میرعباس ربیعی
آنچه امروز در نقد لباس‌شخصی، شنیده و خوانده می‌شود، بیش از آنکه ایرادات ایدوئولوژیک باشد، دایرمدار قصه فیلم است که به واسطه سهل‌انگاری در نوع شخصیت‌پردازی قهرمان کار شکل گرفته است، وگرنه دستگیری کیانوری یا جاسوس رده بالای نظام، آن میزان جذابیتی برای مخاطب ندارد تا زمینه‌های تصویرگری چگونگی رسیدن به این مهره‌ها.
یادداشت