فیلم کوتاه «تست» به کارگردانی میکائیل دیانی بعد از پایان مراحل فنی آماده نمایش شد.

دین‌داری در شیعه اگر یک شاخصه مهم داشته باشد که بتواند اهل تشیع را متفاوت و متمایز کند، «پرسش‌گری» است. مسلمان شیعه اهل پرسیدن است، کنکاش در دین می‌کند و از دل عمیق شدن در دل معارف دینی رشد فردی و اجتماعی می‌یابد.

موقعیت مهدی اثر متفاوتی است، از این حیث که نه خشکی‌ها و زمختی‌های مرسوم جنگ را دارد و نه در ورطه ایدئولوژیک صرف گیر کرده، بلکه روایتی است که درعین صادقانه بودن، شاعرانگی ظریفی دارد و در کنار آن سعی شده رگه‌های طنازانه لطیف–که برگرفته از روحیه شخصی حجازی‌فر نیز هست- در فیلم پدیدار شود و در این مسیر بسیار موفق بوده است.

حمایت‌هایی که شبکه مستند از من و از همه مستندسازان در این سال‌ها کردند و فرصت توجه دیده شدن به مساله مستند را رقم زدند خیلی اتفاق مبارکی است.

تا پیش از خروج خودخواسته کره‌ای‌ها از بازار ایران، عملا همواره واردات آزاد بوده است و کالای ساخت داخل در رقابتی نابرابر قرار داشته و در این صنعت هیچ‌گاه نمی‌توانستید حرف از انحصار یا رانت دولتی بزنید، پس از این نیز با توجه با وجود بیش از 500شرکت بزرگ و متوسط لوازم خانگی و رقابت بین این صنایع، انحصار معنایی ندارد.

«صنعت لوازم خانگی ایرانی نباید بدون رقیب خارجی باشد»، این گزاره درستی است که تقریبا همه به آن اذعان دارند اما حضور رقیب خارجی باید منطقی و مدیریت شده و به‌نفع تولیدکننده داخلی باشد. مخصوصا حالا که می‌دانیم بازگشت شرکت‌های خارجی یک طراحی آمریکایی برای لطمه‌زدن به صنعت ایران است.

رهبر انقلاب اولین کسی بودند که واکسن ایرانی را دریافت کردند تا اعتماد عمومی برای تزریق واکسیناسیون عمومی با واکسن تولید داخل ایجاد شود. این منش همان رفتار امامت امت است که بیشترین مسئولیت را در عین کمترین برخورداری می‌پذیرد و آنجاکه می‌تواند برخوردار از واکسن خارجی شود، عقب می‌کشد تا مردم بیشتری واکسینه شوند.

مستند بیجه بسیار دهشتناک است؛ روایتی است دردناک که تنها چند روز یا چند ماه کاملا ذهن شما را درگیر خواهد کرد. اما نکته‌ای که در اهمیت آن وجود دارد و فریادی که به نظر بنده در این مستند زده می‌شود، این است که «نوشدارو بعد از مرگ سهراب نباشیم»!

برای من سوژه مطالعاتی دیانی و مشتاقی حالا یک روی واضح‌تر دارد آیا بیجه از صداوسیما پخش می‌شود یا به‌مثابه نگاه ساده‌انگارانه گفته می‌شود بیجه که اعدام شد و تمام!

دیانی با ساخت بیجه نشان داد علاوه بر فیلمسازی دغدغه کنشگری اجتماعی دارد. اصل اول در کنشگری اجتماعی توجه به اولویت‌های مغفول جامعه است. کنشگر و محقق اجتماعی باید مسائلی را کشف کند که بقیه نمی‌بینند و به آن توجه ندارند.

سندیکای کارگری در کشورهای مختلف هم مطالبات خود را بیان و هم فشار اجتماعی را تخلیه می‌‌‌کنند و هم برای افرادی چون عمران روشنی‌مقدم این حس را ایجاد می‌‌‌کنند که «تنها نیستند!»

سینمای آنلاین اگر مدون شود، جلوی کپی‌کاری آن در فضای مجازی گرفته شود و مردم نیز به حقوق تولید‌کننده احترام بگذارند و به دانلود غیرقانونی آن دست نزنند، می‌تواند هم برای مردم و هم برای تولیدکنندگان به یک بازار قابل‌چرخش خوب و رضایت‌بخش تبدیل شود.

وقتی داشتیم اسناد لانه جاسوسی را بازسازی می‌کردیم یکی از مطالبی که برای ما خیلی جالب بود، اسنادی بود که در آن آمارهای اقتصادی و تحلیلی ایران در آن وجود داشت. آمریکایی‌ها خیلی در مورد صادرات نفتی ما سوال می‌کردند و از چند راه آن را به دست می‌آوردند.

فیلم خورشید این نوید را می‌دهد که ما قرار است همان مجیدی خالق «آواز گنجشک‌ها» و «رنگ خدا» را بینیم که به خوبی می‌تواند از نابازیگر کودک بازی بگیرد و بتواند با چند کودک، داستانی را خلق کند که مخاطب، آن داستان را لمس کند و از دیدنش لذت ببرد.

قطعا ما از دیدن «قیصر» که محصول 40 سال پیش است لذت بیشتری می‌بریم تا فیلم «خون شد.»؛ چراکه نه‌تنها آن ساخت را رشد نداده بلکه با همان ساختار دهه 50 روند پسرفتی را اعلام کرده است.