نظریه شهریار
فیلمسازی به زبانی غیر از زبان رسمی، ملی، فرهنگی و تاریخی‌مان باید صورت پذیرد، زیرا با فرهنگ ملی ایرانی (تجلی‌گاه وحدت در عین کثرت) همخوانی بیشتری دارد.
یادداشت