نادر طالب‌زاده مثل خیلی از کسان دیگری که معاصر ما می‌زیستند و در حوزه‌های فکری و فرهنگی فعالیت می‌کردند در هزارتوی تفسیرهای جناحی و قطب‌بندی‌های آشتی‌ناپذیر افتاده است.

22 خردادماه 1388 فقط یک کارزار انتخاباتی و سیاسی نبود و جدل‌های بعد از اعلام نتایج انتخابات از مدت‌ها قبل و از زمان مناظره‌های چهار نامزد این دوره از انتخابات شکل‌ گرفته بود.

دفتر برنامه‌های «عصرانه» و «عصر» حاج‌نادر مشترک بود و این افتخاری برای ما بود که کنار او نفس بکشیم. حاج‌نادر حتی کلید اتاق استراحتش را هم به محمدرضا باقری داده بود که در فشار برنامه زنده روزانه گاهی هم استراحت کنیم.

نادر طالب‌زاده از اولین کسانی بود که ضرورت شکستن تصورات کلیشه‌ای از آنچه را به‌عنوان شمال جهانی یا جهان‌اول شناخته می‌شد فهمید و قدم‌های نخستین را در این راه برداشت.

دستیار نادر طالب‌زاده از آخرین وضعیت او در بخش مراقب‌های ویژه گفت.

دبیر جشنواره فیلم «عمار» گفت: برای رسیدن به انقلاب، چهارده قرن طول کشیده است، باید نترسیم، اصلاً چه کسی می‌خواهد ما را بترساند؟ البته الان صدا و سیمای قوی‌تری داریم، امید بیشتری داریم تا حرف‌های بیشتری در صدا و سیما بزنیم و آزادتر باشیم.

سال 1371، در بحبوحه جنگ بوسنی و نزاع میان دول حوزه بالکان، یک عکس در مجله سوره جنجال‌آفرین می‌شود. تصویر مردی جوان با سربند الله‌اکبر و البته با چهره‌ای پانک‌گونه که گواه بر آن است قرابتی میان سربند و عینک‌دودی ندارد.

در هشتمین ویژه‌برنامه تلویزیونی یازدهمین جشنواره مردمی فیلم عمار که از شبکه افق روی آنتن رفت، برگزیدگان بخش مسابقه «داستانی» معرفی و تقدیر شدند.

طالب‌زاده گفت: اولین مساله‌ای که باعث شد این شهید برای غرب بسیار مهم باشد این بود که سردار محوریت مقاومت شیعه را در خارج از ایران ایجاد کرد، درحالی‌که قطعا اگر این شهید در میدان نبود، اتفاقات دیگری رخ می‌داد و غربی‌ها به این مساله به‌خوبی واقف بودند.»

دکتر ولایتی در ملاقات با نادر طالب زاده اظهار امیدواری کرد که هر چه زودتر با تثبیت و اطمینان از شرایط جسمانی وی، به زودی از بیمارستان مرخص شود و برای وی آرزوی سلامتی کرد.