما استدلالی در کار نمی‌آورد یا نتیجه‌ای که می‌گیرد، از مقدماتش به‌دست نمی‌آید.

صداوسیما نیازمند اصلاحات جدی است و شاید بتوان گفت نیازمند جراحی بخش‌های مختلفی است و برای برون‌رفت از این وضعیت، نظرات کلیه کارشناسان رسانه و علوم ارتباطات کمک خواهد کرد.