نادر سهرابی
اینکه چند زن و شوهر خویشاوند با هم و برهنه به استخر بروند، مساله‌ای است که جامعه ایرانی، آن هم در یک شهرستان حاشیه‌ای تهران هنوز آن را قبیح می‌داند. جامعه فیلم هم یک جامعه ایرانی است اما این قبح هرگز به‌خوبی در آن تصویر نشده است.
آیا هومن سیدی به قصد گسترش آنچه در فیلم «نفرت» دیده بودیم، چنین کپی‌برداری را کرده؟ و آیا در «مغزهای کوچک زنگ‌زده» توانسته بود ایده فیلم درخشان «شهر خدا» را وارد گستره‌ای بزرگ‌تر، بومی‌تر یا دست‌کم متفاوت‌تر کند؟
یادداشت